"Man must rise above the Earth—to the top of the atmosphere and beyond—for only thus will he fully understand the world in which he lives"...SOCRATES(470-399 BC)
Τα τελευταία 4,5 δισ. χρόνια, η ιστορία της Γης βρίθει από ακραίες φυσικές καταστάσεις και γεωλογικά φαινόμενα που προκαλούν δέος με το μέγεθος και την έκτασή τους.
Ηφαιστειακές εκρήξεις, συγκρούσεις μετεωριτών και τεράστια κύματα «έφτιαξαν» τον πλανήτη μας έτσι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Γυρίζουμε πίσω στον χρόνο και κάνουμε στάση στα μεγάλα γεγονότα.
Σκόνη και αέρια που «περίσσεψαν» κατά τη δημιουργία του Ήλιου, οδήγησαν στη γέννηση της Γης πριν από 4.567 δισ. χρόνια.
Μετεωρίτης διαμέτρου 500 χλμ χτυπά τη Γη πριν από 65 εκ. χρόνια, δημιουργώντας «πυρηνικό χειμώνα» που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους και άνοιξε τον δρόμο για τα θηλαστικά.
H έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, το 1500 π.Χ., παρήγαγε νέφος που ξεπερνούσε τα 30 χλμ, και προκάλεσε τσουνάμι με κύματα ύψους 35-250 μέτρων.
Πριν από 6 εκ. χρόνια, η Μεσόγειος στέγνωσε καθώς η σεισμική δραστηριότητα έκλεισε τα στενά του Γιβραλτάρ απομονώντας τη λεκάνη της Μεσογείου.
Γη Χιονόμπαλα. Πριν από 700 εκ. χρόνια, η Γη υπέφερε από το δραματικό ψύχος. Το διοξείδιο άνθρακα των ηφαιστείων μπορεί να έσωσε τον πλανήτη μας από τον παγωμένο θάνατο.
Πριν από 200 εκ. χρόνια, οι 5 ήπειροι ήταν τμήματα μιας ενιαίας επιφάνειας ξηράς που οι επιστήμονες αποκαλούν Παγγαία. Η κίνηση των τεκτονικών πλακών οδήγησε στην διάσπασή της.
Πριν από 251 εκ. χρόνια, ένα υπερ-ηφαίστειο στη Σιβηρία εκτοξεύει 2 εκ. κυβικά χιλιόμετρα λάβας, αφανίζοντας το 96% της ζωής στον πλανήτη μας.
Η (ανεξήγητη από τους επιστήμονες) έκλυση μεθανίου από τους ωκεανούς πριν από 55 εκ. χρόνια, προκάλεσε παγκόσμια θέρμανση βάζοντας τέλος στους παγετώνες.
Ο μετεωρίτης που έπεσε στη Γη πριν από 65 εκ. χρόνια, προκάλεσε τσουνάμι ύψους 3 χλμ, ικανών να καταπιούν νησιά τόσο μεγάλα όσο η Μαδαγασκάρη.
Ο κομήτης C/2012 S1 ή αλλιώς ISON έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων καθώς πρόκειται να κάνει μια εντυπωσιακή εμφάνιση στο νυκτερινό ουρανό την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου και Ιανουαρίου.
Ο κομήτης πρόκειται να πλησιάσει τον Ήλιο (Περιήλιο) στην κοντινότερη δηλαδή απόσταση στις 28 Νοεμβρίου και σε απόσταση 0.0124 Αστρονομικών Μονάδων ή 1,860,000 χλμ.
Η τροχιά του κομήτη χαρακτηρίζεται ως υπερβολική κάτι που σημαίνει πως το σώμα προέρχεται από το σχηματισμό νέφος του Oort. Ο ISON πέρασε από το κοντινότερο σημείο προς τον πλανήτη Άρη την 1η Οκτωβρίου και από τη Γη θα περάσει στις 26 Δεκεμβρίου σε απόσταση 0.4292 AΜ ή 64.210.000 χλμ.
Στις 14 με 15 Ιανουαρίου η Γη θα περάσει κοντά από την τροχιά του ISON όπου τα μικροσωματίδια που θα αφήνει πίσω του ο κομήτης εξαιτίας της εγγύτητάς του με τον Ήλιο ενδέχεται να δημιουργήσουν βροχή μικρομετεωριτών αλλά και αυτό το ενδεχόμενο θεωρείται απομακρυσμένο. Συμφωνά με τους αστρονόμους ο κομήτης ο οποίος έχει διάμετρο περίπου 5 χλμ. θα είναι ορατός με γυμνό μάτι στις ή κοντά στις 14 Ιανουαρίου.
Δείτε εδώ την προσομοίωση του κομήτη καθώς πλησιάζει τον Ήλιο με όλα τα στοιχεία που προκύπτουν όπως η ταχύτητά του σε σχέση με τον Ήλιο και η απόστασή του αλλά και από τη Γη.
Η φωτογραφία αυτή του ISON αποτέλεσε πηγή πολλών σχόλιων αναφορικά με το τι μπορεί να αποτελείται ο πυρήνας του και πως είναι δυνατό να αποτελείται από τρία αντικείμενα και μάλιστα σε σχήμα V. Η εξήγηση που δόθηκε είναι πως πρόκειται για το φαινόμενο της αστρονομικής παράλλαξης. Παρόλα αυτά κάποιοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν πως ο ISON έχει κάτι το διαφορετικό από τους υπόλοιπους γνωστούς κομήτες.
Ο πλανήτης μας καλύπτεται από κρατήρες με τόσο μεγάλο βάθος σε ορισμένες περιπτώσεις που είναι ορατοί ακόμα και από το διάστημα.
Κάποιοι από αυτούς προκλήθηκαν από πτώσεις αστεροειδών, αλλά οι περισσότεροι είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης επέμβασης για διάφορους λόγους. Τα «σημάδια» της γης εκπλήσσουν και εντυπωσιάζουν με την ομορφιά τους!
1. Mir Mine, Ρωσία
Ορυχείο διαμαντιών, τώρα ανενεργό, στην ανατολική Σιβηρία, με βάθος 525 μέτρα.
2. Diavik Diamond Mine, Καναδάς
Ορυχείο διαμαντιών που παράγει περίπου 7,5 εκατομμύρια καράτια διαμαντιών ετησίως.
3. Crater Meteor, USA
Κρατήρας που δημιουργήθηκε από πτώση μετεωρίτη, με βάθος περίπου 170 μέτρα.
4. Kimberley Big Hole, Νότια Αφρική
Από τα πλουσιότερα ορυχεία διαμαντιών στον κόσμο, όπου βρέθηκε το διάσημο αστέρι της Αφρικής, ένα υπέροχο 83,5 καρατίων διαμάντι.
5. Pingualuit Crater, Καναδάς
Κρατήρας και μία από τις βαθύτερες λίμνες στη Βόρεια Αμερική με το πιο καθαρό γλυκό νερό στον κόσμο.
6. Tswaing Crater, Νότια Αφρική
Κρατήρας που δημιουργήθηκε από μετεωρίτη, με πλούσια βλάστηση τριγύρω και ιδιαιτέρως αλμυρό νερό που προέρχεται από υπόγεια ύδατα τα οποία είναι πλούσια σε ανθρακικά και χλωριούχα άλατα νατρίου.
7. Wolfe Creek Crater, Αυστραλία
Καλοδιατηρημένος κρατήρας μετεωρίτη στη Δυτική Αυστραλία.
8. Grasberg Mine, Ινδονησία
Το ορυχείο Grasberg είναι το μεγαλύτερο ορυχείο χρυσού και το τρίτο μεγαλύτερο ορυχείο χαλκού στον κόσμο. Βρίσκεται στην επαρχία της Παπούα στην Ινδονησία.
9. Ekati Diamond Mine, Καναδάς
Υπόγειο ορυχείο διαμαντιών που παρήγαγε μέχρι το 2009 40 εκατομμύρια καράτια διαμαντιών από έξι ανοιχτούς λάκκους.
Γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος κατά τη διάρκεια της ημέρας και κατά το ηλιοβασίλεμα ο δίσκος του ήλιου είναι πιο κόκκινος; Με μια λάμπα λευκού φωτός και ένα διαφανές δοχείο που περιέχει νερό (στο οποίο διαλύθηκε μικρή ποσότητα αποβουτυρωμένου γάλακτος), μπορεί να δοθεί μια πειραματική ερμηνεία του φαινομένου:
… Και για όσους δεν χωνεύουν τα γαλλικά, ακολουθεί μια ερμηνεία του φαινομένου από το διαδικτυακό μάθημα, “Από τα Κουάρκ μέχρι το Σύμπαν” – Διδάσκων: Ε.Ν. Οικονόμου, (e- Φυσική στο Πανεπιστήμιο Κρήτης):
Το φως που έρχεται από τον ήλιο είναι όπως γνωρίζουμε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και αποτελείται από τη σύνθεση πολλών διαφορετικών μηκών κύματος, που τα μάτια μας τα αναγνωρίζουν ως τα χρώματα της ίριδας. Καθώς το ηλιακό φως περνά μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης αλληλεπιδρά με τα μόριά της, και σκεδάζεται από αυτά αλλάζοντας κατεύθυνση. Η αλληλεπίδραση αυτή εξαρτάται έντονα από το μήκος κύματος. Όσο πιο μικρό είναι το μήκος κύματος τόσο πιο έντονη είναι η σκέδαση. Το γαλάζιο χρώμα έχει μήκος κύματος σχεδόν το μισό από ότι το κόκκινο χρώμα και σκεδάζεται σχεδόν 16 φορές πιο έντονα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ακτίνες του γαλάζιου φωτός που φεύγουν από τον ήλιο να φθάνουν τελικά στον παρατηρητή από κάθε κατεύθυνση προβάλλοντας, όπως φαίνεται και στο σχήμα που ακολουθεί, το γαλάζιο τους χρώμα σε όλον τον ουρανό.Όταν o ήλιος δύει, το φως του πρέπει να διασχίσει μεγαλύτερο μήκος της ατμόσφαιρας για να φθάσει στον παρατηρητή και μεγαλύτερο μέρος από το γαλάζιο φως του ήλιου δεν κατορθώνει να φθάσει τελικά σε αυτόν. Μια που το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο στο κόκκινο χρώμα αυτό συνεχίζει σχεδόν ανέπαφο τη διαδρομή του. Έτσι ο δίσκος του ήλιου εμφανίζεται σαφώς πιο κόκκινος από το κίτρινο χρώμα που έχει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πολλές φορές επειδή υπάρχουν σύννεφα και σκόνη στην ατμόσφαιρα, αυτά απορροφούν και σκεδάζουν το γαλάζιο φως πολύ πιο έντονα από ότι το κόκκινο και το κίτρινο φως με αποτέλεσμα ο ίδιος ο ουρανός προς τη διεύθυνση της δύσης του ήλιου να εμφανίζεται κοκκινωπός.
