Πίσω από το προσωπείο αυτού του κόσμου κρύβεται η πιο απλή ευχή:Να είσαι ευτυχισμένος!Κι'όταν αυτή εκπληρώνεται,αυτό είναι όλο!

Οι 3 βασικοί λόγοι που δεν ανακαλύπτουμε εξωγήινη ζωή!

Παρά την αλματώδη πρόοδο στην έρευνα του διαστήματος, κανένα στοιχείο για ύπαρξη εξωγήινης ζωής, δεν έχει ακόμη εντοπιστεί.
Ο παγκοσμίου φήμης Καθηγητής Αστροφυσικής, και Θεωρητικός Αστροφυσικός από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Michio Kaku, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν έχουμε ακόμη κάποια απόδειξη για την ύπαρξη εξωγήινων.

Πρώτον: ξέρουμε ελάχιστα για τον πλανήτη μας!

Michio Kaku: "Δεν πιστεύω ότι στον επόμενο αιώνα θα ...
βρούμε κάποιο αξιοποιήσιμο σήμα από το διάστημα. Πρώτον, γνωρίζουμε ελάχιστα ακόμη και για τον πλανήτη Γη. Πώς έχουμε απαίτηση να μάθουμε λεπτομέρειες για τους άλλους πλανήτες; Ο γαλαξίας μας είναι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, και υπάρχουν πλανήτες σε απόσταση δεκάδων εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από εμάς. Έχουμε λοιπόν χαρτογραφήσει μόνο μία μικρή γειτονιά του γαλαξία μας".

Δεύτερον: Ψάχνουμε σε λάθος συχνότητες!

Michio Kaku: "Δεύτερον, έχουμε εξετάσει συχνότητες μόνο κοντά στην συχνότητα του ήχου. Είναι ανόητο. Αναζητούμε υψηλές συχνότητες γιατί μας βολεύει, αλλά οι επιστήμονες δεν πιστεύουμε ότι οι εξωγήινοι θα επικοινωνήσουν μαζί μας σε αυτές τις συχνότητες.
Ίσως χρησιμοποιούν τεχνολογία λέιζερ. Ελάχιστα γνωρίζουμε για αυτό. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πιο ανοιχτοί. Επίσης, όταν επικοινωνούμε σε μακρινές αποστάσεις πολλές φορές παίρνουμε ένα σήμα και το σπάμε σε κομμάτια. Έπειτα, στέλνουμε το κάθε κομμάτι χωριστά και επανενώνεται στο τέλος.

Με αυτό τον τρόπο όμως που εφαρμόζουμε, μπορεί να βρισκόμαστε στο μέσο μιας δια-γαλαξιακής συζήτησης και να μην το γνωρίζουμε καν. Η τεχνολογία μας είναι σε τόσο αρχικό στάδιο που μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο μία συχνότητα, ενώ οποιοσδήποτε αναπτυγμένος πολιτισμός θα έστελνε μηνύματα προς όλες τις συχνότητες ώστε να μην εμποδιστεί από διερχόμενα αστέρια, εκρήξεις, και οτιδήποτε άλλο."

Τρίτον: Είμαστε εγωκεντρικοί και υπερεκτιμούμε την αξία μας!

Michio Kaku: "Μερικές φορές οι επιστήμονες κρίνουν την εξωγήινη τεχνολογία με βάση αυτά που μπορούμε να κάνουμε εμείς και όχι βάσει των δυνατοτήτων που θα μπορούσε να έχει ένας πολιτισμός που έχει αναπτυχθεί ίσως εκατομμύρια χρόνια πριν από εμάς. Είμαστε τόσο εγωκεντρικοί που λέμε«Αυτοί πρέπει να επισκεφθούν εμάς.».
Είμαστε τόσο σημαντικοί ώστε να διακόψουν όλες τις δουλειές τους απλώς για να έρθουν σε εμάς και να μας δώσουν λίγη υπερτεχνολογία. Δεν το νομίζω.
Και τι θα συμβεί στην περίπτωση που οι εξωγήινοι δεν μοιάζουν ούτε στο ελάχιστο με τους ανθρώπους; Να έχουν εντελώς διαφορετική σύσταση, να είναι κάποια όντα, ακόμη και αόρατα; Θα μπορέσουμε να τους αντιληφθούμε; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι εύκολη, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κάποιος ότι η νέα θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων κερδίζει συνεχώς έδαφος.

Εκτιμούμε πως το σύμπαν μας δεν είναι τίποτε άλλο από μία μικροσκοπική φούσκα που πλέει μέσα σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύμπαν. Δεν πιστεύουμε πια ότι υπάρχει ένα σύμπαν, αλλά ένα μεγα-σύμπαν με φούσκες που συνεχώς κάνουν την εμφάνισή τους και εκρήγνυνται όπως συνέβη και με το Μπιγκ Μπανγκ. Έτσι, το σύμπαν μας μπορεί να συνυπάρχει σε έναν ωκεανό με άλλα σύμπαντα".

O νέος κομήτης ISON ορατός και στο φως της ημέρας.

… το φθινόπωρο του 2013


Ο κομήτης C/2012 S1 ISON ανακαλύφθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου από το κατοπτρικό τηλεσκόπιο 15,7 ιντσών του ISON (International Scientific Optical Network) στη Ρωσία. Αυτή η φωτογραφία λήφθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου.

Ένας κομήτης που εντοπίστηκε πριν από λίγες μέρες από αστρονόμους στη Ρωσία φαίνεται ότι θα γίνει τόσο λαμπρός στα τέλη του 2013 ώστε θα είναι ορατός ακόμα και στο φως της ημέρας.

Η τροχιά στην οποία κινείται η διαστημική χιονόμπαλα, επισημαίνουν οι ερευνητές, παρουσιάζει σημαντικές ομοιότητες με την τροχιά του «Μεγάλου Κομήτη του 1680», ο οποίος έγινε ορατός στη διάρκεια της ημέρα και σχημάτισε μια ουρά με φαινόμενο μήκος μεγαλύτερο από το πλάτος της Σελήνης.

Η ομοιότητα των τροχιών υποδεικνύει ότι τα δύο σώματα σχετίζονται ή ότι πρόκειται για τον ίδιο κομήτη, αναφέρει το Space.com.

O νέος κομήτης, με την ονομασία Comet ISON ή C/2012 S1, εντοπίστηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο με τηλεσκόπιο του Διεθνούς Επιστημονικού Οπτικού Δικτύου (ISON) κοντά στο Κισλοβόντσκ στην περιοχή του Βόρειου Καυκάσου.

Βρισκόταν τότε σε απόσταση ενός δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων από τη γη και 939 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. Παραμένει εξαιρετικά δυσδιάκριτος, καθώς η λαμπρότητά του είναι 100.000 φορές μικρότερη από τη φωτεινότητα του πιο αμυδρού άστρου που μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι.

Το σόου θα αρχίσει όταν ο κομήτης πλησιάσει τον Ήλιο, οπότε οι πάγοι της επιφάνειάς του θα αρχίσουν να εξαερώνουν την ακτινοβολία και θα σχηματίσουν μια ουρά που εκτείνεται για χιλιάδες ή και εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα.


H διαδρομή του κομήτη C/2012 S1 (ISON) από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου 2013

Ο C/2012 S1 θα αρχίσει να γίνεται ορατός με γυμνό μάτι τον Οκτώβριο του 2013, όταν θα φαίνεται να κινείται τις πρώτες πρωινές ώρες ανάμεσα στα άστρα του αστερισμού του Λέοντα.

