ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Αντιστροφή πόλων Ο Ήλιος μόλις αναποδογύρισε ΒΙΝΤΕΟ

Ουάσινγκτον

To πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του Ήλιου αλλάζει πολικότητα κάθε 11 χρόνια. Η NASA ανακοίνωσε ότι μετά από διεργασίες λίγων μηνών το φαινόμενο ολοκληρώθηκε στο μητρικό μας άστρο. Η ολοκλήρωση της διεργασίας είναι πιθανό να προσφέρει στους κατοίκους της Γης ένα θεαματικό βόρειο και νότιο σέλας.Συνήθως η αντιστροφή συμβαίνει κατά τη διάρκεια του λεγόμενου ηλιακού μέγιστου -το αποκορύφωμα στον 11ετή κύκλο αυξομείωσης της ηλιακής δραστηριότητας, κατά το οποίο φτάνει στο μέγιστο ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων. Αν και ο μηχανισμός της αντιστροφής της πολικότητας δεν είναι ακόμα κατανοητός, οι ηλιακές κηλίδες παίζουν σημαντικό ρόλο.Δείτε ένα βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA που δείχνει και εξηγεί το φαινόμενο.

Πηγή:Hellas now

Υπάρχει και πέμπτη θεμελιώδης δύναμη στο Σύμπαν;

Η πέμπτη δύναμη, εάν υπάρχει, ίσως συνεισφέρει στην υπάρχουσα ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρεθεί ενδείξεις για την ύπαρξή της.

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα γνώσεις μας, ο κόσμος μας αποτελείται από τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις (βαρύτητα, ηλεκτρομαγνητισμός, ισχυρή και ασθενής πυρηνική).

Καθώς όμως υπάρχουν μυστήρια των οποίων τη φύση δε γνωρίζουμε ακόμη, όπως η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια, έχει προταθεί πως ίσως υπάρχουν και άλλες θεμελιώδεις αντιδράσεις, τις οποίες δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμη.

Νέες μετρήσεις σε πειράματα κβαντικής ηλεκτροδυναμικής από μια διεθνή ομάδα φυσικών, δείχνουν πως, εάν υπάρχει μία πιθανή πέμπτη θεμελιώδης δύναμη στις χαμηλές ενέργειες, ίσως μπορέσουμε να την ανακαλύψουμε σύντομα.

QED και η σταθερά α

Η κβαντική ηλεκτροδυναμική (QED), είναι η συγχώνευση της κβαντικής φυσικής με την ειδική σχετικότητα, και περιγράφει το πως αλληλεπιδρά η ύλη με το φως. Είναι ίσως η πιο επιτυχημένη θεωρία που έχουμε έως σήμερα, με συμφωνία θεωρίας-πειράματος που αγγίζει τα εννέα δεκαδικά ψηφία! Ο γνωστός φυσικός Richard Feynman την είχε μάλιστα αποκαλέσει το «κόσμημα της φυσικής».

Μία βασική τιμή που δίνει η συγκεκριμένη θεωρία, είναι η σταθερά λεπτής υφής α, η οποία –στις χαμηλές ενέργειες- ισούται με περίπου 1/137. Ο υπολογισμός της τιμής του α σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια έχει γίνει αντικείμενο πολλών πειραμάτων. 

Το πείραμα

Ο καθηγητής Wim Ubachs του πανεπιστημίου του Άμστερνταμ και οι συνεργάτες του εκτέλεσαν πολύ ακριβείς μετρήσεις συχνοτήτων στα άτομα του υδρογόνου και του ηλίου, και εντόπισαν νέο πεδίο έρευνας για μια –κρυφή έως τώρα- πέμπτη δύναμη.

Η πρωτοτυπία στην έρευνα αυτή έγκειται στο γεγονός πως έδειξαν ότι είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός των δυνάμεων μεταξύ δύο ανδρονίων

Στους εξαιρετικά περίπλοκους κβαντικούς τους υπολογισμούς χρησιμοποίησαν ως τιμή του α τα αποτελέσματα της έγκυρης βάσης δεδομένων για φυσικούς CODATA. Η πρωτοτυπία τους ήταν να χρησιμοποιήσουν παλμούς από ένα ειδικό λέιζερ από Τιτάν ιο-Ζαφείρι (Ti:Sa) το οποίο και κατασκεύασαν, το οποίο τους επέτρεψε να δουν τις συγκεκριμένες αρμονικές συχνότητες που χρειάζονταν.