Το γαλαξιακό σμήνος στον αστερισμό του Φοίνικα, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, ήταν το αντικείμενο της ειδικής συνέντευξης Τύπου της NASA. Ο λόγος γι’ αυτήν την ιδιαίτερη προσοχή είναι οι ασυνήθεις ιδιότητες των συστάδων, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την αντίληψή μας για το πώς εξελίσσονται τα σμήνη. Το εν λόγω σμήνος ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, χάρη στο λεγόμενο φαινόμενο Sunyaev-Zeldovich, το οποίο έχει πάρει το όνομά του από τους Σοβιετικούς αστροφυσικούς, που πρώτοι το περιέγραψαν περισσότερο από 40 χρόνια πριν.
Το σμήνος των γαλαξιών στον αστερισμό του Φοίνικα (στα αγγλικά η συγκέντρωση αυτή ήδη έχει ονομαστεί απλώς «σμήνος Φοίνιξ») εντυπωσιάζει με πολλές ιδιότητές του ταυτόχρονα. Κατ’ αρχάς, η ροή της ακτινοβολίας ακτίνων X από αυτόν είναι εξαιρετικά υψηλή. Κατά δεύτερον πρόκειται για ένα από τα ογκωδέστερα γνωστά έως σήμερα συμπλέγματα. Κατά τρίτον στο κεντρικό τμήμα του σμήνους παρατηρείται εξαιρετικά υψηλός ρυθμός σχηματισμού αστέρων. Τέλος, προς έκπληξη των ερευνητών, στο κέντρο του σμήνους το καυτό αέριο ψύχεται πολύ ταχύτερα από ό,τι σε άλλα γαλαξιακά συμπλέγματα. Ποια είναι η σημασία που έχει το γεγονός αυτό για την αστροφυσική, εξηγούν οι συντάκτες του άρθρου, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.
Διαπιστώθηκε ότι στο εσωτερικό του σμήνους εξελίσσεται μια αρκετά έντονη δραστηριότητα σχηματισμού νέων άστρων. Αυτό είναι αρκετά ασυνήθιστο, καθώς έως σήμερα στα κέντρα των περισσότερων συμπλεγμάτων γαλαξιών η εμφάνιση νέων αστεριών παρατηρείτο πολύ σπάνια.
Ο υψηλός ρυθμός εμφάνισης νέων αστεριών ήταν άλλη μια αιτία γιατί το σμήνος τόσο πρόθυμα έγινε γνωστή ως «το σμήνος του Φοίνικα». Εκτιμάται ότι ο σχηματισμός αστεριών στα κέντρα των συγκεντρώσεων των γαλαξιών έχει «σβήσει» περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια πριν και το γεγονός ότι στο υπό παρατήρηση σμήνος συνεχίζεται τώρα, μοιάζει σαν να έχει υποστεί μια «δεύτερη γέννησή» του.
Πάντως εάν η «γέννηση» αυτή είναι δεύτερη ή ίσως τρίτη ή τέταρτη, δεν είναι προς το παρόν σαφές. Σε συνέντευξη αφιερωμένη σ’ αυτήν την εργασία ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Ρασίντ Σιουνιάεφ, ο οποίος συνεργάζεται με το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας και το Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Εταιρείας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία, εξέφρασε την υπόθεση ότι μετά από την περίοδο της «ψύξης», που σχετίζεται με τη χαμηλή δραστηριότητα της μαύρης τρύπας, οι συγκεντρώσεις γαλαξιών σημειώνονται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Μπορούμε να αναμένουμε ότι το αμέσως προσεχές μέλλον θα φέρει νέες ανακαλύψεις μαζί με νέα σμήνη γαλαξιών. Η αναζήτησή τους είναι τώρα μια από τις πιο σημαντικές κατευθύνσεις στην αστροφυσική.
Οι εξερευνητές χρησιμοποιούσαν τα... αστέρια ως πυξίδα για χιλιάδες χρόνια κι αν κι εσείς θέλετε να ζήσετε ονειρικές βραδιές κοιτώντας τα άστρα, μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω για το πώς μπορείτε να μετατρέψετε το βραδινό ουρανό σε προσωπικό σας χάρτη.
Μάθετε τους τρεις μεγάλους αστερισμούς
Σύμφωνα με τη Βασιλική Ναυτική Ακαδημία, 58 αστέρια είναι χρήσιμα για πλοήγηση και χρειάζεστε 38 διαφορετικούς αστερισμούς για να τα βρείτε όλα. Αν σας φαίνεται τρομακτικό το νούμερο, υπάρχει ένα κόλπο για να μην χρειαστούν όλα αυτά. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να εντοπίσετε τρεις αστερισμούς: την Κασσιόπη, το Σταυρό του Νότου και τον Ωρίωνα, ενώ έχετε το νου σας και για τη Μικρή και τη Μεγάλη Άρκτο.
Βρείτε τον Πολικό Αστέρα
Ο Πολικός Αστέρας βρίσκεται στο Βορρά, γι’ αυτό χρησιμοποιήστε τη Μεγάλη Άρκτο και την Κασσιόπη σαν οδηγούς. Κοιτάξτε το στρογγύλεμα της Άρκτου που μοιάζει με κουτάλα και φανταστείτε ότι ξεχειλίζει υγρό από εκεί, μιας και η ροή του νοητού υγρού θα σας δείξει κατευθείαν τον Πολικό Αστέρα. Αν συναντήσετε έναν αστερισμό που μοιάζει με γυρτό W, έχετε φύγει από το σημείο που θα έπρεπε, γιατί αυτή είναι η Κασσιόπη. Επαναπροσδιορίστε το χώρο και προσπαθήστε ξανά, ενθυμούμενοι ότι ο Πολικός Αστέρας βρίσκεται ακριβώς μεταξύ της Κασσιόπης και της Μεγάλης Άρκτου.
Ψάξτε για το φεγγάρι
Αν μπορείτε να βρείτε τον αστερισμό «Σπαθί του Ωρίωνα», ακολουθήστε την αιχμή του και θα δείτε νότια. Διαφορετικά, αν υπάρχει ημισέληνος, τραβήξτε μια νοητή γραμμή ανάμεσα από τα άκρα της και ακολουθήστε την πορεία στον ορίζοντα.
Βρείτε τη ζώνη του Ωρίωνα
Όπως και ο ήλιος, έτσι και τα αστέρια κινούνται από την Ανατολή στη Δύση, γι’ αυτό αν καταφέρετε να βρείτε την πορεία που ακολουθούν, θα βρείτε και τα σημεία του ορίζοντα. Αν θέλετε κάτι πιο συγκεκριμένο, ψάξτε για τη ζώνη του Ωρίωνα. Το αστέρι στα δεξιά της ζώνης, με το όνομα Μίντακα, ανατέλλει κοντά στην Ανατολή και δύει στη Δύση.
Κάντε πειράματα
Μήπως ξεχάσατε να απομνημονεύσετε τους αστερισμούς; Δεν υπάρχει πρόβλημα! Απλώς τοποθετήστε δυο ξύλα στο έδαφος σε απόσταση περίπου ενός μέτρου και διαλέξτε ένα αστέρι, όποιο αστέρι να ναι. Ευθυγραμμίστε την κορυφή και των δυο ξύλων με το αστέρι, σαν να κοιτάτε μέσα από ένα όπλο.
Η περιφορά της Γης θα κάνει το αστέρι να κινηθεί. Αν πάει προς τα αριστερά, βλέπετε το Βορρά, ενώ αν πάει προς τα δεξιά, αντικρίζετε το Νότο. Αν πάει προς τα πάνω, βλέπετε την Ανατολή, ενώ αν πάει προς τα κάτω, τη Δύση.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ...
ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 4 ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΟΝΤ@ "ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3" ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΣΟΝΤ@ ΜΝΗΜΟΝΙΟ 5 ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΟΔΟΜ@ΖΟΧΙΣΜΟ. ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΝΩΜ@ΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΣΚΛΗΡΟ ..... ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.
1. Ο μισθός να καθορίζεται με Υπουργική απόφαση και όχι με νόμο! 2. Περικοπή στις επικουρικές συντάξεις. 3.Αμεση ρύθμιση του προβλήματος των ελλειμμάτων των Ταμείων 4.Αμεση ένταξη των στρατιωτικών στο ενιαίο μισθολόγιο. 5.Αύξηση της φορολογίας μέσω του νέου φορολογικού νόμου, αφού η πλήρης κατάργηση του αφορολογήτου θα συνοδευτεί με αύξηση προκαταβολής φόρου και αυξημένους συντελεστές. 6.Διατήρηση του φόρου ακινήτων μέσω ΔΕΗ, ή νέος νόμος για φορολογία ακινήτων που να φέρει 3,2 δις στα κράτος. 7. Μείωση των κοινωνικών παροχών σε φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις. 8. Κλείσιμο ΔΕΚΟ που δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτοτελώς. 9. Περιορισμός του αριθμού των νοσοκομείων –σχολείων και εφοριών 10. Αυτόματη επιβολή φορολογίας εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα εσόδων.