Το φαινόμενο θα κορυφωθεί όταν ο κομήτης φτάσει στο περιήλιο, δηλαδή στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο, στις 28 Νοεμβρίου 2013. Υπό την επίδραση της ακραίας βαρύτητας του Ήλιου, ο C/2012 S1 θα πραγματοποιήσει μια κλειστή στροφή πίσω από το άστρο για να εμφανιστεί και πάλι στην άλλη πλευρά του.


Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2013: Ο κομήτης θα είναι ορατός χαμηλά προς την νοτιοανατολική κατεύθυνση μετά το ηλιοβασίλεμα

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο μακριά και φωτεινή θα είναι η ουρά του, οι αστρονόμοι πάντως ελπίζουν σε ένα από τα πιο θεαματικά περάσματα των τελευταίων δεκαετιών.

Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια, οι επιστήμονες θα παρακολουθούν τον C/2012 S1 αναζητώντας στοιχεία για τη σύστασή του.

πηγή:physicsgg

Είμαστε Όλοι Συνδεδεμένοι-symphony of science

 

Ο ουρανός δεν είναι μπλε!

Ο ουρανός φαίνεται να είναι μπλε κάτω από το φως του ηλίου, επειδή η γήινη ατμόσφαιρα διαχέει περισσότερο το φως με μικρό μήκος κύματος σε σχέση με αυτό που έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος.

Τα διάφορα μήκη κύματος του ηλιακού φωτός (δηλαδή τα διάφορα χρώματα που συνθέτουν αυτό) σκεδάζονται, δηλαδή αντανακλούνται σε πολλαπλές κατευθύνσεις, πάνω στα μόρια των υλικών που συνιστούν την ατμόσφαιρα. Το μπλε φως έχει το μικρότερο ...μήκος κύματος σε ολόκληρο το ορατό φάσμα (το σύνολο των χρωμάτων που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος) και οπότε διαχέεται περισσότερο στην ατμόσφαιρα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα χρώματα που μπορεί να διακρίνει ο άνθρωπος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ανθρώπινο μάτι να αντιλαμβάνεται οποιοδήποτε τμήμα του ουρανού χρωματισμένο μπλε.

Με απλά λόγια, τα μόρια του ατμοσφαιρικού αέρα λειτουργούν σαν μικροί καθρέφτες που αντανακλούν τα διάφορα χρώματα του φωτός και επιλεκτικά περισσότερο το μπλε.

Αν μπορούσαμε να βρεθούμε για λίγο στο φεγγάρι, ή κάπου αλλού στο διάστημα, ο ήλιος μας θα είχε άσπρο χρώμα, ενώ ο ουρανός (το διάστημα) θα φαινόταν σκοτεινός. Αυτό επειδή στο διάστημα δεν υπάρχει η γήινη ατμόσφαιρα και οπότε το φως δε διαχέεται. Η Γη βέβαια εξακολουθεί να φαίνεται μπλε και από τη Σελήνη.

Βραβείο από την @iris

Στον Supernova που ασχολείται με θέματα αστρονομικά και όλες του οι δημοσιεύσεις είναι ενδιαφέρουσες και ενημερωτικές! Τα βιντεάκια με εικόνες από γη και ουρανό ...απλά δεν παίζονται!

Και εγώ έφυγα άρον άρον από το πλανητάριο θεσσαλονίκης για να το παραλάβω 

Είναι το δεύτερο βραβείο μου,το πρώτο μου το είχε δώσει ένας άγγελος από την κύπρο εν ονόματι δελφινάκι...

και δεν έχω κολλήματα να βγάλω την φάτσα μου προς τα έξω,δεν έχω να φοβηθώ ούτε να κρύψω  το οτιδήποτε...

και μην ξεχνιόμαστε......................

σας ευχαριστώ πολύ για τη χαρά που μου δώσατε

Στράτος-suprnova.

Time-lapse βίντεο στο Yosemite

Σ’ αυτό το βίντεο, o Shawn Reeder μας ταξιδεύει στο Yosemite και μας προσφέρει όμορφες εικόνες από την φύση, τους καταρράκτες και τον ουρανό.

Το Εθνικό Πάρκο Yosemite βρίσκεται στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ και εκτείνεται κυρίως στις κομητείες Μαριπόζα και Tuolumne. Έχει συνολική έκταση 761.266 στρεμμάτων (3.081 χμ²) και φθάνει μέχρι τις δυτικές πλαγιές της οροσειράς Σιέρρα Νεβάδα. Αποτελεί τουριστικό προορισμό για περισσότερους από 3.5 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως και οι περισσότεροι επισκέπτες έρχονται σε επαφή μόνο με την έκταση των 18 χμ² της ομώνυμης κοιλάδας. Το 1984 ανακηρύχθηκε μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ενώ είναι αναγνωρισμένο διεθνώς για τη φυσική ομορφιά του, τις εντυπωσιακές βουνοπλαγιές από γρανίτη, τους καταρράκτες, τα ποτάμια και τους χειμάρρους του, καθώς και τη βιοποικιλότητα που παρατηρείται στο πάρκο^[2]. Περίπου το 89% της έκτασής του έχει ανακηρυχθεί περιοχή άγριας φύσης.

«Ελληνική όραση» σε διαστημικό όχημα

Η αποστολή ExoMars θα ερευνήσει αν υπήρξε ή υπάρχει ζωή υπό τη μορφή μικροοργανισμών στον Αρη




Το ρομποτικό όχημα (γραφιστική απεικόνιση) θα πρέπει να πλοηγείται εντελώς αυτόνομα, καθώς δεν θα βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το Κέντρο Ελέγχου στη Γη. Στόχος των Ελλήνων επιστημόνων είναι να αναπτύξουν ένα σύστημα που θα επιτρέπει στο όχημα να "βλέπει" γύρω του και να αποφασίζει πως θα κινηθεί.

Tου Κώστα Δεληγιάννη - kathimerini.gr

Ενα σύστημα «μηχανικής όρασης» που συνθέτουν Ελληνες επιστήμονες θα χρησιμοποιεί το ρομποτικό όχημα εξερεύνησης που κατασκευάζει η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για μελλοντικές αποστολές. Μία εξ αυτών είναι και η αποστολή ExoMars, της οποίας το διαστημικό όχημα προβλέπεται να προσεδαφιστεί στον Αρη το 2018. Βασικός στόχος της αποστολής είναι να αναζητήσει στοιχεία που θα βοηθήσουν τους ειδικούς να απαντήσουν στο κατά πόσον υπήρξε στο παρελθόν, ή υπάρχει ακόμη και σήμερα, ζωή υπό τη μορφή μικροοργανισμών στον Κόκκινο Πλανήτη.

Καθώς πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι ενδείξεις τέτοιων μικροοργανισμών πιθανότατα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια, το ρομπότ δεν θα αναλύσει μόνο επιφανειακά δείγματα, αλλά και από το υπέδαφος. Για τον λόγο αυτό είναι εξοπλισμένο με ένα τρυπάνι ώστε να μπορεί να σκάψει έως και 2 μέτρα. Κάτι που θα κάνει σε διάφορες υποψήφιες περιοχές, αρκετά μακριά από το σημείο προσεδάφισης.

«Επειδή το Κέντρο Ελέγχου στη Γη δεν θα βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το όχημα, το ρομπότ θα πρέπει να πλοηγείται εντελώς αυτόνομα για να φτάσει σε αυτές τις περιοχές», λέει στην «Κ» ο Δημήτριος Σούντρης, επίκουρος καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μέλος της επιστημονικής ομάδας. Ετσι, αρμοδιότητα της ομάδας, στην οποία συμμετέχουν επίσης ερευνητές από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και το ΙΤΕ-ΙΠ Κρήτης, είναι να αναπτύξει το σύστημα που θα επιτρέπει στο όχημα να «βλέπει» γύρω του και να αποφασίζει πώς θα κινηθεί.