Πέραν αυτού, χρησιμοποίησαν κι ένα ακόμη εξελιγμένο είδος λέιζερ, ενώ ευνοήθηκαν και από τις εξελίξεις σε υπολογιστικές μεθόδους στη κβαντική χημεία.

Η πρωτοτυπία στην έρευνα αυτή, έγκειται στο γεγονός πως έδειξαν ότι είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός των δυνάμεων μεταξύ δύο αδρονίων (σωματιδίων δηλαδή που υπόκεινται στην ισχυρή δύναμη).

Η πέμπτη δύναμη, εάν υπάρχει, ίσως συνεισφέρει στην υπάρχουσα ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρεθεί ενδείξεις για την ύπαρξή της, όμως ο καθηγητής Ubachs, σημειώνει πως υπάρχουν πολλά περιθώρια για βελτίωση, και πως ο δρόμος μόλις άνοιξε.

physics gg

Φωτογραφία ενός υπέρλαμπρου άστρου!

Βλέποντάς το κάποιος θα έλεγε με ευκολία ότι πρόκειται για το άστρο που οδήγησε τους τρεις μάγους στη Βηθλεέμ.

Πρόκειται για το RS Puppis που βρίσκεται σε απόσταση 6,5 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη το οποίο φωτογράφισε σε όλη του την μεγαλειότητα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

To RS Puppis είναι 200 φορές πιο μεγάλο από τον Ήλιο και 15 χιλιάδες φορές πιο λαμπρό!

Το RS Puppis ανήκει στους Κηφείδες, μια οικογένεια παλλόμενων μεταβλητών αστέρων.

Χαρακτηρίζονται από περιοδικές διακυμάνσεις στη φωτεινότητά τους λόγω περιοδικών μεταβολών των διαστάσεων, της θερμοκρασίας ή κάποιας άλλης αστρικής ιδιότητας που οφείλεται σε εσωτερικές διαδικασίες.

perierga.gr

1ο βραβείο στο 4ο διαγωνισμό φωτογραφίας

Βράβευση 4ου Διαγωνισμού ''Φωτογραφίζειν''.

Μετά από μια αγωνιώδης ψηφοφορία ο διαγωνισμός μας έληξε και έχουμε τους νικητές.

Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλους για την συμμετοχή σας και για την ψηφοφορία.

Χαίρομαι που ο διαγωνισμός είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση.

Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες με το θέμα ''Μικρόκοσμος''.

Και ξεκινάμε λοιπόν.

Ιδού οι νικητές.

1ο βραβείο στον Στρατο Τσιβιρλη

για την φωτογραφία 

Ανοιξιάτικο καρουζέλ  

2ο βραβείο στην (me)maria

για την φωτογραφία

Δροσοσταλίδες την αυγή.

Οι  νικητές θα παραλάβουν δώρα από το MadeByHand.

Από ένα πέταλο για την νέα χρόνια. Το χρυσό για τον πρώτο και το ασημένιο για τον δεύτερο.

http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/

Euronews: Spacewalk: Περίπατος με θέα στο Σύμπαν

Access the video

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης τέθηκε ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, όταν διέρρευσε αμμωνία. Υπήρχε μόνο ένας τρόπος για να διορθωθεί το πρόβλημα. Ένας αστροναύτης έπρεπε να βγει από τον σταθμό και να περπατήσει στο διάστημα.

Το 1965, ο Ρώσος κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε στο διάστημα.

"Αν το σκάφος σας ταξιδεύει στην ανοικτή θάλασσα, τότε πρέπει να ξέρετε κολύμπι. Τα δικά μας σκάφη ταξιδεύουν στο διάστημα, οπότε και εμείς πρέπει να περπατάμε στο διάστημα. Και όχι μόνο αυτό. Πολλές φορές, πρέπει να εργαστούμε εκτός σκάφους ή διαστημικού σταθμού. Πρέπει να διορθώσουμε κάποια βλάβη ή να συναρμολογήσουμε κάποιο μηχάνημα", δήλωσε στην κάμερα τουEuronews ο Αλεξέι Λεόνοφ.