11. Άμεση αύξηση του ΦΠΑ σε φως νερό τηλέφωνο , στην περίπτωση που μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση. 12. Αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ. 13. Αύξηση της τιμής των εισιτηρίων 25%. 14. Αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά. 15. Ένταξη των στρατιωτικών στο ενιαίο μισθολόγιο. 16. Άμεση απομάκρυνση 12.500 δημοσίων υπαλλήλων έως το τέλος του 2014. 17. Περικοπή των δαπανών σε Δήμους και Κοινότητες, με ταυτόχρονη μείωση των δαοανών τους ιδίως σε Βρεφονηπιακούς Σταθμούς.. 18. Αρση απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας άμεσα.19. Αύξηση ορίου απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σκληρό το μέτρο και ιδιαίτερα δυσχερές για την Ελληνική Κοινωνία. 20.Αμεση δημιουργία του Περιουσιολογίου για εντοπισμό της περιουσίας όλων και αύξηση φόρων.
21. .Να επεκταθεί έως τα 500 εύρο μεικτά η μείωση των μισθών, αφού έχουν διανυθεί μόνο τα 2/3 του δρόμου.... 22. Να χορηγούνται συντάξεις στα 48% του τελικού μισθού και όχι στο 60% που θα ισχύει από το 2015. 23. Αν δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή να παραμείνει ως έχει στο διηνεκές η Εισφορά Αλληλεγγύης 24. Θα καταστεί σκληρότερη η φορολογία των ακινήτων. 25. Να περικοπεί κάθε επίδομα από συνταξιούχους άνω των 500 εύρο, αλλά και κάθε μορφής επίδομα πάνω από το όριο της φτώχειας, που το τοποθετεί στα 500 εύρο.. 26.Να καταργηθεί το εφ άπαξ στους Δημοσίους Υπαλλήλους. 27.Να διπλασιαστεί ο φόρος επιτηδεύματος στους επαγγελματίες, καθώς τα έσοδα μειώνονται δραματικά.. 28. Να σταθεροποιηθούν οι αυξήσεις των φόρων στην ακίνητη περιουσία κατ έτος!
Στην ελληνική μυθολογία, ο Απόλλωνας ήταν ο γιος του Δία και της Λητώς. Ήταν ο δίδυμος αδελφός της θεάς Αρτέμιδος. Ήταν ο Θεός του Ήλιου, της λογικής και του λόγου και ήταν επίσης μουσικός και θεραπευτής. Η Λητώ ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα για να βρει μια θέση για να γεννήσει τον Απόλλωνα. Ήρθε τελικά επάνω σε ένα νησί που ονομάστηκε Δήλος. Το νησί συμφώνησε να επιτρέψει τη γέννηση του Απόλλωνα εάν ίδρυε στη συνέχεια έναν ναό στο νησί. Η Λητώ συμφώνησε, και όταν μεγάλωσε ο Απόλλωνας, άλλαξε τη Δήλο σε ένα όμορφο νησί. Ο Απόλλωνας ήταν γνωστός ως Θεός που μπορούσε να προβλέψει το μέλλον. Η διασημότερη ιερή θέση του ήταν στους Δελφούς, περιοχή του Μαντείου των Δελφών. Οι Ρωμαίοι πίστευαν επίσης τον Απόλλωνα ως Θεό του φωτός, της μουσικής και της θεραπείας.
Ερμής
Ο Ερμής ήταν γιος του Δία και μιας από τις κόρες του Άτλαντα, της νύμφης Μαίας. Είναι ένας από τους πιο παλιούς θεούς και η λατρεία του ήταν διαδεδομένη από τους Μυκηναϊκούς ακόμη χρόνους. Στους ώμους του φορούσε φτερά και είχε φτερωτά πέδιλα και καπέλο. Ήταν γρήγορος, ορμητικός και δεν άφηνε τα ίχνη του πουθενά. Αντιληπτός γινόταν μόνο από τις πράξεις του. Μεταξύ των χαρακτηριστικών του περιλαμβάνεται η κλεψιά και η αρπαγή. Ήταν όμως και λόγιος, καθώς και δεινός ρήτορας, γι' αυτό και εκτελούσε χρέη αγγελιαφόρου των άλλων θεών. Επί πλέον θεωρείτο ως ο εφευρέτης και κατασκευαστής του αυλού και της λύρας, και ήταν πρώτος δάσκαλος των μουσικών αυτών οργάνων. Ο Ερμής συνόδευε τους νεκρούς στον Άδη και συμπαραστεκόταν στους οδοιπόρους και ταξιδιώτες. Γι' αυτό οι αρχαίοι τον τιμούσαν με διάφορα μνημεία, όπως ήταν οι Ερμαίες κεφαλές και οι Ερμαίοι λόφοι.
Αφροδίτη
Η Αφροδίτη θεωρείται ότι ήταν κόρη του Δία και της Διώνης. Η επικρατέστερη όμως άποψη τη συνδέει με την Κύπρο, στις ακτές της οποίας αναδύθηκε από τα κύματα, όταν ο Κρόνος πέταξε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού στη θάλασσα. Στην ακτή την υποδέχτηκαν οι Ώρες και την οδήγησαν στολισμένη στους Ολύμπιους θεούς, όπου πήρε τη θέση της ως θεά του έρωτα και της γονιμότητας. Ήταν σύζυγος του Ήφαιστου, αλλά διατηρούσε και εξωσυζυγικές σχέσεις με τον Άδη, τον Ερμή, το Δία και ιδιαίτερα με τον Άρη, με τον οποίο μάλιστα είχε αποκτήσει και τρία παιδιά: το Δείμο, το Φόβο και την Αρμονία. Γνωστή όμως ήταν και η σχέση της με τον Άδωνη, τον οποίο σκότωσε από τη ζήλια του ο Άρης. Στον Τρωικό πόλεμο είχε πάρει το μέρος των Τρώων, αφού αυτή ήταν που βοήθησε τον Πάρη να κλέψει την Ωραία Ελένη, όταν τη διάλεξε ως την ομορφότερη θεά. Λόγω της θαλασσινής της προέλευσης εθεωρείτο προστάτης των ναυτικών αλλά και της Ρώμης λόγω του γιου της Αινεία που την ίδρυσε, τον οποίο βοήθησε να ξεφύγει από τους Έλληνες μετά την πτώση της Τροίας.
Γη
Η Γαία, ή η μητέρα γη, ήταν η μεγάλη θεά των πρώτων Ελλήνων. Αντιπροσώπευσε τη γη και λατρεύτηκε ως καθολική μητέρα. Στην ελληνική μυθολογία, δημιούργησε τον κόσμο και γέννησε και στην πρώτη φυλή των Θεών (οι τιτάνες) και των πρώτων ανθρώπων. Στην ιστορία της Δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων, το Χάος ήρθε πριν από όλους τους άλλους. Το Χάος αποτελείτο από το κενό, τη γη και το σκοτάδι μέσα σε σύγχυση. Κατόπιν η γη, υπό μορφή της Γαίας, οδηγήθηκε στην ύπαρξη. Από τη μητέρα γη αναπήδησε τους έναστρους ουρανούς, υπό μορφή Θεού ο Ουρανός. Η Γαία ήταν αποδεκτή ως η ανώτατη θεά από τους ανθρώπους και από τους Θεούς επίσης. Προήδρευε στους γάμους και στους όρκους και τιμήθηκε ως προφήτης. Στην ελληνική μυθολογία η Γη συνυπήρχε με το Χάος και τον Έρωτα. Από την αρχαϊκή ακόμα εποχή λατρεύτηκε ως μητέρα όλων των ζωντανών πλασμάτων αλλά και του Ουρανού. Αυτή ήταν που γέννησε το Πέλαγος, τον Πόντο και τα Όρη, καθώς και πολλά τέρατα, όπως η Έχιδνα και οι Σειρήνες. Ήταν επίσης μητέρα των αυτοχθόνων γεναρχών (Πελασγός και Κέκροπας), ενώ με τον Ουρανό γέννησε τους Τιτάνες (Κρόνος και Ρέα). Η ένωσή της με τον Πόντο είχε σαν αποτέλεσμα τη γέννηση του Νηρέα, πατέρα των Νηρηίδων. Η Γη παρότρυνε το γιο της Κρόνο να πάρει την εξουσία από τον πατέρα του τον Ουρανό τον οποίο μάλιστα ευνούχισε. Από σταγόνες αίματος του Ουρανού η Γη γέννησε τους Γίγαντες και τις Ερινύες. Όταν αργότερα ο Κρόνος, φοβούμενος μήπως χάσει την εξουσία απ' τα παιδιά του, τα καταβρόχθιζε, η Γη διέσωσε το Δία στην Κρήτη και, όταν μεγάλωσε, τον παρότρυνε να αναλάβει την εξουσία με τη συγκατάθεση των άλλων θεών. Ο συμβουλευτικός και αρχηγικός αυτός ρόλος επιβεβαιώνει τη σχέση της Γης με τη μαντεία, τους όρκους και την εκδίκηση.