Το σύστημα θα αποτελείται από τσιπ όπου θα «τρέχουν» ειδικοί αλγόριθμοι επεξεργασίας δεδομένων ρομποτικής όρασης. «Τα δεδομένα αυτά θα είναι οι φωτογραφίες από τις κάμερες υψηλής ανάλυσης που θα διαθέτει το ρομπότ και οι αλγόριθμοι θα δημιουργούν τρισδιάστατους χάρτες όπου θα απεικονίζεται με ακρίβεια ό,τι περιβάλλει το όχημα», εξηγεί ο κ. Σούντρης. Από τους χάρτες, το ρομπότ θα υπολογίζει κατ’ αρχάς ποια πορεία θα πρέπει να ακολουθήσει για να φτάσει στον προορισμό του. «Επίσης, θα του επιτρέπουν ανά πάσα στιγμή να αντιλαμβάνεται οποιοδήποτε εμπόδιο, όπως για παράδειγμα ένα βράχο που βρίσκεται μπροστά από τις ρόδες του, ώστε να στρίψει για να το αποφύγει».

Το ρομπότ της ESA δεν είναι, βέβαια, το πρώτο που θα εξερευνήσει τον Αρη – π.χ. το Curiosity βρίσκεται μόλις ενάμιση μήνα στον Κόκκινο Πλανήτη. Επομένως, ανάλογα συστήματα, και μάλιστα πετυχημένα, έχουν αναπτυχθεί και στο παρελθόν. Αυτό που ξεχωρίζει όμως τη δουλειά των Ελλήνων επιστημόνων είναι ότι η ESA θέλει το δικό της όχημα να «βλέπει»… καλύτερα και πιο γρήγορα. Πιο συγκεκριμένα, οι εικόνες από τις κάμερες θα έχουν ανάλυση 1.120 x 1.120 pixel, δηλαδή μεγαλύτερη ανάλυση απ’ ό,τι τα «μάτια» των άλλων ρομπότ. Κι αυτό γιατί οι ίδιες εικόνες θα μεταδίδονται ασύρματα στο Κέντρο Ελέγχου ώστε, από αυτές, οι υπεύθυνοι της αποστολής να αποφασίζουν ποιες περιοχές θα πρέπει να ερευνήσει το όχημα. «Ετσι, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θέλει το οπτικό υλικό να είναι όσο το δυνατόν καλύτερο, για να να μπορούν οι υπεύθυνοι να διακρίνουν ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες στο αρειανό τοπίο», σημειώνει ο επίκουρος καθηγητής.

Αυτό σημαίνει πως το σύστημα θα έχει να επεξεργαστεί οπτικά δεδομένα μεγαλύτερου όγκου. «Την ίδια στιγμή, όμως, θα πρέπει να τα επεξεργάζεται και με μεγαλύτερη ταχύτητα, καθώς το ρομπότ θα κινείται πιο γρήγορα απ’ ό,τι τα προγενέστερα οχήματα». Κατά συνέπεια, θα χρειάζεται να «αντιλαμβάνεται» ταχύτερα το περιβάλλον, δηλαδή οι χάρτες θα πρέπει να ανανεώνονται με μεγαλύτερη συχνότητα.

Το τελικό τεστ

Εχοντας αναπτύξει μια πρώτη εκδοχή των αλγορίθμων και αφού τους ενσωμάτωσε στο κατάλληλο hardware, η ομάδα ολοκλήρωσε τον Ιούλιο με επιτυχία την αρχική φάση δοκιμών του συστήματος. Οι αλγόριθμοι θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο, ενώ θα γίνουν πολλά ακόμη τεστ που θα ελέγξουν αν η «όραση» του ρομπότ είναι απόλυτα αξιόπιστη, «αφού ακόμη κι ένα μικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη αποτυχία της αποστολής». Ετσι, για παράδειγμα, στόχος είναι οι αλγόριθμοι στο μέλλον να αξιοποιούν για τους χάρτες δεδομένα και από τεχνητούς δορυφόρους που περιστρέφονται γύρω από τον Αρη. Το τελικό τεστ του συστήματος θα γίνει από την ίδια την ESA, σε ένα πανομοιότυπο αντίγραφο του ρομπότ, που θα δοκιμασθεί σε περιβάλλον το οποίο προσομοιάζει στο ανάγλυφο του Αρη.

Τεχνητός δορυφόρος θα αναζητήσει μεθάνιο και άλλα αέρια

Εκτός από το όχημα εξερεύνησης, στην αποστολή ExoMars περιλαμβάνεται επιπλέον ένας τεχνητός δορυφόρος που θα αναζητήσει στην ατμόσφαιρα του Αρη μεθάνιο και άλλα αέρια – νδείξεις βιολογικής δραστηριότητας, όπως και μία στατική κάψουλα που θα πραγματοποιήσει μετρήσεις εκεί όπου θα προσεδαφιστεί. Παράλληλα με τα στοιχεία που θα προσφέρει στους επιστήμονες, η ExoMars θα αποτελέσει επίσης μία «πρόβα τζενεράλε» για μία σειρά από τεχνολογίες που η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σκοπεύει να χρησιμοποιήσει σε μία μεταγενέστερη, ακόμη πιο φιλόδοξη αποστολή, με ρομπότ που θα συλλέξουν δείγματα και θα τα μεταφέρουν πίσω στη Γη. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που η ESA αποφάσισε να μην ακυρώσει την ExoMars τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν η NASA γνωστοποίησε πως δεν θα συμμετάσχει στη σχεδίαση και τη χρηματοδότησή της. Στο μεταξύ, τη θέση της NASA στην αποστολή πήρε η ρωσική διαστημική υπηρεσία (Roscosmos).

Πέρα από το Διάστημα, πάντως, το εξελιγμένο σύστημα «μηχανικής όρασης» που αναπτύσσεται στην Ελλάδα είναι πιθανό να αποδειχθεί χρήσιμο και για άλλες εφαρμογές, πιο χρήσιμες στη Γη – όπως για ρομποτικούς διασώστες. «Οσον αφορά τα ελληνικά ιδρύματα, το έμμεσο όφελος είναι εξίσου σημαντικό, αφού το σύστημα δίνει την ευκαιρία στους φοιτητές μας να ασχοληθούν με τομείς που ανήκουν στην αιχμή της τεχνολογίας, για να υλοποιήσουν ένα πολύ απαιτητικό πρότζεκτ που θα δοκιμασθεί στην πράξη», συμπληρώνει ο κ. Σούντρης από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

by physicsgg

Βίντεο: Tι είναι η βαρύτητα;

Μια διασκεδαστική περιγραφή της δύναμης της βαρύτητας  -  μιας από τις 4 θεμελιώδεις δυνάμεις του σύμπαντος.To βίντεο έχει και ελληνικούς υπότιτλους  στις ρυθμίσεις. by physicsgg

Γη,ένα βίντεο που πρέπει να δείς

Το πρώτο οικογενειακό πορτρέτο Γης – Σελήνης

35 χρόνια πριν Η Γη και η Σελήνη όπως τις φωτογράφησε το Voyager 1 στις 18 Σεπτεμβρίου 1977 Ακριβώς πριν από 35 χρόνια , στις 18 Σεπτεμβρίου 1977 το διαστημικό σκάφος της NASA, Voyager 1, περίπου δύο εβδομάδες μετά την εκτόξευσή του, έλαβε την παραπάνω φωτογραφία Γης - Σελήνης, από απόσταση 11.660.000 χιλιομέτρων. Ήταν η πρώτη φορά που λήφθηκε μια εικόνα, στην οποία φαίνονται μαζί η Γη και η Σελήνη - από  διαστημικό σκάφος που δεν βρισκόταν σε τροχιά γύρω από την Γη ή την Σελήνη. Η πρώτη φωτογραφία που δείχνει την Γη μαζί με τη Σελήνη λήφθηκε στις 23 Αυγούστου, 1966, από το διαστημικό σκάφος Orbiter Ι , όταν αυτό βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.  universetoday.com -nasa.gov

Τεράστια τροπική λίμνη στον Τιτάνα

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα του Τιτάνα στον Ισημερινό του οποίου διακρίνεται η παρουσία μιας μεγάλης λίμνης και αρκετές γούρνες που περιέχουν υγρό μεθάνιο. Πίσω από τον Τιτάνα διακρίνονται ορισμένα από τα δακτυλίδια του Κρόνου



Μια νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του. Εντόπισε στον Ισημερινό του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου, μια τεράστια λίμνη που αποτελείται από υγρό μεθάνιο.