Ο διαστημικός περίπατος ή αλλιώς η δραστηριότητα εκτός σκάφους, αποτελεί πια ρουτίνα για όσους αστροναύτες διαμένουν στο διάστημα. Οι περισσότεροι αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περιλαμβάνουν διαστημικούς περιπάτους που συνήθως διαρκούν 5 με 6 ώρες.

Ο Κριστέρ Φούγκλεσανγκ είναι αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας του Διαστήματος. Έχει πραγματοποιήσει 5 διαστημικούς περιπάτους.

"Οι διαστημικοί περίπατοι είναι απαραίτητοι για διάφορους λόγους. Όταν έχουμε μια βλάβη, πρέπει να βγούμε έξω και να επιδιορθώσουμε την ζημιά. Χρόνος δεν υπάρχει και σε μια τέτοια περίπτωση, όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Βεβαίως, όταν χτίζουμε διαστημικούς σταθμούς, περνάμε πολλές ώρες στο διάστημα" υποστηρίζει ο Κριστέρ Φούγκλεσανγκ.

Ο διαστημικός περίπατος ξεκινά στη Γη και πιο συγκεκριμένα στο εργαστήριο ουδέτερης πλευστότητας στην πόλη Σταρ της Ρωσίας. Οι αστροναύτες Σαμάνθα Κριστοφορέτι και Αλέξάντερ Τζερστ φορούν ειδικές στολές και ετοιμάζονται για έναν διαστημικό περίπατο στο βυθό.

"Είναι ωραία! Με κρατά ασφαλή και ζωντανή κάτω από το νερό. Το ίδιο ελπίζω να συμβεί και στο διάστημα", δήλωσε η Σαμάνθα Κριστοφορέτι.

"Συνδέω το βύσμα και έτσι οι επιστήμονες που βρίσκονται στο έδαφος καταγράφουν τους ρυθμούς της καρδιάς μου, την θερμοκρασία του σώματος μου και τον ρυθμό της αναπνοής μου. Ο αισθητήρας που έχω στο αυτί μου, στέλνει όλα τα δεδομένα", υποστηρίζει ο Αλέξάντερ Τζερστ.

Οι υποβρύχιες στολές είναι σχεδόν πανομοιότυπες με αυτές που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία. Οι στολές αυτές επιτρέπουν στους αστροναύτες να αναπνεύσουν, να μετακινηθούν και να διατηρήσουν τη σωστή θερμοκρασία σώματος σε ακραίες συνθήκες.

Τέτοιες πολυτέλειες δεν γνώρισε ο Αλεξέι Λεονόβ, ο πρώτος αστροναύτης που περπάτησε στο διάστημα.

Ο θάλαμος του σκάφους Voskhod 2, έμοιαζε με ένα σωλήνα και ο Λεονόβ δυσκολευόταν να μπει.

"Καθώς στεκόμουν στην άκρη του θαλάμου, κοίταξα γύρω μου για μερικά δευτερόλεπτα. Είδα, όσο μπορούσα να δώ και αυθόρμητα είπα πως η Γη είναι στρογγυλή. Έκανα το βήμα και βγήκα", δήλωσε ο Αλεξέι Λεόνοφ.

Μετά από λίγα λεπτά ο Αλεξέι Λεόνοφ, διαπίστωσε ότι η στολή του είχε διογκωθεί από την εσωτερική πίεση και είχε σκληρύνει τόσο, που ο αστροναύτης δεν μπορούσε να λυγίσει τις αρθρώσεις του.Προσπάθησε να επιστρέψει στον θάλαμο, αλλά δεν τα κατάφερε.

Πήρε το ρίσκο και αποφάσισε να ανοίξει μια βαλβίδα, ώστε να εκτονωθεί η πίεση.