Άρης
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Άρης γεννήθηκε από την ένωση της Ήρας και του Δία. Ήταν ο θεός του πολέμου και άμεσα συνδεδεμένος με τη βία, την πολεμική μανία και το φθόνο. Χαιρόταν ιδιαίτερα το αιματοκύλισμα στις μάχες και γι' αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους αρχαίους, οι οποίοι δεν τον λάτρευαν και πολύ. Στη Σπάρτη θυσίαζαν στους βωμούς του σκυλιά, ενώ στην Αθήνα το όνομά του αναφέρεται και στον όρκο που έδιναν οι έφηβοι. Το ανώτατο δικαστήριο των Αθηναίων είχε πάρει το όνομα Άρειος πάγος και είχε την έδρα του σ' έναν βράχο όπου ο Άρης είχε αθωωθεί από τους θεούς για μια δολοφονία που είχε διαπράξει. Στον Τρωικό πόλεμο υποστήριξε τους Τρώες, σ' όλες όμως τις μάχες νικήθηκε κατά κράτος από την Αθηνά. Σε μια μάλιστα μάχη τραυματίστηκε σοβαρά από την Αθηνά και το Διομήδη. Στην Οδύσσεια αναφέρεται και η γελοιοποίησή του μπροστά στους θεούς από τον Ήφαιστο, ο οποίος τον έπιασε μ' ένα μεταλλικό δίχτυ στη διάρκεια μιας μυστικής του συνάντησης με την Αφροδίτη (σύζυγο του Ήφαιστου και ερωμένη του Άρη).
Δίας
Ο Δίας ήταν αρχηγός των ολύμπιων θεών, γιος του Κρόνου και της Ρέας. Επειδή ο Κρόνος, φοβούμενος να μη χάσει την εξουσία, κατάπιε τα παιδιά του, η Ρέα έδωσε στον Κρόνο να καταπιεί μια πέτρα τυλιγμένη στις φασκιές του Δία. Το νεογέννητο μωρό μεταφέρθηκε στο όρος Δίκτη της Κρήτης και την ανατροφή του ανέλαβαν οι Κουρήτες και οι νύμφες Αδράστεια και Ίδη, οι οποίες τον έτρεφαν με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας. Όταν ο Δίας ενηλικιώθηκε, ανάγκασε τον πατέρα του τον Κρόνο να βγάλει από το στομάχι του τα παιδιά (αδέρφια του Δία) που είχε καταπιεί και τα οποία τον αναγνώρισαν ως το νέο εξουσιαστή του κόσμου. Τα σύμβολα του Δία ήταν ο αετός και ο κεραυνός που του χάρισαν οι Κύκλωπες. Ήταν προστάτης των ξένων και των δικαιωμάτων των αδύναμων, καθώς και εγγυητής κάθε μορφής σχέσης και συμφωνίας. Επίσημη σύζυγος του Δία ήταν η αδερφή του Ήρα με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Άρη, την Ήβη και τον Ήφαιστο. Ο Δίας όμως είχε σχέσεις με πολλές άλλες θεές και θνητές, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τουλάχιστον 31 παιδιά, τα πιο γνωστά από τα οποία ήταν ο Ηρακλής, ο Ερμής, η Αθηνά, η Αφροδίτη, η Περσεφόνη, κ.ά.
Κρόνος
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Κρόνος ήταν γιος του Ουρανού και της Γης, αρχηγός των Τιτάνων, σύζυγος της αδερφής του Ρέας και πατέρας του Δία και άλλων Ολύμπιων θεών όπως του Ποσειδώνα, του Άδη, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Μετά από προτροπή της μητέρας του Γης, ο Κρόνος ευνούχισε τον πατέρα του Ουρανό και πήρε στα χέρια του την εξουσία. Γι' αυτό ο Ουρανός τον καταράστηκε να την χάσει κι αυτός από ένα από τα παιδιά του. Ο Κρόνος παντρεύτηκε την αδερφή του Ρέα, επειδή όμως φοβόταν την κατάρα του Ουρανού, κατάπινε αμέσως κάθε νεογέννητο παιδί της συζύγου του. Εκτός από το Δία τον οποίο η Ρέα αντάλλαξε με μια σπαργανωμένη πέτρα, κρύβοντας κατόπιν το μωρό σε ένα σπήλαιο της Κρήτης (Ιδαίον Άντρο). Όταν ο Δίας ενηλικιώθηκε, ανάγκασε τον Κρόνο να βγάλει τα παιδιά που είχε καταπιεί. Με τη συναίνεση των αδελφών του ο Δίας έγινε ο νέος εξουσιαστής επαληθεύοντας την κατάρα και προφητεία του Ουρανού.
Ουρανός
Πανάρχαιος θεός των αρχαίων Ελλήνων, ο Ουρανός ήταν γιος του Ερέβους και σύζυγος της Γης. Από την ένωση του Ουρανού και της Γης γεννήθηκαν οι Τιτάνες, οι Τιτανίδες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες. Ο Ουρανός γνώριζε ότι κάποιο παιδί του θα τον εκθρόνιζε και θα γινόταν εκείνο αρχηγός των θεών. Γι' αυτό όσα αποχτούσε τα έριχνε μέσα στα Τάρταρα. Ο γιος του όμως ο Κρόνος, με τη βοήθεια της μητέρας του Γης, που ήταν απελπισμένη, επειδή έχανε τα παιδιά της, κατάφερε να τον εκθρονίσει και να βγάλει τα' αδέρφια του από τα Τάρταρα. Αργότερα ωστόσο κατάπινε αυτός τα παιδιά του, ώσπου τελικά νικήθηκε απ' το γιο του Δία, τον οποίο βοήθησε ο Ουρανός.
Ποσειδώνας
Ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας, γιος του Κρόνου και της Ρέας, αδερφός του Δία, του Άδη, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Επειδή ο πατέρας του ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά του, η μητέρα του η Ρέα προσπάθησε να τον σώσει κρύβοντάς τον σε μια φάτνη στη Μαντινεία . Όταν αργότερα ο Δίας ανέλαβε τη εξουσία, τα τρία αδέρφια του μοίρασαν τον κόσμο. Ο Δίας πήρε τον ουρανό και τη γη, ο Ποσειδώνας τη θάλασσα και ο Άδης τον Κάτω Κόσμο. Σύμβολο του Ποσειδώνα ήταν η τρίαινα. Φιλονικούσε συχνά με άλλους θεούς και ιδιαίτερα με την Αθηνά για την κυριαρχία της Αθήνας και της Τροιζήνας. Στον Τρωικό πόλεμο πήρε μέρος με τους Έλληνες. Όπως ο Δίας έτσι και ο Ποσειδώνας είχε πολλές σχέσεις με θεές και με θνητές με τις οποίες απέκτησε πάνω από 70 παιδιά με πιο γνωστά το Θησέα, τον Αίολο, τον Κύκλωπα Πολύφημο κ.ά. Επίσης όμως σύζυγο είχε την Αμφιτρίτη με την οποία απέκτησε τον Τρίτωνα και τη Ρόδη.
Πλούτωνας
Ο Πλούτωνας ή Άδης ήταν αδελφός του Δία, του Ποσειδώνα, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Το προσωνύμιο Πλούτων το πήρε από τους αρχαίους Έλληνες που τον συνέδεαν με το θεό που πρόσφερε πλούτη στη γη. Στο μοίρασμα του κόσμου ο κλήρος τον ανέδειξε κυρίαρχο του κόσμου των νεκρών. Σύντροφος και προστάτης του βασιλείου του ήταν ο σκύλος Κέρβερος που φύλαγε τις πύλες του Άδη. Στο βασίλειό του δε δεχόταν κανένα ζωντανό και μόνο μερικοί ήρωες κατάφεραν να φτάσουν εκεί και να γυρίσουν πίσω: ο Θησέας, ο Οδυσσέας, ο Ορφέας και ο Ηρακλής. Ένα κύριο χαρακτηριστικό του Πλούτωνα ήταν και η περικεφαλαία που του χάρισαν οι Κύκλωπες. Ο Πλούτωνας έστελνε τους νεκρούς σε δύο διαφορετικά μέρη: τους άδικους και ασεβείς στον Τάρταρο, όπου οι Ερινύες τους μαστίγωναν με φίδια και τους πύρωναν με λαμπάδες, και τους δίκαιους στα Ηλύσια Πεδία. Σύζυγός του ήταν η Περσεφόνη (κόρη της αδερφής του Δήμητρας) την οποία έκλεψε στη Σικελία. Μετά από παράκληση της Δήμητρας προς το Δία, ο Πλούτωνας επέτρεψε στην Περσεφόνη να ζει με τη μητέρα της έξι μήνες κάθε χρόνο.
Σελήνη
Η Άρτεμης ήταν η δίδυμη αδελφή του Θεού Απόλλωνας. Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ο Δίας και η Λητώ. Η Άρτεμης και ο αδελφός της ο Απόλλωνας είχαν βίαιη προσωπικότητα. Σύμφωνα με έναν ελληνικό μύθο, σκότωσαν τα περισσότερα από τα παιδιά της Διώνης, η οποία είχε προσβάλει τη μητέρα τους Λητώ συγκρίνοντας τα παιδιά της με τα δίδυμα Άρτεμη και Απόλλωνα. Η Άρτεμης ήταν η θεά του φεγγαριού. Ήταν γνωστή επίσης ως θεά του κυνηγιού. Πηγή: Τα Άστρα Και Οι Μύθοι Τους : Εισαγωγή Στην Ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου - Μάνος Δανέζης, Εκδοτικός Οίκος: Δίαυλος
Σάο Πάολο, Βραζιλία Χρησιμοποιώντας το ευρωπαϊκό «Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο» που λειτουργεί στην έρημο της Χιλής, διεθνής ομάδα αστρονόμων μελέτησε ένα άστρο που θεωρείται σχεδόν πανομοιότυπο με τον Ήλιο, είναι όμως σχεδόν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια γηραιότερο. Οι παρατηρήσεις δίνουν μια εικόνα για το πώς θα μοιάζει το μητρικό μας άστρο όταν φτάσει αυτή την προχωρημένη ηλικία.