Με δεδομένο ότι οι «τροπικές» περιοχές του Τιτάνα είναι άνυδρες και περιορισμένης ατμοσφαιρικής δραστηριότητας η παρουσία μιας τέτοιας λίμνης το φαινόμενο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών η λίμνη έχει έκταση 2.400 τετραγωνικών χλμ και βάθος ένα μέτρο.

Η λίμνη
«Οποιαδήποτε ποσότητα υγρού κάνει την εμφάνιση της στην επιφάνεια των τροπικών περιοχών του Τιτάνα εξατμίζεται πολύ γρήγορα λόγω των συνθηκών που επικρατούν εκεί. Ετσι η ανακάλυψη της λίμνης εκεί ήταν εντελώς αναπάντεχη. Η παρουσία λιμνών στους πόλους μπορεί να εξηγηθεί εύκολα αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τις λίμνες στις τροπικές περιοχές» αναφέρει η Κέιτλιν Γκρίφιθ, ειδικός στα πλανητικά συστήματα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα που μαζί με συναδέλφους της μελετά το φαινόμενο. Η Γκρίφιθ και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι η λίμνη τροφοδοτείται από υπόγεια κανάλια μεθανίου. Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Nature.

O Τιτάνας
Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου είναι το πιο συγγενές στη Γη σώμα στο ηλιακό μας σύστημα. Οταν το Cassini έστειλε τα πρώτα δεδομένα από τον Τιτάνα οι ειδικοί διατύπωσαν την άποψη ότι ο δορυφόρος βρίσκεται σε μια κατάσταση (κυρίως ατμοσφαιρικά) ανάλογη με αυτή που βρισκόταν η Γη στα πρώτα στάδια της ζωής της. Για αυτό και αποφασίστηκε να γίνει ενδελεχής παρατήρηση και εξερεύνηση του Τιτάνα.
Χρησιμοποιώντας τα ραντάρ του το Cassini κατάφερε να διαπεράσει την εξαιρετικά πυκνή ατμόσφαιρα του δορυφόρου και να δει τι βρίσκεται κάτω από αυτή. Εκτός από τις λίμνες μεθανίου που είχαν εντοπιστεί από την πρώτη στιγμή το Cassini έχει εντοπίσει οροσειρές, περιοχές που μοιάζουν με ερήμους ενώ υπάρχουν και σχηματισμοί που μοιάζουν με ηφαίστεια χωρίς όμως οι επιστήμονες να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι πράγματι πρόκειται για ηφαίστεια


http://www.apocalypsejohn.com/

Αστροπάρτυ στην Παραλία, Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου

Το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου ο Όμιλος διοργανώνει αστροπάρτυ στην Παραλία, στο ύψος του Μεγάρου Μουσικής. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει μετά τις 7 το απόγευμα με ηλιακή παρατήρηση και θα συνεχιστεί με παρατήρηση της Σελήνης και του Δία με τα τηλεσκόπια των μελών του Ομίλου

http://www.ofa/gr

Τι συμβαίνει με το γήινο μαγνητικό πεδίο προετοιμάζεται για αντιστροφή;

Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας αντιστρέφει κατά περιόδους την κατεύθυνση του, με το μαγνητικό Βορρά και Νότο να εναλλάσσουν της θέσεις τους. Μια παρόμοια αντιστροφή ίσως είναι και υπεύθυνη για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, πόσο πιο πολύ στην εποχή μας που θα μπορούσε να σπείρει τον όλεθρο στην ανθρώπινη κοινωνία, σε γεωλογικούς όρους αυτό θα μπορούσε να συμβεί μάλιστα και σύντομα.

Από την τελευταία αντιστροφή έχουν περάσει περισσότερα χρόνια από το μέσο όρο, τα γεωλογικά στοιχεία δείχνουν ότι το πεδίο αλλάζει περίπου μία φορά κάθε 450.000 χρόνια, και έχουν περάσει περίπου..... 780.000 χρόνια από την τελευταία αντιστροφή. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει παρατηρηθεί μια αύξηση γεγονότων που βγάζουν σταδιακά την Γη εκτός ελέγχου.

Αυτό φυσικά από μόνο του δεν σημαίνει απαραίτητα ότι επίκειται και η αντιστροφή, όπως υπήρξαν προηγούμενες περιπτώσεις όπου πέρασαν ένα εκατομμύριο χρόνια από τη μία αντιστροφή στην επόμενη. Ακριβώς πάνω από 200.000 έτη, δεν μπορεί να είναι πολύς χρόνος για τον πλανήτη μας ώστε να εκφράσουμε την ανησυχία μας, αλλά αυτό θα σήμαινε ότι οι πιθανότητες της ανθρωπότητας να αντιμετωπίσει την αντιστροφή ενός μαγνητικού πεδίου ακόμη και στο μακροπρόθεσμο μέλλον παραμένουν εξαιρετικά χαμηλές.

Για να έχουμε την παραμικρή ιδέα για το πότε μια αντιστροφή θα μπορούσε να συμβεί, πρέπει πρώτα να μάθουμε περισσότερα σχετικά με το μηχανισμό που προκαλεί, και αυτό είναι όπου η νέα έρευνα από τον Peter Olson και τον Renaud Deguen του Johns Hopkins προσπαθεί να κάνει. Η σεισμική απεικόνιση τους- του πυρήνα της Γης- αποκάλυψε ότι ο πυρήνας δεν ήταν σφαιρικός ή ακόμη κοντά σε αυτό, με ένα ημισφαίριο βραδέως τηκόμενο σε κάτι αισθητά μικρότερο από το άλλο μισό. Επί του παρόντος, το ανατολικό ημισφαίριο του πυρήνα είναι μεγαλύτερο από δυτικό αντίστοιχό του. Αυτό ευθυγραμμίζεται απόλυτα με την τρέχουσα θέση του άξονα του μαγνητικού πεδίου της Γης.

Η γραμμή που συνδέει τους δύο μαγνητικούς πόλους δεν περνά δεξιά από το κέντρο της Γης, αλλά στην πραγματικότητα είναι μετατοπισμένη περίπου 300 μίλια ανατολικά. Τα δεδομένα τους δείχνουν ότι αυτό αποτελεί μια αλλαγή από την πρόσφατη ιστορία, όπως μέχρι περίπου πριν από 200 χρόνια όταν ο μαγνητικός άξονας ήταν σταθερά στο δυτικό ημισφαίριο για τουλάχιστον 10.000 χρόνια. Σε ότι πιθανόν δεν είναι σύμπτωση, ήταν περίπου πριν από δύο αιώνες όταν το ανατολικό ημισφαίριο του εσωτερικού πυρήνα άρχισε να μεγαλώνει.

Όλα αυτά υποδηλώνουν κάποια αρκετά γρήγορη κίνηση από τα δυτικά προς τα ανατολικά, καθώς η έρευνα των Olson και Deguen δείχνει μια σχέση μεταξύ αυτού του είδους των γρήγορων αλλαγών και των ανατροπών του μαγνητικού πεδίου του παρελθόντος.

Αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για να δείχνουν ότι μια μαγνητική αντιστροφή είναι ήδη σε εξέλιξη, αν και οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο πυρήνας είναι απλά πάρα πολύ χαοτικός για να πούμε κάτι με βεβαιότητα σε αυτό το στάδιο. Είναι μόνο μια δυνατότητα, ίσως μια πολύ απομακρυσμένη, αλλά αυτό το νέο μοντέλο, τουλάχιστον υποδεικνύει ότι είναι μια πιθανότητα.

Εκτός αυτού, ανατροπές έχουν συμβεί οπουδήποτε από 1.000 έως 10.000 χρόνια - ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είμαστε εδώ και δύο αιώνες σε μία, αυτό δεν σημαίνει κατ 'ανάγκην ότι οι πιο σοβαρές επιπτώσεις της στην ανθρώπινη τεχνολογία θα γίνουν αισθητές στους επόμενους αιώνες, ή μόνο στη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό είναι το πρόβλημα όταν βρίσκεσαι στη μέση ενός γεωλογικού γεγονότος - είναι τόσο αργό που είναι δύσκολο να πεις εάν αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα. Πληροφορίες από το Nature Geoscience

ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΗ ΓΗ;

Αρκετές φορές έχουμε την αίσθηση ότι η Σελήνη πλησιάζει στη Γη, η αλήθεια όμως είναι ότι απομακρύνεται. Ο φυσικός δορυφόρος μας κάποτε ήταν πολύ κοντά στον πλανήτη μας.


Είναι αδύνατο όμως να τον πλησιάσει ξανά γιατί η βαρυτική αλληλεπίδραση της Σελήνης με τη Γη, η στροφορμή και οι ροπές που αναπτύσσονται μεταξύ τους έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά ενέργειας από τη Γη στη Σελήνη. Η τελευταία ανέρχεται συνεχώς σε υψηλότερη τροχιά με ρυθμό 38 χιλιοστών περίπου το χρόνο.

Το αποτέλεσμα είναι η απόσταση μεταξύ των δύο πλανητών συνεχώς να αυξάνει και η περιστροφή της Γης να επιβραδύνεται. Κατά συνέπεια, η διάρκεια της ημέρας αυξάνει κατά 15 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου το χρόνο.

Παρόλο που, όπως είπαμε, είναι αδύνατο για τη Σελήνη να πλησιάσει τη Γη, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα καταλάμβανε περισσότερο χώρο στον ουρανό και οι εκλείψεις Ηλίου θα ήταν συχνότατες και διαρκέστερες.

Ακόμη, ένα πιο κοντινό φεγγάρι, με την κατά πολύ ισχυρότερη βαρυτική του έλξη, θα προκαλούσε πολύ πιο βίαια και ισχυρά παλιρροϊκά φαινόμενα. Η διαφορά ανάμεσα στην άμπωτη και την πλημμυρίδα θα ήταν μεγαλύτερη και πιθανόν (ανάλογα με την απόσταση της Σελήνης) μεγάλα παλιρροϊκά κύματα θα προκαλούσαν καταστροφικές πλημμύρες.

Αν η Σελήνη μας είχε πλησιάσει πολύ, η βαρυτική έλξη της δεν θα επηρέαζε καταλυτικά μόνο τα νερά του πλανήτη μας, αλλά ενδεχομένως να προκαλούσε ισχυρούς σεισμούς και ηφαιστειακές εκρήξεις.

Πηγή: scienceillustrated.gr

Νέο βίντεο της ΝΑΣΑ, που έχει ως σκοπό να αναδείξει την αξία της εξερεύνησης του διαστήματος, και να πείσει τον κόσμο να πιέσει την κυβέρνηση προκειμένου να αυξηθούν τα διαρκώς μειούμενα κονδύλια. Παρουσιάζει εικόνες της γης, των πλανητών, του ήλιου, και του απέραντου σύμπαντος.

___

Στο παρακάτω γράφημα, παρουσιάζεται  διαχρονικά το ποσοστό των κονδυλίων της NASA σε σχέση με τον αμερικάνικο προϋπολογισμό. Είναι περίπου το 0.5%, και η ΝΑΣΑ πιέζει να ανέβει στο 1%.

Mια έκλειψη ηλίου … από τον Άρη

Το Curiosity έχει στείλει ήδη χιλιάδες εικόνες από την επιφάνεια του Άρη. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2012, έστρεψε την κάμερά του προς τον ουρανό. Γιατί; Διότι το μικροσκοπικό φεγγάρι του Άρη, ο Φόβος, πέρασε ακριβώς μπροστά από τον Ήλιο, επισκιάζοντάς τον λιγάκι!





Η προηγούμενη εικόνα σε διπλάσιο μέγεθος

Ο Φόβος περιστρέφεται σε μια τροχιά πολύ κοντά στον Άρη, απέχει περίπου 6000 km από την επιφάνειά του - σε σύγκριση με τα 400000 km της απόστασης της Σελήνης από τη Γη! Τεχνικά, το φαινόμενο αυτό - όταν ένα μικρό σώμα περνάει μπροστά από τον ήλιο - ονομάζεται διέλευση, και όχι έκλειψη.

Timelapse: EARTHEREAL

Σεμινάρια Αστρονομίας στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας

Ξεκίνησαν τα Σεμινάρια Αστρονομίας στον Όμιλο Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης.

Τα σεμινάρια παρουσιάζονται κάθε Σάββατο απόγευμα στις 6, στα γραφεία του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, Αλεξανδρείας 113 (περιοχή 25ης Μαρτίου, Ντεπώ) και η θεματολογία τους περιλαμβάνει ....
από απλά εισαγωγικά θέματα αστρονομίας σχετικά με το ηλιακό σύστημα, τις διαστημικές αποστολές, την εξωγήινη νοημοσύνη, τις μαύρες τρύπες κλπ, έως προχωρημένες τεχνικές λήψης αστροφωτογραφιών και χειρισμό τηλεσκοπίων.

Το πλήρες πρόγραμμα των σεμιναρίων βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Ομίλου www.ofa.gr.
Το κόστος κάθε σεμιναρίου είναι 5 Ευρώ, τα οποία καλύπτουν τις σημειώσεις και άλλο υλικό που δίνεται σε κάθε σεμινάριο.

Εκτός από τα σεμινάρια, ο Όμιλος προγραμμάτισε και για φέτος διαλέξεις καθηγητών Αστρονομίας και άλλων επιστημών στον ίδιο χώρο με ελεύθερη είσοδο.

Περισσότερες πληροφορίες για τα σεμινάρια στο e-mail του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας ofa@ofa.gr και στο τηλέφωνο 2310 423133 κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή απόγευμα και στην σελίδα του Ομίλου στο facebook.

Ο Όμιλος Φίλων Αστρονομίας, είναι μη κερδοσκοπικό σωματείο, ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1997 με σκοπό να φέρει κοντά όλους όσοι κοιτούν ψηλά, θαυμάζοντας το μεγαλείο του σύμπαντος που μας περιβάλλει. Φιλοδοξεί να βοηθήσει στην διάδοση της επιστήμης της αστρονομίας και της διαστημικής στην χώρα μας μέσα από επισκέψεις σε σχολεία και αστροπάρτυ, όπου το κοινό μπορεί να θαυμάσει τις ομορφιές του ουρανού μέσα από τα τηλεσκόπια των μελών του.


Όμιλος Φίλων Αστρονομίας, Αλεξανδρείας 113, (περιοχή Μαρτίου, Ντεπώ), 546 46 Θεσσαλονίκη, τηλ./fax: 2310 423133
www.ofa.gr

Φωτογραφίζοντας το ανάλεμμα στις Ελληνικές αρχαιότητες.