"Δεν είχα δικαίωμα να κάνω κάτι τέτοιο. Έπρεπε να ενημερώσω την ομάδα που βρισκόταν στο έδαφος, αλλά σκέφτηκα πως θα επικρατούσε πανικός.Ένιωσα έτοιμος και πήρα την απόφαση και απελευθέρωσα την πίεση", υποστήριξε ο Αλεξέι Λεόνοφ. 

esa


Oι ρωσικές διαστημικές στολές, σχεδιάζονται και κατασκευάζονται από την εταιρεία Zvezda.
στολή του Λεονόβ ήταν μαλακή. Έμοιαζε με ένα μαλακό σφραγισμένο κέλυφος και το σύστημα υποστήριξης ήταν σε ένα μικρό σακίδιο, το οποίο ο Λεονόβ έπρεπε να βγάλει και να συνδέσει με σωλήνες", δηλώνει ο Σεργκέι Ποζντινιακόβ, γενικός διευθυντής της Zvezda.

Η διαστημική στολή Orlan-MKS, ρυθμίζει αυτόματα τη θερμοκρασία στο εσωτερικό της στολής.

Το Euronews εξασφάλισε πρόσβαση στα εργαστήρια της Zvezda, όπου η νέα διαστημική στολή περνά από διάφορα τεστ.

"Μια διαστημική στολή είναι ένα κέλυφος που περιβάλλει τον αστροναύτη. Τον προστατεύει και του επιτρέπει να κινηθεί στον χώρο. Κάθε δραστηριότητα παράγει ενέργεια και θερμότητα. Αυτή η ενέργεια πρέπει να αφαιρεθεί με κάποιο τρόπο, γι' αυτό υπάρχει σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας. Εν ολίγοις, μια διαστημική στολή είναι ένα μικρό διαστημόπλοιο με χέρια και πόδια, που επιτρέπει στον αστροναύτη να μετακινηθεί", δηλώνει ο Σεργκέι Ποζντινιακόβ.

Οι αστροναύτες περνούν από σκληρές δοκιμασίες. Δοκιμάζονται σε διάφορα υποθετικά σενάρια, όπου τίποτε δεν έγινε όπως είχε προγραμματιστεί. Οι εκπαιδευόμενοι μένουν κάτω από το νερό για πολλές ώρες. Δίπλα τους βρίσκεται πάντα ένας εκπαιδευτής, που είναι υπεύθυνος για το καθημερινό πρόγραμμα των αστροναυτών.

"Η προσομοίωση είναι ακριβής κατά 95%. Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά. Οι αστροναύτες βρίσκονται μέσα στο νερό και όχι στο κενό του διαστήματος.Μαθαίνουν λοιπόν να αντιστέκονται στο νερό. Η δουλειά τους εδώ είναι πιο δύσκολη σε σχέση με τις συνθήκες μηδενικής βαρύτητας", υποστηρίζει ο Βαλερί Νεσμεγιανόβ, υπέυθυνος εκπαίδευσης στο εργαστηρίου «Hydro lab».

Στην διάρκεια της εκπαίδευσης, όπως και στο διάστημα, οι αστροναύτες πρέπει να φροντίζουν για την δική τους ασφάλεια καθώς και των συναδέλφων τους.

"Νιώθω πραγματικά ελεύθερη μέσα σε αυτή την στολή. Μπορώ να κουνήσω το κεφάλι μου, νιώθω άνετα και αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα.Υπάρχει ακόμη και ένα παραθυράκι που μου επιτρέπει να βλέπω τι συμβαίνει πάνω από το κεφάλι μου", υποστηρίζει η αστροναύτης Σαμάνθα Κριστοφορέτι.

Ο διαστημικός περίπατος κρύβει κινδύνους και σίγουρα απαιτεί μεγάλες σωματικές δυνάμεις.

Είναι όμως μια συναρπαστική εμπειρία για τους αστροναύτες που περπατούν στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος.

Bρίσκοντας Εξωγήινους κόσμους στη Γη.

Οι ξηρές κοιλάδες στην Ανταρκτική θυμίζουν τον Άρη.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια μέρη στη Γη μοιάζουν περισσότερο σε άλλους πλανήτες; Για μερικούς από εμάς η φαντασία του τοπίου άλλων κόσμων μπορεί να είναι απλά διασκεδαστική, ωστόσο οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αναρωτιούνται για το τι μπορούν να μας πουν τα απόκοσμα μέρη της Γης για τους γείτονες μας, όπως η Σελήνη και ο Άρης.