Ο Ήλιος έχει αλλάξει δραστικά στα 4,6 δισ. χρόνια της ζωής του. Προκειμένου να κατανοήσουν τα στάδια της εξέλιξής του, οι αστρονόμοι μελετούν άστρα με το ίδιο μέγεθος, την ίδια θερμοκρασία και την ίδια σύσταση, τα οποία όμως βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής του.
Ο πρώτος «ηλιακός δίδυμος», όπως αποκαλούνται αυτά τα άστρα, ανακαλύφθηκε το 1997, και η αναζήτηση συνεχίζεται.
Η τελευταία μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Astrophysical Journal Letters, εξετάζει το άστρο HIP 102152, τον αρχαιότερο ηλιακό δίδυμο που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα -σχηματίστηκε πριν από 8,2 δισ. χρόνια, έχει δηλαδή σχεδόν διπλάσια ηλικία.
(κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση) Η ζωή ενός άστρου σαν τον Ήλιο από την γέννησή του (αριστερά) μέχρι τη κατάληξή του σε ερυθρό γίγαντα (δεξιά)
Η μελέτη του άστρου, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 250 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Αιγόκερω, ίσως επιτρέπει στους ερευνητές να προβλέψουν τι θα συμβεί στον Ήλιο στα τελικά στάδια της ζωής του.
Ήδη φαίνεται ότι υπάρχει μια σημαντική ανακάλυψη: «Ένα από τα θέματα που θέλαμε να εξετάσουμε είναι το εάν ο Ήλιος είναι ένα τυπικό άστρο όσον αφορά τη σύστασή του» σχολιάζει ο Χορχέ Μαλέντεζ του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο, μέλος της ομάδας. «Το κυριότερο ερώτημα είναι: γιατί ο Ήλιος έχει τόσο μικρή περιεκτικότητα σε λίθιο;»
Το λίθιο, τρίτο ελαφρύτερο στοιχείο στον Περιοδικό Πίνακα, σχηματίστηκε σε μεγάλες ποσότητες μετά τη Μεγάλη Έκρηξη μαζί με το υδρογόνο και το ήλιο. Οι αστρονόμοι αναρωτιούνται εδώ και χρόνια γιατί ορισμένα άστρα είναι πλουσιότερα σε λίθιο από ό,τι άλλα, και η νέα μελέτη προσφέρει μια πιθανή απάντηση.
Ο Ήλιος εκτιμάται ότι είναι 99% φτωχότερος σε λίθιο από ό,τι το νέφος αερίων και σκόνης από το οποίο σχηματίστηκε. Το HIP 102152, όμως, αποδεικνύεται ακόμα φτωχότερο στο σημαντικό αυτό στοιχείο.
Η διαπίστωση αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες μελέτες που προέβλεπαν ότι η περιεκτικότητα σε λίθιο μειώνεται καθώς τα άστρα γερνούν. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι το λίθιο των άστρων σαν τον Ήλιο πρέπει σταδιακά να καταστρέφεται, πιθανότατα σε πυρηνικές αντιδράσεις που συμβαίνουν βαθιά μέσα στο άστρο.
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει παράλληλα ότι το HIP 102152 μοιάζει με τον Ήλιο και σε ένα άλλο χαρακτηριστικό: είναι ιδιαίτερα φτωχό σε μια σειρά στοιχείων που υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες στη Γη αλλά απουσιάζουν σχεδόν τελείως από τον Ήλιο.
Αυτό υποδηλώνει ότι, όπως και ο Ήλιος, το HIP 102152 είναι πιθανό να διαθέτει βραχώδεις πλανήτες σαν τη Γη, στους οποίους δεν αποκλείεται να έχει σχηματιστεί ζωή.
Το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή του άστρου θα έρθει σε μερικές εκατοντάδες χρόνια, όταν το HIP 102152 αρχίσει να εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα, οπότε σταδιακά θα γίνει θερμότερο, θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε κόκκινο γίγαντα.
Το ίδιο πιστεύεται εξάλλου ότι θα συμβεί και στον Ήλιο σε περίπου 4,5 δισ. χρόνια, οπότε θα φουσκώσει και δεν αποκλείεται ακόμα και να καταπιεί τη Γη.
Η εκπρόσωπος της Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες στη Λαμπεντούζα ήταν σαφής: «Οι άνθρωποι αυτοί επέζησαν απλώς και μόνο επειδή είναι νέοι και δυνατοί». Η φωτογραφία αυτή θα είναι ασφαλώς ανάμεσα στις φωτογραφίες της χρονιάς: είκοσι επτά Αφρικανοί λαθρομετανάστες γατζωμένοι για τρία μερόνυχτα από τα δίχτυα ενός μαλτέζικου αλιευτικού επειδή καμιά χώρα δεν δέχεται να τους φιλοξενήσει. Την πρώτη μέρα τρώνε μήλα και πορτοκάλια που τους πετούν από το αλιευτικό, τις άλλες δύο τίποτα. Ο καπετάνιος δηλώνει ότι δεν μπορεί να τους επιβιβάσει στο αλιευτικό ούτε να τους μεταφέρει στη Μάλτα, επειδή υπάρχει κίνδυνος να καταστραφεί μια ψαριά αξίας ενός εκατομμυρίου δολαρίων. Επικοινωνεί με τη χώρα του, που ζητά από τη Λιβύη να τους πάρει πίσω αφού είναι πιο κοντά στις ακτές της. Η Λιβύη αδιαφορεί, η Μάλτα αδιαφορεί, ένα άλλο πλοίο που περνά από την περιοχή αδιαφορεί, όλοι πιστεύουν ότι αργά ή γρήγορα αυτοί οι δυστυχείς θα πεθάνουν, όπως έχουν πεθάνει χιλιάδες άνθρωποι σ ΄αυτά τα νερά. Οι λαθρομετανάστες, που βολόδερναν ήδη έξι μέρες στη θάλασσα όταν εντοπίστηκαν, θα διασωθούν τελικά από ένα σκάφος του ιταλικού ναυτικού, που θα τους μεταφέρει στη Λαμπεντούζα. Γιατί αυτή η φωτογραφία με τους ανθρώπους-τόνους δεν ήταν χθες στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων όλου του κόσμου; Γιατί η ανατριχιαστική δήλωση του καπετάνιου δεν μεταδόθηκε από όλες τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα; Με ποιο τρόπο, και μέσα από ποιες ακριβώς διαδικασίες, μετατράπηκε η Μεσόγειος από θάλασσα φιλίας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης; Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά. Η Ρεπούμπλικα μας θυμίζει ότι στην ίδια αυτή θάλασσα περιπλανιόντουσαν επί οκτώ χρόνια, από το 1522 ως το 1530, εφτά χιλιάδες Ιππότες της Ιερουσαλήμ, για να καταλήξουν τελικά- τι σύμπτωση!- στη Μάλτα. Στα ίδια νερά βρέθηκε το 1947 το πλοίο Έξοδος με 4.515 Εβραίους πρόσφυγες που είχαν γλιτώσει από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης: το πλοίο είχε αναχωρήσει από τη Γαλλία με προορισμό την Παλαιστίνη, αλλά το βρετανικό ναυτικό διέταξε την επιστροφή του στην Ευρώπη. Μα από τα περιστατικά εκείνα έχουν περάσει δεκαετίες, αιώνες, ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει προχωρήσει, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνονται σήμερα στρατιωτικές επεμβάσεις, πώς είναι δυνατόν είκοσι επτά άνθρωποι να μένουν γατζωμένοι για τρία μερόνυχτα από τα δίχτυα ενός αλιευτικού και όλοι οι υπόλοιποι να αποστρέφουμε το βλέμμα; Δεν φταίνε μόνο η Μάλτα ή η Λιβύη, δεν φταίει μόνο αυτός ο απίστευτος καπετάνιος, στη χθεσινή Ελ Παΐς διαβάζουμε ότι ένα ισπανικό ρυμουλκό περίμενε επί τέσσερις μέρες εντολές από τη Μαδρίτη για το τι να κάνει 26 ναυαγούς από την Ακτή του Ελεφαντοστού που μάζεψε από τη θάλασσα. Τελικά η κυβέρνηση δέχθηκε να τους πάρει, ίσως επειδή ο καπετάνιος βεβαίωσε ότι είναι καλοί άνθρωποι, δεν παραπονέθηκαν λέει ούτε μια φορά, παρ΄ όλο που τους έβαλαν να κοιμηθούν στους διαδρόμους, δίπλα στις μηχανές...
Το φεγγάρι δεν δημιουργήθηκε μετά από την πρόσκρουση στη Γη ενός μεγάλου ουρανίου σώματος σαν τον Άρη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά ο πλανήτης με την έλξη της βαρύτητάς του «έκλεψε» τον δορυφόρο της Αφροδίτης Απεικόνιση της Σελήνης λίγο μετά το σχηματισμό της, πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια
Αυτή είναι η νέα «αιρετική» θεωρία ενός Αμερικανού επιστήμονα, για την προέλευση της Σελήνης ως αχώριστης συντρόφου της Γης. Η όλη ιδέα έρχεται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων, αλλά ο «πατέρας» της αντιτείνει ότι η έως σήμερα κυρίαρχη θεωρία έχει αρκετά κενά και αφήνει αναπάντητα διάφορα ερωτήματα.
Ο Ντέιβ Στίβενσον, καθηγητής πλανητικής επιστήμης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), παρουσίασε την εναλλακτική θεωρία σε συνέδριο που διοργάνωσε στο Λονδίνο η Βασιλική Εταιρία Επιστημών της Βρετανίας, με θέμα «Η προέλευση της Σελήνης», σύμφωνα με το Space.com.