Αν φωτογραφίζαμε κάθε μέρα, την ίδια ακριβώς ώρα τον ήλιο κατά τη διάρκεια ενός έτους, θα παίρναμε ένα σχήμα σαν το παραπάνω. Μια καμπύλη που μοιάζει με τον αριθμό 8. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ανάλεμμα ή ανάλημμα (Analemma).




Γιατί όμως συμβαίνει αυτό? Πρέπει να θυμηθούμε λίγο αυτά που μαθαίναμε σχολείο για τροχιές, κλίσεις κτλ

Η γη λοιπόν όπως ξέρετε, ακολουθεί μια ελαφρώς ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο κι ο άξονας της έχει μια κλίση 23,5 μοίρες.



Έτσι, ο ήλιος δεν ανατέλλει ακριβώς από την ανατολή αλλά διαφοροποιείται λίγο με την πάροδο των μηνών. Λίγο βορειοανατολικά ανατέλλει τον Ιούνιο (και δύει βορειοδυτικά) , λίγο νοτιανατολικά τον Δεκέμβριο (και δύει νοτιοδυτικά). Αυτό εξηγεί τα δυο ανισομερή τμήματα του αναλέμματος, που οφείλονται στην απόσταση του ήλιου από τον ουράνιο ισημερινό. Το πάνω σημείο είναι στις 21 Ιουνίου και το κάτω στις 21 Δεκεμβρίου (θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο).



Οι διαφορετικές αποστάσεις στο σχήμα οφείλονται στο ότι η ταχύτητα που κινείται η γη αυξομειώνεται κατά τη διάρκεια των μηνών.

Η πρώτη φωτογράφηση του φαινομένου , το οποίο να σημειώσουμε είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα που ελάχιστοι έχουν καταφέρει, έγινε στην Αμερική το 1978 και είναι η παρακάτω:



Όμως ένας Έλληνας, ο Αντώνης Αγιομαμίτης έφτιαξε μερικές απο τις εντυπωσιακότερες φωτογραφίες του αναλλήματος με φόντο γνωστές ελληνικές αρχαιότητες . Ας τις απολαύσουμε :



Ναός του Ποσειδώνα



Δελφοί



Ναός Απόλλωνα



Ναός του Ηφαίστου και της Αθηνάς Εργάνης



Ναός της Ηρας



Ναός του Ολυμπίου Διός



Παρθενώνας



Ναός του Ποσειδώνα



Ναός της Αφαίας



Ερέχθειο



Ναός του Δία

Η χειμερινή ώρα.

Ο ήλιος δεν ανατέλλει την ίδια ώρα κάθε μέρα!
Όπως φαίνεται στο διάγραμμα το χειμώνα ανατέλλει αργότερα και δύει νωρίτερα άρα η μέρα είναι μικρότερη απ΄ότι το καλοκαίρι.

Tο καλοκαίρι ανατέλλει νωρίτερα και δύει αργότερα, άρα η διαθέσιμη ηλιοφάνεια για εργασία χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα είναι μεγαλύτερη (απ΄ότι το χειμώνα).
Για να εκμεταλλευτούμε αυτή την περισσότερη ηλιοφάνεια γυρνάμε τα ρολόγια μας μπροστά κατά μία ώρα στα τέλη Μαρτίου: περνάμε στη θερινή ώρα (Daylight Saving Time) (που την αξιοποιούν τα περισσότερα κράτη του κόσμου). Έτσι τα ρολόγια μας λένε 8:00 αλλά για τον ήλιο η (πραγματική) ώρα είναι 7:00! (πράσινη γραμμή στο διάγραμμα)
Έτσι κερδίζουμε (στο γεωγραφικό μας πλάτος) 1 ώρα ηλιοφάνειας κάθε μέρα για 6 περίπου μήνες, δηλαδή 180 ώρες περίπου το χρόνο! Πιο κοντά στον ισημερινό το κέρδος είναι μικρότερο, ενώ πιο κοντά στους πόλους είναι μεγαλύτερο (αν και η ένταση του φωτός είναι δραστικά μικρότερη).
Βέβαια θα σχολιάσετε ότι οι άνθρωποι των γραφείων δε σβήνουν τα φώτα καθόλου, πρωί-βράδυ και το «κέρδος» πάει χαμένο.


Στα τέλη Οκτωβρίου γυρνάμε τα ρολόγια μας στην «κανονική» ώρα (μια ώρα πίσω) γιατί αλλιώς θα καταλήγαμε καταχείμωνο να πηγαίνουμε στη δουλειά πολύ πριν την ανατολή του ήλιου.

Χλωμή Μπλε Κουκκίδα.

Το παρακάτω βίντεο το έχω παρακολουθήσει δεκάδες φορές. Κάθε φορά που το ξαναβλέπω νιώθω ακριβώς το ίδιο πράγμα:Συγκινούμαι!

Ήταν η πρώτη μου ανάρτηση καθώς ξεκινούσα το suprnova.

¨Εχω την αίσθηση πως θα το ξανά αναρτήσω πολλές φορές ακόμη όσο μπλογκάρω,όσο υπάρχουν νέα μέλη που με τιμούν με την επίσκεψη τους.

Ασύληπτα μεγέθη, ασύληπτοι αριθμοί ….για να χαμηλώνουμε το κεφάλι όταν νομίζουμε ότι ήμαστε το κέντρο του κόσμου..

Οι μικρότεροι πλανήτες του ηλιακού συστήματος και η σύγκριση μεταξύ τους








Οι μεγαλύτεροι και η σχετική σύγκριση

Οι πλανήτες και η σύγκριση με τον ήλιο… Ναι ήμαστε εκείνη η μικρή κουκίδα που δείχνει το βέλος..


ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ (km)
ΗΛΙΟΣ 1,392,000
ΕΡΜΗΣ 4,878
ΑΦΡΟΔΙΤΗ 12,104
ΓΗ 12,756
ΑΡΗΣ 6,787
ΔΙΑΣ 142,800
ΚΡΟΝΟΣ 120,000
ΟΥΡΑΝΟΣ 51,200
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ 48,600
ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ 2,300


Ο ήλιος μας δεν είναι κι ο μεγαλύτερος στο σύμπαν! Μάλλον μέτριου μεγέθους

και η σύγκριση με τα “τέρατα” . Κόκκινοι γίγαντες τεραστίων διαστάσεων



ο ήλιος μας και το μεγαλύτερο γνωστό άστρο για να το εμπεδώσουμε!
Στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα ο καθηγητής Roberta Humphreys υπολόγισε το μέγεθος του να ξεπερνά κατά 2,100 φορές το μέγεθος του Ήλιου. Τοποθετημένο στο Ηλιακό μας Σύστημα, η επιφάνειά του θα ξεπερνούσε και την τροχιά του Κρόνου! Το φώς θα θελε περισσότερο από 8 ώρες να διασχίσει την περιφέρεια του!

Μοναδικές εικόνες της Γης, από το διάστημα!

Ενα βίντεο με μερικά από τα εντυπωσιακότερα τοπία της Γης όπως τα καταγράφουν οι ψηφιακές κάμερες των αστροναυτών, δόθηκε στη δημοσιότητα από την Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος.
Σε αυτό ο Δρ Justin Wilkinson, από την ομάδα αστροναυτών της NASA, περιγράφει τις σπάνιας ομορφιάς εικόνες που έχουν την τύχη να απολαμβάνουν οι αστροναύτες.
Κάθε σχόλιο όμως, είναι λίγο για να περιγράψει τα πλάνα που ακολουθούν:

O πλανήτης των Ανθρώπων.

Ο πλανήτης των ανθρώπων είναι ένα επιβλητικό βίντεο ορόσημο,που θαυμάζει την απίστευτη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τον κόσμο σήμερα.
Είμαστε τα μοναδικά πλάσματα στο ζωικό βασίλειο που έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν και να ευδοκιμούν  σε κάθε περιβάλλον του πλανήτη μας.
Γυρίστηκε σε 80 περιοχές από αέρος την γη και κάτω από το νερό.