Η εργασία στα πιο ασυνήθιστα μέρη στη Γη μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για τις επανδρωμένες πτήσεις, τις ρομποτικές αποστολές και την αναζήτηση για ζωή πέρα από τον πλανήτη μας. Αυτά τα "ανάλογα" επιλέγονται επειδή είναι παρόμοια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, με συγκεκριμένα πλανητικά περιβάλλοντα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τεχνικές δοκιμές και έρευνα πριν από την προσπάθεια και τα έξοδα μιας εκτόξευσης στο διάστημα.

Τα πιο εχθρικά περιβάλλοντα στη Γη είναι το σπίτι ασυνήθιστων μορφών ζωής. Με τη μελέτη αυτών των «εξτρεμόφιλων» ('extremophiles') που μπορούν να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ζέστη , το κρύο , την πίεση ή την ακτινοβολία στη Γη, οι αστροβιολόγοι μπορούν να εξετάσουν κατά πόσο ορισμένα περιβάλλοντα στο διάστημα μπορεί να είναι το σπίτι παρόμοιων μικροσκοπικών πλασμάτων. Η ανάγκη για την εύρεση παρθένας γης, συχνά χωρίς βλάστηση, σημαίνει ότι οι αστροβιολόγοι και οι γεωλόγοι βρίσκονται συχνά σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές.

Η έρημος Ατακάμα προσφέρει σεληνιακά και αριανά χαρακτηριστικά

Προηγούμενες έρευνες για την ESAπεριλαμβάνουν αποστολές στο Σβάλμπαρντ σε συνδυασμό με τη NASA. Οι ομάδες που επισκέπτονται αυτό το απομακρυσμένο νησί μακριά στο Βορρά της Νορβηγίας, περιλαμβάνουν γεωλόγους, βιολόγους και μηχανικούς, ενώ στις δοκιμές τους περιλαμβάνονται μερικά από τα όργανα που τώρα λειτουργούν στον Άρη, ενσωματωμένα στο ρομποτικό όχημαCuriosity.

Μέρη όπως η έρημος Ατακάμα, που πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή ενός ρομποτικού οχήματος (ρόβερ) για την αποστολή της ESA,ExoMars, είναι πολύτιμα. Οι δοκιμές μπορούν να αποκαλύψουν τι είδους έδαφος μπορεί να διασχίσει ένα ρόβερ, σε τι είδους πλαγιές μπορεί να πάει πάνω και κάτω, και αν μπορεί να πάρει δείγματα από την επιφάνεια.

Τα «ανάλογα» μέρη δεν είναι όλα απαγορευτικά και απρόσιτα. Μεταξύ των χρήσιμων περιοχών είναι οι κρατήρες στην Αριζόνα, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, και το ποτάμι Ρίο Τίντο κοντά στη Σεβίλλη της Ισπανίας. Ένας λεπτομερής κατάλογος των αναλόγων στη Γη για τις αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη ανατέθηκε πρόσφατα από την ESA για να βοηθήσει τους ερευνητές.

"Εξετάσαμε τι είδους ενδιαφέρουσες περιοχές υπάρχουν στον Άρη και τη Σελήνη, και πώς να βρεθεί κάτι παρόμοιο στη Γη", λέει ο Oliver Angerer, συντονιστής για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Εξερεύνησης της ESA.

"Για παράδειγμα, αν θέλετε να μελετήσετε τους σωλήνες λάβας στον Άρη ποιο είναι το πλησιέστερο ισοδύναμο στη Γη; Ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής σας μπορείτε να επιλέξετε την Ισλανδία, τη Χαβάη ή την Τενερίφη".