Ο Αμερικανός επιστήμονας πιστεύει ότι η Αφροδίτη είχε σε τροχιά γύρω της έναν ήδη σχηματισμένο δορυφόρο, ο οποίος κάποια στιγμή «παγιδεύτηκε» στη βαρυτική έλξη της Γης και έτσι άλλαξε πλανητικό σύντροφο!
Όμως, το μεγάλο «όπλο» της κυρίαρχης θεωρίας της γιγάντιας πρόσκρουσης είναι ότι, όπως έχουν δείξει και πρόσφατες γεωχημικές αναλύσεις, η σύνθεση των πετρωμάτων της Γης και της Σελήνης έχουν μεγάλες ομοιότητες. Αυτή η διαπίστωση, όπως είπε ο Άλεξ Χολιντέι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, καθιστά μάλλον απίθανη την ιδέα «κλοπής» του φεγγαριού από την Αφροδίτη.
Όμως ο Ντέιβ Στίβενσον θεωρεί παράξενο το γεγονός πώς η Αφροδίτη δεν έχει γύρω της κανένα δορυφόρο και επιμένει πως αυτός ο καυτός πλανήτης πρέπει να μελετηθεί περισσότερο γεωχημικά, μήπως βρεθούν μεγάλες ομοιότητες με τη Σελήνη και τη Γη. Από την άλλη, όπως παραδέχεται, ανακύπτει το ερώτημα πώς απέκτησε η Αφροδίτη τον δικό της δορυφόρο, χωρίς να αποκλείει ότι αυτό συνέβη μετά από μια γιγάντια πρόσκρουση πάνω σε αυτήν και όχι πάνω στη Γη.
Εκτός από την κυρίαρχη θεωρία γέννησης της Σελήνης από τμήματα της Γης και του σώματος που έπεσε πάνω της (τα οποία εκτινάχθηκαν στο διάστημα και σταδιακά συντέθηκαν σε δορυφόρο), υπάρχουν και άλλες δύο θεωρίες που δεν πιστεύουν στην πρόσκρουση.
Η μία πιστεύει ότι η Σελήνη αποκόπηκε από το «πλευρό» της Γης (όπως η Εύα από τον Αδάμ) λόγω της υπερβολικά μεγάλης φυγόκεντρης δύναμης περιστροφής του πρώιμου πλανήτη μας, όταν η μέρα, δηλαδή ο χρόνος πλήρους περιστροφής γύρω από τον εαυτό της, δεν διαρκούσε 24 αλλά μόλις πέντε ή έξι ώρες.
Η άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η Σελήνη δεν προήλθε καθόλου από τη Γη, απλώς τα δύο σώματα εξαρχής δημιουργήθηκαν την ίδια εποχή και στην ίδια περιοχή, γι’ αυτό έχουν ομοιότητες στη σύστασή τους.
Ενα φιλόδοξο σχέδιο χαρτογράφησης των διαστημικών βράχων που μπορεί να προσκρούσουν στη Γη.
Η αμερικανική μη κυβερνητική οργάνωση B612 Foundation θέλει να συγκεντρώσει 480 εκατομμύρια δολάρια από δωρεές, ώστε το καλοκαίρι του 2018 να εκτοξεύσει το διαστημικό τηλεσκόπιο Sentinel, σε ένα ταξίδι που ίσως αποδειχθεί σωτήριο για ολόκληρες περιοχές του πλανήτη. Με το Sentinel, η B612 Foundation θέλει να ανακαλύψει και να χαρτογραφήσει το 90% των αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη από 140 μέτρα που είναι πιθανό να προσκρούσουν στη Γη, ώστε να υπάρξει έγκαιρη προειδοποίηση στην περίπτωση που κάποιος από αυτούς τους διαστημικούς βράχους βρίσκεται όντως σε πορεία σύγκρουσης. Αν το πετύχει, τότε η οργάνωση θα έχει εκπληρώσει μια αποστολή που, μολονότι κανονικά έχει ανατεθεί στη NASA, δεν φαίνεται πως η διαστημική υπηρεσία θα καταφέρει να φέρει εις πέρας.
Ολοι αυτοί οι βράχοι ανήκουν στους «Πλησίον της Γης Αστεροειδείς» (Near Earth Asteroids, NEA), των οποίων η πορεία διέρχεται από τη «γειτονιά» του πλανήτη μας. Οι διαστάσεις τους ξεκινούν από τα λίγα μέτρα και φτάνουν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα, ενώ η απειλή που συνιστούν για τη Γη εξαρτάται κατ’ αρχάς από το πόσο κοντά αναμένεται να περάσουν από αυτήν. Ετσι, για να χαρακτηρισθεί «δυνητικά επικίνδυνος» ένας τέτοιος αστεροειδής, θα πρέπει να προσεγγίσει τον πλανήτη μας τουλάχιστον στα 7,5 εκατ. χιλιόμετρα.
Οπως είναι φυσικό, η επικινδυνότητα εξαρτάται επίσης και από τη μάζα του ΝΕΑ. Για παράδειγμα, η σύγκρουση ενός σώματος με διάμετρο 1,5-2 χιλιόμετρα θα είχε επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα αφού, μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα, θα σχημάτιζε μια τεράστια φλεγόμενη μπάλα με μέγεθος όσο μια γεωγραφική ήπειρος. Μόνο η πρόσκρουσή του εκτιμάται ότι θα σχημάτιζε έναν κρατήρα με 15πλάσια διάμετρο, ενώ αν έπεφτε στον ωκεανό θα δημιουργούσε τεράστια παλιρροϊκά κύματα.
Καταστροφές
Για καλή μας τύχη, η NASA μπορεί με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα να αποκλείσει τέτοια σενάρια βιβλικής αποκάλυψης. Ξεκινώντας συστηματικές έρευνες από το 1998, έχει ήδη εντοπίσει 850 αστεροειδείς με διάμετρο άνω του 1 χιλιομέτρου, χωρίς όμως κανείς να απειλεί τη Γη. Μάλιστα, η υπηρεσία εκτιμά ότι απομένουν ελάχιστες δεκάδες ακόμη διαστημικοί βράχοι αυτού του μεγέθους, που δεν έχει ακόμη ανακαλύψει και μελετήσει.
Ωστόσο, αν κι ένα μικρότερο ουράνιο σώμα δεν θα είχε τόσο σημαντικές επιπτώσεις στον πλανήτη και τον άνθρωπο, αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα προκαλούσε εκτεταμένες καταστροφές.
Ενδεικτική περίπτωση ο αστεροειδής που εξερράγη σε ύψος 5-10 χλμ. πάνω από τον ποταμό Tunguska στη Σιβηρία το 2008: αν και δεν είχε διάμετρο μεγαλύτερη από 90 μέτρα, ξερίζωσε 80 εκατομμύρια δέντρα σε μία έκταση 2.000 τετρ. χιλιομέτρων. Ετσι, το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε το 2005 να αναθεωρήσει τους στόχους της NASA, αναθέτοντάς της να καταγράψει μέχρι το 2020 το 90% των ΝΕΑ που είναι μεγαλύτεροι από 140 μέτρα.
Σύμφωνα με την B612 Foundation, η οποία ιδρύθηκε το 2002, μέχρι σήμερα έχει εντοπιστεί μόλις το 10% των ουράνιων σωμάτων με αυτές τις προδιαγραφές. Η αιτία, υποστηρίζει η B612 Foundation (όπως και πολλοί ανεξάρτητοι επιστήμονες), είναι ότι οι έρευνες της διαστημικής υπηρεσίας γίνονται κυρίως με επίγεια τηλεσκόπια, αφού ποτέ δεν χρηματοδοτήθηκε ένας δορυφόρος γι’ αυτό τον σκοπό, ένα κενό το οποίο φιλοδοξεί να καλύψει η οργάνωση με το Sentinel.
Με σκοπό να ανακαλύψει τους άγνωστους «πλησίον της Γης αστεροειδείς», το τηλεσκόπιο θα λειτουργεί στο υπέρυθρο φάσμα, ώστε να ανιχνεύει την ακτινοβολία που εκπέμπουν, αντανακλώντας την ηλιακή. Μάλιστα, για να είναι εύκολος ο εντοπισμός των θερμικών υπογραφών, το Sentinel θα κινηθεί για 6,5 χρόνια σε μία τροχιά παρόμοια με αυτήν της Αφροδίτης.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα, εκτός από το 90% των ΝΕΑ με διάμετρο άνω των 140 μέτρων, αναμένεται να χαρτογραφήσει επίσης το 50% των αστεροειδών με μέγεθος μεγαλύτερο από 40 μέτρα. Αν κάποιο από αυτά τα ουράνια σώματα φαίνεται πως πρόκειται να πλησιάσει επικίνδυνα τη Γη, τότε θα αναλάβουν δράση τεράστια επίγεια ραδιοτηλεσκόπια, τα οποία θα το «βομβαρδίσουν» με ραδιοκύματα, ώστε να υπολογίσουν με ακρίβεια την τροχιά του.
Από μη κρατικό φορέα
Αν τελικά πραγματοποιηθεί το σχέδιο της B612 Foundation, τότε θα πρόκειται για την πρώτη διαστημική αποστολή στο βαθύ διάστημα που έγινε ποτέ από έναν μη κρατικό φορέα. Οι υπεύθυνοι της οργάνωσης έχουν πάντως εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και τεχνικούς που έχουν σχεδιάσει το «ταξίδι» του Sentinel και θα αναλάβουν την επίβλεψή του από τη Γη – καθώς, στην πλειονότητά τους, είναι άνθρωποι με μακρόχρονη εμπειρία σε αποστολές της NASA.