Η ιστορία της ανθρωπότητας σε δυο συνταρακτικά λεπτά!

Μια δημιουργία του joe bush μαζί με τη καταπληκτική μουσική του Zack hemsey.

Μέσα σε δύο λεπτά ο Joe Bush επιχειρεί να αφηγηθεί με εικόνες την ιστορία του κόσμου μας. Από το Big Bang και μέσω όλων των «σταθμών» της ιστορίας, να φτάσει στο σήμερα αλλά και στο αύριο και στην εξέλιξη αυτού του κόσμου.

Ο Bush έκανε το βίντεο αυτό στο πλαίσιο μαθήματος παραγωγής βίντεο. Οι εικόνες είναι από το διαδίκτυο και η μουσική από την ταινία «Inception»

Προσωπικά προβληματίστηκα μόλις τελείωσε το βίντεο για τον ρόλο  και τη πορεία ανθρώπου πάνω στη Γη μας !Μας άξιζε καλύτερη μοίρα νομίζω.
Μήπως η ανθρωπότητα μπήκε στη περίοδο δοκιμασιών,μια περίοδο αναταραχών που προηγείται της τελευταίας κρίσης του Θεού?
Μήπως τα τωρινά γεγονότα που προκαλούν η φύση και ο άνθρωπος προς το τέλος του βίντεο,συγκλίνουν με τις βιβλικές προβλέψεις για το τέλος του κόσμου?
Στράτος-suprnova.

Εκλείψεις.Τι είναι και πόσο συχνά συμβαίνουν?

Προφανώς για να συμβεί έκλειψη τα τρία σώματα:
ήλιος, γη, σελήνη
πρέπει να βρεθούν σχεδόν συνευθειακά.
Αν η τροχιά της σελήνης συνέπιπτε με την εκλειπτική, τότε θα είχαμε έκλειψη δυο φορές κάθε Συνοδικό μήνα (=29,5305 ημέρες από πανσέληνο σε πανσέληνο), κάθε 14,5 περίπου μέρες (25 δηλαδή όλο το χρόνο!): έκλειψη ηλίου σε κάθε νέα σελήνη και έκλειψη σελήνης σε κάθε πανσέληνο!
Όμως η τροχιά της σελήνης δεν συμπίπτει με την εκλειπτική (έχει γωνία περίπου 5 μοιρών) και προφανώς τέμνει την εκλειπτική σε δύο σημεία, τους συνδέσμους:
τον ανιόντα (όταν η σελήνη περνά πάνω από την εκλειπτική) και τον κατιόντα σύνδεσμο (όταν διαβαίνει από κάτω).

Εκλείψεις (ηλίου) μπορούν να συμβούν όταν ο ήλιος και η σελήνη βρίσκονται σε μια περιοχή 18 περίπου μοιρών εκατέρωθεν των συνδέσμων, αλλιώς η σκιές γης ή σελήνης δεν πέφτουν πάνω στο «στόχο» τους. (Το παράθυρο για έκλειψη σελήνης είναι 12,5 μοίρες γιατί η σελήνη είναι μικρότερος στόχος για τη γήινη σκιά.) 
Ο ήλιος ταξιδεύει στην εκλειπτική με ταχύτητα περίπου 1 μοίρα τη μέρα (360μοίρες /365μέρες) και άρα βρίσκεται σε ικανοποιητική θέση ως προς το σύνδεσμο για 36 περίπου μέρες (18 μέρες ταξιδεύει τις 18 μοίρες που προηγούνται του συνδέσμου και άλλες τόσες τις 18 που έπονται).
Η σελήνη διαβαίνει από ένα συγκεκριμένο σύνδεσμο κάθε 27 περίπου μέρες (ΔΡΑΚΩΝΙΚΟΣ μήνας). Άρα η σελήνη περνά από κάποιο σύνδεσμο κάθε 13,5 περίπου μέρες.

Το χρονικό παράθυρο των 36 περίπου ημερών κατά το οποίο εκλείψεις μπορούν να συμβούν λέγεται «εποχή εκλείψεων» (eclipse season). Αυτό το «παράθυρο» χωράει από 1(στη χειρότερη συγκυρία και μάλιστα ηλιακή) έως 3 εκλείψεις (στην καλύτερη, 2 ηλιακές +μια σεληνιακή).
Αναλυτικότερα το ελάχιστο των ηλιακών εκλείψεων είναι 2 ανά έτος και το μέγιστο 7.
Οι σεληνιακές κυμαίνονται από μηδέν έως 3 ανά έτος.
Ολικές ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν κάθε 18 μήνες (6, ή 7 ανά 10ετία) κάπου στη γήινη σφαίρα με μονοπάτι σκιάς περίπου 150 χμ φαρδύ.
Εκλείψεις σελήνης 15 ανά δεκαετία (λιγότερες από τις μισές ολικές)
Π.χ. την ολική έκλειψη σελήνης στις 15 Μαΐου 2003 ακολούθησε μια μερική έκλειψη ηλίου στις 31 Μαΐου 2003. Την ολική έκλειψη ηλίου την 1 Αυγούστου 2008 ακολούθησε η μερική έκλειψη σελήνης στις 16 Αυγούστου 2008.

Οι σύνδεσμοι δεν παραμένουν ακίνητοι, αλλά κινούνται ανάστροφα επί της εκλειπτικής και διαγράφουν ένα πλήρη κύκλο σε 18,6 χρόνια. Αυτό έχει επιπτώσεις στο Σάρος και στην εξέλιξη των εκλείψεων.




Ας πούμε πως έχουμε:
(Α) νέα σελήνη με
(Β)το δορυφόρο μας κοντά στον ανιόντα σύνδεσμο και
(Γ) τον ήλιο 18 μοίρες πριν τον ίδιο σύνδεσμο (μέσα στην κρίσιμη ζώνη).
Έχουμε έκλειψη ηλίου!

15 περίπου μέρες μετά (περί τα μισά του Συνοδικού & του Δρακωνικού μήνα) σίγουρα θα έχουμε:
(Α΄) πανσέληνο με
(Β΄)το δορυφόρο μας στον κατιόντα σύνδεσμο και
(Γ΄)τον ήλιο 3 μοίρες πριν τον ανιόντα σύνδεσμο.
Έχουμε έκλειψη σελήνης!

15 περίπου μέρες αργότερα σίγουρα θα έχουμε:
(Α΄΄)νέα σελήνη με
(Β΄΄)το δορυφόρο μας κοντά στον ανιόντα σύνδεσμο και
(Γ΄΄) τον ήλιο 12 μοίρες μετά τον ανιόντα σύνδεσμο (και άρα μέσα στην κρίσιμη ζώνη των 18 μοιρών).
Έχουμε έκλειψη ηλίου!

Η επόμενη έκλειψη θα πρέπει να περιμένει 147 μέρες, ώσπου ο ήλιος να εισέλθει στο «παράθυρο» του απέναντι συνδέσμου.

Βέβαια δεν είναι όλες οι εκλείψεις ολικές και αυτό εξαρτάται από δυο παράγοντες: πόσο κοντά στο σύνδεσμο θα γίνει η έκλειψη (όσο κοντύτερα τόσο πιθανότερη η ολική – τόσο πιο «κεντρικά» θα πέσει η σκιά του ενός σώματος στο άλλο) και επίσης από την απόσταση γης –σελήνης.
Αυτή η απόσταση καθορίζεται από το περίγειο (το σημείο της τροχιάς της σελήνης κοντινότερα στη γη) και το απόγειο (το πιο απομακρυσμένο σημείο). Η σελήνη ταξιδεύει για 27,5545 ημέρες από περίγειο σε περίγειο (ΑΝΩΜΑΛΙΣΤΙΚΟΣ μήνας).