Εξίσου έμπειρη είναι και η Ball Aerospace που θα κατασκευάσει το Sentinel, καθώς η εταιρεία έχει συμμετάσχει ήδη στην ανάπτυξη των διαστημικών τηλεσκοπίων Kepler και Spitzer.
Προειδοποίηση με χρονικό περιθώριο τουλάχιστον 10 έτη
Μαζί με τον αστροφυσικό Piet Hut από το Princeton και τον Clark Chapman, ειδικό στην πλανητική επιστήμη από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Southwest, ιδρυτές της B612 Foundation είναι οι Edward Lu και Russell Schweickart, δύο πρώην αστροναύτες οι οποίοι έχουν αναλάβει και το μεγαλύτερο βάρος για την προβολή της οργάνωσης. Αστροφυσικός με ειδίκευση στην ηλιακή φυσική, ο 50χρονος Lu συμμετείχε σε δύο αποστολές διαστημικών λεωφορείων και διέμεινε έξι μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο 77 ετών Schweickart προήλθε, αντιθέτως, από τον Πολεμική Αεροπορία και πήρε μέρος στην αποστολή Apollo 9, κατά τη διάρκεια της οποίας δοκιμάστηκε για πρώτη φορά η σεληνάκατος σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Οι τέσσερις ιδρυτές θεωρούν ότι οι διαθέσιμες τεχνολογίες είναι αρκετές για να αποτραπεί η πρόσκρουση ενός αστεροειδούς στη Γη, αρκεί η απειλή να εντοπισθεί εγκαίρως.
Η οργάνωση έχει επεξεργαστεί μάλιστα διάφορα σχέδια εκτροπής διαστημικών βράχων, τα οποία θα μπορούσαν να πετύχουν, υπό την προϋπόθεση ότι το χρονικό περιθώριο θα ήταν τουλάχιστον 10 χρόνια.
Οι περισσότεροι ανεξάρτητοι επιστήμονες έχουν εκφραστεί θετικά για την οργάνωση στα δεκάδες αφιερώματα που έχουν γίνει γι’ αυτήν – όπως στο CNN, τους New York Times και το περιοδικό Science. Οι σημαντικότερες επιφυλάξεις που έχουν διατυπωθεί είναι για το αν θα καταφέρει να συγκεντρώσει 20 εκατ. δολάρια το 2014 και 40 εκατ. ετησίως για την επόμενη δεκαετία, όπως έχει προγραμματίσει. Πάντως, αν και η B612 Foundation κρατά ακόμη κλειστά τα χαρτιά της, εκπρόσωπός της αποκάλυψε στο Science ότι έχει ήδη διασφαλισθεί ο στόχος για το 2014.
Ωστόσο, με αφορμή την πρόσφατη έκρηξη του μετεώρου πάνω από τη Ρωσία, οι Αμερικανοί γερουσιαστές βλέπουν με άλλο μάτι τη χαρτογράφηση των «πλησίον της Γης αστεροειδών», έχοντας καλέσει από τότε 2 φορές τον Lu να μιλήσει ενώπιον μιας αρμόδιας επιτροπής. Ακόμη κι αν ο βράχος στη Ρωσία είχε διάμετρο μόλις 20 μέτρα και πιθανότατα δεν θα είχε εντοπιστεί ούτε από το τηλεσκόπιο. kathimerini.gr-physicsgg
Στην ελληνική μυθολογία, ο Απόλλωνας ήταν ο γιος του Δία και της Λητώς. Ήταν ο δίδυμος αδελφός της θεάς Αρτέμιδος. Ήταν ο Θεός του Ήλιου, της λογικής και του λόγου και ήταν επίσης μουσικός και θεραπευτής. Η Λητώ ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα για να βρει μια θέση για να γεννήσει τον Απόλλωνα. Ήρθε τελικά επάνω σε ένα νησί που ονομάστηκε Δήλος. Το νησί συμφώνησε να επιτρέψει τη γέννηση του Απόλλωνα εάν ίδρυε στη συνέχεια έναν ναό στο νησί. Η Λητώ συμφώνησε, και όταν μεγάλωσε ο Απόλλωνας, άλλαξε τη Δήλο σε ένα όμορφο νησί. Ο Απόλλωνας ήταν γνωστός ως Θεός που μπορούσε να προβλέψει το μέλλον. Η διασημότερη ιερή θέση του ήταν στους Δελφούς, περιοχή του Μαντείου των Δελφών. Οι Ρωμαίοι πίστευαν επίσης τον Απόλλωνα ως Θεό του φωτός, της μουσικής και της θεραπείας.
Ο Ερμής ήταν γιος του Δία και μιας από τις κόρες του Άτλαντα, της νύμφης Μαίας. Είναι ένας από τους πιο παλιούς θεούς και η λατρεία του ήταν διαδεδομένη από τους Μυκηναϊκούς ακόμη χρόνους. Στους ώμους του φορούσε φτερά και είχε φτερωτά πέδιλα και καπέλο. Ήταν γρήγορος, ορμητικός και δεν άφηνε τα ίχνη του πουθενά. Αντιληπτός γινόταν μόνο από τις πράξεις του. Μεταξύ των χαρακτηριστικών του περιλαμβάνεται η κλεψιά και η αρπαγή. Ήταν όμως και λόγιος, καθώς και δεινός ρήτορας, γι' αυτό και εκτελούσε χρέη αγγελιαφόρου των άλλων θεών. Επί πλέον θεωρείτο ως ο εφευρέτης και κατασκευαστής του αυλού και της λύρας, και ήταν πρώτος δάσκαλος των μουσικών αυτών οργάνων. Ο Ερμής συνόδευε τους νεκρούς στον Άδη και συμπαραστεκόταν στους οδοιπόρους και ταξιδιώτες. Γι' αυτό οι αρχαίοι τον τιμούσαν με διάφορα μνημεία, όπως ήταν οι Ερμαίες κεφαλές και οι Ερμαίοι λόφοι.
Η Αφροδίτη θεωρείται ότι ήταν κόρη του Δία και της Διώνης. Η επικρατέστερη όμως άποψη τη συνδέει με την Κύπρο, στις ακτές της οποίας αναδύθηκε από τα κύματα, όταν ο Κρόνος πέταξε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού στη θάλασσα. Στην ακτή την υποδέχτηκαν οι Ώρες και την οδήγησαν στολισμένη στους Ολύμπιους θεούς, όπου πήρε τη θέση της ως θεά του έρωτα και της γονιμότητας. Ήταν σύζυγος του Ήφαιστου, αλλά διατηρούσε και εξωσυζυγικές σχέσεις με τον Άδη, τον Ερμή, το Δία και ιδιαίτερα με τον Άρη, με τον οποίο μάλιστα είχε αποκτήσει και τρία παιδιά: το Δείμο, το Φόβο και την Αρμονία. Γνωστή όμως ήταν και η σχέση της με τον Άδωνη, τον οποίο σκότωσε από τη ζήλια του ο Άρης. Στον Τρωικό πόλεμο είχε πάρει το μέρος των Τρώων, αφού αυτή ήταν που βοήθησε τον Πάρη να κλέψει την Ωραία Ελένη, όταν τη διάλεξε ως την ομορφότερη θεά. Λόγω της θαλασσινής της προέλευσης εθεωρείτο προστάτης των ναυτικών αλλά και της Ρώμης λόγω του γιου της Αινεία που την ίδρυσε, τον οποίο βοήθησε να ξεφύγει από τους Έλληνες μετά την πτώση της Τροίας.
Η Γαία, ή η μητέρα γη, ήταν η μεγάλη θεά των πρώτων Ελλήνων. Αντιπροσώπευσε τη γη και λατρεύτηκε ως καθολική μητέρα. Στην ελληνική μυθολογία, δημιούργησε τον κόσμο και γέννησε και στην πρώτη φυλή των Θεών (οι τιτάνες) και των πρώτων ανθρώπων. Στην ιστορία της Δημιουργίας των αρχαίων Ελλήνων, το Χάος ήρθε πριν από όλους τους άλλους. Το Χάος αποτελείτο από το κενό, τη γη και το σκοτάδι μέσα σε σύγχυση. Κατόπιν η γη, υπό μορφή της Γαίας, οδηγήθηκε στην ύπαρξη. Από τη μητέρα γη αναπήδησε τους έναστρους ουρανούς, υπό μορφή Θεού ο Ουρανός. Η Γαία ήταν αποδεκτή ως η ανώτατη θεά από τους ανθρώπους και από τους Θεούς επίσης. Προήδρευε στους γάμους και στους όρκους και τιμήθηκε ως προφήτης. Στην ελληνική μυθολογία η Γη συνυπήρχε με το Χάος και τον Έρωτα. Από την αρχαϊκή ακόμα εποχή λατρεύτηκε ως μητέρα όλων των ζωντανών πλασμάτων αλλά και του Ουρανού. Αυτή ήταν που γέννησε το Πέλαγος, τον Πόντο και τα Όρη, καθώς και πολλά τέρατα, όπως η Έχιδνα και οι Σειρήνες. Ήταν επίσης μητέρα των αυτοχθόνων γεναρχών (Πελασγός και Κέκροπας), ενώ με τον Ουρανό γέννησε τους Τιτάνες (Κρόνος και Ρέα). Η ένωσή της με τον Πόντο είχε σαν αποτέλεσμα τη γέννηση του Νηρέα, πατέρα των Νηρηίδων. Η Γη παρότρυνε το γιο της Κρόνο να πάρει την εξουσία από τον πατέρα του τον Ουρανό τον οποίο μάλιστα ευνούχισε. Από σταγόνες αίματος του Ουρανού η Γη γέννησε τους Γίγαντες και τις Ερινύες. Όταν αργότερα ο Κρόνος, φοβούμενος μήπως χάσει την εξουσία απ' τα παιδιά του, τα καταβρόχθιζε, η Γη διέσωσε το Δία στην Κρήτη και, όταν μεγάλωσε, τον παρότρυνε να αναλάβει την εξουσία με τη συγκατάθεση των άλλων θεών. Ο συμβουλευτικός και αρχηγικός αυτός ρόλος επιβεβαιώνει τη σχέση της Γης με τη μαντεία, τους όρκους και την εκδίκηση.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Άρης γεννήθηκε από την ένωση της Ήρας και του Δία. Ήταν ο θεός του πολέμου και άμεσα συνδεδεμένος με τη βία, την πολεμική μανία και το φθόνο. Χαιρόταν ιδιαίτερα το αιματοκύλισμα στις μάχες και γι' αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους αρχαίους, οι οποίοι δεν τον λάτρευαν και πολύ. Στη Σπάρτη θυσίαζαν στους βωμούς του σκυλιά, ενώ στην Αθήνα το όνομά του αναφέρεται και στον όρκο που έδιναν οι έφηβοι. Το ανώτατο δικαστήριο των Αθηναίων είχε πάρει το όνομα Άρειος πάγος και είχε την έδρα του σ' έναν βράχο όπου ο Άρης είχε αθωωθεί από τους θεούς για μια δολοφονία που είχε διαπράξει. Στον Τρωικό πόλεμο υποστήριξε τους Τρώες, σ' όλες όμως τις μάχες νικήθηκε κατά κράτος από την Αθηνά. Σε μια μάλιστα μάχη τραυματίστηκε σοβαρά από την Αθηνά και το Διομήδη. Στην Οδύσσεια αναφέρεται και η γελοιοποίησή του μπροστά στους θεούς από τον Ήφαιστο, ο οποίος τον έπιασε μ' ένα μεταλλικό δίχτυ στη διάρκεια μιας μυστικής του συνάντησης με την Αφροδίτη (σύζυγο του Ήφαιστου και ερωμένη του Άρη).
Ο Δίας ήταν αρχηγός των ολύμπιων θεών, γιος του Κρόνου και της Ρέας. Επειδή ο Κρόνος, φοβούμενος να μη χάσει την εξουσία, κατάπιε τα παιδιά του, η Ρέα έδωσε στον Κρόνο να καταπιεί μια πέτρα τυλιγμένη στις φασκιές του Δία. Το νεογέννητο μωρό μεταφέρθηκε στο όρος Δίκτη της Κρήτης και την ανατροφή του ανέλαβαν οι Κουρήτες και οι νύμφες Αδράστεια και Ίδη, οι οποίες τον έτρεφαν με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας. Όταν ο Δίας ενηλικιώθηκε, ανάγκασε τον πατέρα του τον Κρόνο να βγάλει από το στομάχι του τα παιδιά (αδέρφια του Δία) που είχε καταπιεί και τα οποία τον αναγνώρισαν ως το νέο εξουσιαστή του κόσμου. Τα σύμβολα του Δία ήταν ο αετός και ο κεραυνός που του χάρισαν οι Κύκλωπες. Ήταν προστάτης των ξένων και των δικαιωμάτων των αδύναμων, καθώς και εγγυητής κάθε μορφής σχέσης και συμφωνίας. Επίσημη σύζυγος του Δία ήταν η αδερφή του Ήρα με την οποία απέκτησε τρία παιδιά: τον Άρη, την Ήβη και τον Ήφαιστο. Ο Δίας όμως είχε σχέσεις με πολλές άλλες θεές και θνητές, με αποτέλεσμα να αποκτήσει τουλάχιστον 31 παιδιά, τα πιο γνωστά από τα οποία ήταν ο Ηρακλής, ο Ερμής, η Αθηνά, η Αφροδίτη, η Περσεφόνη, κ.ά.
Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Κρόνος ήταν γιος του Ουρανού και της Γης, αρχηγός των Τιτάνων, σύζυγος της αδερφής του Ρέας και πατέρας του Δία και άλλων Ολύμπιων θεών όπως του Ποσειδώνα, του Άδη, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Μετά από προτροπή της μητέρας του Γης, ο Κρόνος ευνούχισε τον πατέρα του Ουρανό και πήρε στα χέρια του την εξουσία. Γι' αυτό ο Ουρανός τον καταράστηκε να την χάσει κι αυτός από ένα από τα παιδιά του. Ο Κρόνος παντρεύτηκε την αδερφή του Ρέα, επειδή όμως φοβόταν την κατάρα του Ουρανού, κατάπινε αμέσως κάθε νεογέννητο παιδί της συζύγου του. Εκτός από το Δία τον οποίο η Ρέα αντάλλαξε με μια σπαργανωμένη πέτρα, κρύβοντας κατόπιν το μωρό σε ένα σπήλαιο της Κρήτης (Ιδαίον Άντρο). Όταν ο Δίας ενηλικιώθηκε, ανάγκασε τον Κρόνο να βγάλει τα παιδιά που είχε καταπιεί. Με τη συναίνεση των αδελφών του ο Δίας έγινε ο νέος εξουσιαστής επαληθεύοντας την κατάρα και προφητεία του Ουρανού.
Πανάρχαιος θεός των αρχαίων Ελλήνων, ο Ουρανός ήταν γιος του Ερέβους και σύζυγος της Γης. Από την ένωση του Ουρανού και της Γης γεννήθηκαν οι Τιτάνες, οι Τιτανίδες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες. Ο Ουρανός γνώριζε ότι κάποιο παιδί του θα τον εκθρόνιζε και θα γινόταν εκείνο αρχηγός των θεών. Γι' αυτό όσα αποχτούσε τα έριχνε μέσα στα Τάρταρα. Ο γιος του όμως ο Κρόνος, με τη βοήθεια της μητέρας του Γης, που ήταν απελπισμένη, επειδή έχανε τα παιδιά της, κατάφερε να τον εκθρονίσει και να βγάλει τα' αδέρφια του από τα Τάρταρα. Αργότερα ωστόσο κατάπινε αυτός τα παιδιά του, ώσπου τελικά νικήθηκε απ' το γιο του Δία, τον οποίο βοήθησε ο Ουρανός.
Ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας, γιος του Κρόνου και της Ρέας, αδερφός του Δία, του Άδη, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Επειδή ο πατέρας του ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά του, η μητέρα του η Ρέα προσπάθησε να τον σώσει κρύβοντάς τον σε μια φάτνη στη Μαντινεία . Όταν αργότερα ο Δίας ανέλαβε τη εξουσία, τα τρία αδέρφια του μοίρασαν τον κόσμο. Ο Δίας πήρε τον ουρανό και τη γη, ο Ποσειδώνας τη θάλασσα και ο Άδης τον Κάτω Κόσμο. Σύμβολο του Ποσειδώνα ήταν η τρίαινα. Φιλονικούσε συχνά με άλλους θεούς και ιδιαίτερα με την Αθηνά για την κυριαρχία της Αθήνας και της Τροιζήνας. Στον Τρωικό πόλεμο πήρε μέρος με τους Έλληνες. Όπως ο Δίας έτσι και ο Ποσειδώνας είχε πολλές σχέσεις με θεές και με θνητές με τις οποίες απέκτησε πάνω από 70 παιδιά με πιο γνωστά το Θησέα, τον Αίολο, τον Κύκλωπα Πολύφημο κ.ά. Επίσης όμως σύζυγο είχε την Αμφιτρίτη με την οποία απέκτησε τον Τρίτωνα και τη Ρόδη.
Ο Πλούτωνας ή Άδης ήταν αδελφός του Δία, του Ποσειδώνα, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Το προσωνύμιο Πλούτων το πήρε από τους αρχαίους Έλληνες που τον συνέδεαν με το θεό που πρόσφερε πλούτη στη γη. Στο μοίρασμα του κόσμου ο κλήρος τον ανέδειξε κυρίαρχο του κόσμου των νεκρών. Σύντροφος και προστάτης του βασιλείου του ήταν ο σκύλος Κέρβερος που φύλαγε τις πύλες του Άδη. Στο βασίλειό του δε δεχόταν κανένα ζωντανό και μόνο μερικοί ήρωες κατάφεραν να φτάσουν εκεί και να γυρίσουν πίσω: ο Θησέας, ο Οδυσσέας, ο Ορφέας και ο Ηρακλής. Ένα κύριο χαρακτηριστικό του Πλούτωνα ήταν και η περικεφαλαία που του χάρισαν οι Κύκλωπες. Ο Πλούτωνας έστελνε τους νεκρούς σε δύο διαφορετικά μέρη: τους άδικους και ασεβείς στον Τάρταρο, όπου οι Ερινύες τους μαστίγωναν με φίδια και τους πύρωναν με λαμπάδες, και τους δίκαιους στα Ηλύσια Πεδία. Σύζυγός του ήταν η Περσεφόνη (κόρη της αδερφής του Δήμητρας) την οποία έκλεψε στη Σικελία. Μετά από παράκληση της Δήμητρας προς το Δία, ο Πλούτωνας επέτρεψε στην Περσεφόνη να ζει με τη μητέρα της έξι μήνες κάθε χρόνο.
Η Άρτεμης ήταν η δίδυμη αδελφή του Θεού Απόλλωνας. Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ο Δίας και η Λητώ. Η Άρτεμης και ο αδελφός της ο Απόλλωνας είχαν βίαιη προσωπικότητα. Σύμφωνα με έναν ελληνικό μύθο, σκότωσαν τα περισσότερα από τα παιδιά της Διώνης, η οποία είχε προσβάλει τη μητέρα τους Λητώ συγκρίνοντας τα παιδιά της με τα δίδυμα Άρτεμη και Απόλλωνα. Η Άρτεμης ήταν η θεά του φεγγαριού. Ήταν γνωστή επίσης ως θεά του κυνηγιού.