Πάντως περίγειο και απόγειο (οι περίφημες «αψίδες») είναι κινητά και εκτελούν ένα πλήρη κύκλο επί της τροχιάς της σελήνης κάθε 9 περίπου χρόνια.
Ειδικά για τις ηλιακές εκλείψεις ευθύνεται και το περιήλιο και αφήλιο.

Όλες οι ημέρες θεωρούνται γήινες ημέρες.
Το περίπου χρησιμοποιείται συχνότατα γιατί κανείς από τους εμπλεκόμενους αριθμούς δεν είναι ακέραιος.

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ VOYAGER 1 ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, 35 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΟΥ!

Έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε που έφυγε από τη Γη. Και ενώ απέχει περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια μίλια από τον πλανήτη μας, το αμερικανικό διαστημόπλοιο Voyager 1, που εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977, βυθίζεται σε έναν κόσμο που παρέμενε μέχρι σήμερα ανεξερεύνητος, διευρύνοντας τα όρια κατανόησης του ηλιακού συστήματος.

Αρκετές ομάδες ειδικών αναλύουν τα δεδομένα που μεταδίδονται από το διαστημόπλοιο και παρέχουν νέες πληροφορίες σχετικά με τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, όπως αποδεικνύεται από ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε σήμερα σχετικά με μια «ενδιάμεση περιοχή» πριν από τα σύνορα με το διαστρικό διάστημα, «την ηλιόπαυση».

Το πρόγραμμα εξερεύνησης Voyager της NASA - το Voyager 2 εκτοξεύτηκε σε άλλη τροχιά έπειτα από ένα μήνα - είχε ως στόχο τη μελέτη των πιο μακρινών πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, Δία, Κρόνου, Ουρανού και Ποσειδώνα.

Από τότε οι διαστημικές βολίδες συνεχίζουν την πορεία τους προς τα όρια του ηλιακού συστήματος, και ο Voyager 1 καθίσταται πλέον το πρώτο ανθρώπινης κατασκευής αντικείμενο που περνάει το όριο αυτό για να φθάσει στο διαστρικό διάστημα.

Τα διαστημόπλοια Voyager μεταφέρουν το καθένα «ένα μπουκάλι στην κοσμική θάλασσα», ένα χρυσό δίσκο "Voyager Golden Record" που περιέχει εικόνες και ήχους αντιπροσωπευτικούς της ιστορίας του κόσμου μας: ένα γράφημα που δείχνει τη θέση της Γης στο διάστημα, μια εικόνα του εμβρύου, τη δομή του DNA, κραυγές ζώων, μια συλλογή από μουσικά θέματα... και τελικά μηνύματα σε 55 διαφορετικές γλώσσες.

Γνωρίζουμε ακριβώς σε ποια απόσταση από τον ήλιο είναι το Voyager 1, τα δεδομένα ενημερώνονται συνεχώς στην ιστοσελίδα του California Institute of Technology (http://voyager.jpl.nasa.gov/).

Γνωρίζουμε επίσης ότι το Voyager 1 κάποια στιγμή πρέπει να βγει από τη ζώνη επιρροής του ήλιου (ηλιόσφαιρα), όπου «κολυμπούν» η Γη και οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού συστήματος, για να εισέλθει στο διαστρικό ή γαλαξιακό «αέριο», από το οποίο δημιουργούνται τα αστέρια.
Γνωρίζουμε επίσης ότι το Voyager 1 πέρασε το 2004 το «τελικό σοκ», όπου ο ηλιακός άνεμος επιβραδύνεται απότομα, για να εισέλθει στην εξωτερική περιοχή της ηλιόσφαιρας (heliosheath).

Αλλά αυτό που οι επιστήμονες δεν μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια είναι πότε το διαστημικό όχημα πρόκειται να διασχίσει τη «συνοριακή ζώνη» μεταξύ των δύο περιοχών, την ηλιόπαυση, της οποίας αγνοούμε την ακριβή τοποθεσία, που χωρίς αμφιβολία παρουσιάζει διακυμάνσεις.

Ημέρες, μήνες ή και χρόνια

Η ομάδα του Ρόμπερτ Ντέκερ (Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, στο Μέριλαντ), αναφέρει στο περιοδικό Nature ότι το Voyager 1 έχει περάσει από το Μάρτιο του 2010 σε αυτό που αποκαλούν «περιοχή μετάβασης» την εξωτερική περιοχή της ηλιόσφαιρας. Ενάντια σε κάθε προσδοκία, τα ρεύματα ηλιακού ανέμου που μετρώνται σε αυτήν την περιοχή μετάβασης εμφανίζονται σχεδόν μηδενικά. Τον Μάιο, η αύξηση των κοσμικών ακτίνων που ήλθαν σε επαφή με το διαστημικό όχημα έθρεψε τις ελπίδες ότι ήταν πολύ κοντά στην ηλιόπαυση.
Μπορεί ήδη να «χορεύει στα όρια» του διαστρικού διαστήματος, δήλωσε την Τρίτη ο Εντ Στόουν επικεφαλής επιστήμονας του Voyager στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Αλλά θα μπορούσε να πάρει «ημέρες, μήνες ή και χρόνια» πριν το διαστημόπλοιο εισέλθει πραγματικά στο διαστρικό διάστημα.

«Το σύνολο των μετρήσεων των σωματιδίων δείχνει πολύ έντονα ότι είμαστε έξω ή ότι ετοιμαζόμαστε να εξέλθουμε από τον ηλιακό άνεμο», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Ροζίν Λαλμάν του Observatoire de Paris.

«Πολλά φαινόμενα έχουν αποδειχθεί στην πραγματικότητα πολύ διαφορετικά από τις προβλέψεις, από τον ηλιακό άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις έως το "τελικό σοκ" την εξωτερική περιοχή της ηλιόσφαιρας, και αυτό συνεχίζεται με την ηλιόπαυση», σημείωσε η Γαλλίδα αστρονόμος.

Τα δύο Voyager αποκάλυψαν επίσης πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τους δακτυλίους του Κρόνου και επέτρεψαν να ανακαλυφθούν οι δακτύλιοι του Δία. Μετέδωσαν τις πρώτες λεπτομερείς εικόνες των δακτυλίων του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να συνεχίσουν να συλλέγουν και να διαβιβάζουν τα δεδομένα μέχρι το 2020 και ίσως και το 2025.

ΑΜΠΕ

φωτογραφίες μιας τεράστιας ηλιακής έκρηξης

Φωτογραφία από την ηλιακή έκρηξη στις 31 Αυγούστου του 2012 σε σύγκριση με το μέγεθος της Γης (ww.flickr.com)

Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (Solar Dynamics Observatory – SDO) της NASA κατέγραψε μια εντυπωσιακή έκρηξη ενός ηλιακού νήματος - μάζα πλάσματος, που τινάζεται σε μήκος 500.000 μιλίων από την επιφάνεια του Ήλιου. Στις εικόνες και το βίντεο που ακολουθούν βλέπουμε την ηλιακή δραστηριότητα της 31ης Αυγούστου 2012.





Το μέγεθος της Γης σε σχέση με το τεράστιο μέγεθος της έκρηξης

Τα επακόλουθα της ηλιακής έκρηξης έφθασαν στη Γη στις 4 Σεπτεμβρίου δημιουργώντας μια μέτριας έντασης μαγνητική καταιγίδα δημιουργώντας σέλας στον ουρανό της Βόρειας Αμερικής.




Το βόρειο σέλας στο Whitehorse στην Αλάσκα στις 3 Σεπτεμβρίου 2012

by physicsgg