Ο Άρης στη Γη

Οι τοποθεσίες που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο της ESA «Catalogue of Planetary Analogues», βρίσκονται διάσπαρτες σε όλες τις επτά ηπείρους και περιλαμβάνουν κρατήρες, ροές λάβας, ερήμους και τούνδρα. Ο κατάλογος βασίζεται στην εμπειρία ενός μεγάλου δικτύου των επιστημόνων που ασχολούνται με τους πλανήτες και συντάχθηκε για το Γενικό Πρόγραμμα Σπουδών της ESA από ερευνητές στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου. Περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τα πάντα, από το πλησιέστερο πρατήριο καυσίμων έως το τι είδους επικίνδυνα άγρια ​​ζώα θα μπορούσαν να ζουν σε κοντινή απόσταση.

"Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την ποσότητα των πρακτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο έκανε μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά από αυτή την άποψη", λέει ο Oliver.

Και τι γίνεται με ένα ανάλογο του Άρη ή της Σελήνη ως προορισμό διακοπών;

"Υπάρχουν πολλά μέρη σε αυτόν τον κατάλογο που θα ήθελα να επισκεφθώ", λέει ο Oliver. "Μέχρι στιγμής δεν έχω πάει στις Ξηρές Πεδιάδες (Dry Valleys) στην Ανταρκτική, οι οποίες αποτελούν μια καταπληκτική περιοχή για δραστηριότητες εξερεύνησης. Είναι ότι πιο κοντινό μπορείτε να βρείτε που να μοιάζει σε άλλο πλανήτη ενώ παραμένετε στη Γη".

www.esa.

Πόσοι είναι οι κατοικήσιμοι πλανήτες στον γαλαξία μας;

Μπορεί η συλλογή δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler να σταμάτησε μετά την βλάβη που υπέστη,
ωστόσο στην τετραετή αποστολή του συνέλεξε αρκετά δεδομένα που θα μπορούσαν να απαντήσουν σε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα:

Πόσα από τα 200 δισεκατομμύρια άστρα του γαλαξία μας διαθέτουν κατοικήσιμους πλανήτες;

Από την στατιστική ανάλυση όλων των δεδομένων του διαστημικού τηλεσκοπίου Κέπλερ, που πραγματοποίησαν αστρονόμοι του Πανεπιστημίου Berkeley στην Καλιφόρνια και του Πανεπιστημίου Manoa στη Χαβάη, προέκυψε ότι:

ένα στα πέντε άστρα σαν τον δικό μας ήλιο, διαθέτουν πλανήτες στο μέγεθος της γης και με επιφανειακή θερμοκρασία που ευνοεί την ανάπτυξη ζωής. Δεδομένου ότι το 20% των άστρων είναι σαν τον ήλιο μας, τότε ο αριθμός των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών ανέρχεται σε μερικά δισεκατομμύρια στον γαλαξία μας!

Οι εξωπλανήτες αυτοί βρίσκονται στην λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη του άστρου γύρω από το οποίο περιστρέφονται, στην απόσταση δηλαδή όπου οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια του πλανήτη θα μπορούσαν να είναι κατάλληλες για τη ζωή.

Όμως, οι αστρονόμοι τονίζουν ότι ακόμη κι αν ένας εξωπλανήτης που μοιάζει με τη Γη και βρίσκεται μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη, δεν είναι κατ’ ανάγκη φιλικός στη ζωή.

Και τούτο διότι υπάρχει πιθανότητα να έχουν πυκνή ατμόσφαιρα, η οποία με τη σειρά της θα έκανε τη θερμοκρασία στην επιφάνεια πολύ υψηλή και αφιλόξενη σε μακρομόρια σαν το DNA και τις πρωτεΐνες.

Σύμφωνα με την στατιστική ανάλυση των δεδομένων του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler, ο πλησιέστερος στη Γη εξωπλανήτης που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή, βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη από 12 έτη φωτός. Το δε άστρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται θα μπορούσαμε να το παρατηρήσουμε με γυμνό μάτι στον νυχτερινό ουρανό!

Η εργασία των αστρονόμων Erik A. Petigura et al δημοσιεύθηκε με τίτλο “Prevalence of Earth-size planets orbiting Sun-like stars” ΕΔΩ: www.pnas.org

physicsgg

GRB 130427A: η ισχυρότερη έκλαμψη ακτίνων γάμμα

Τον περασμένο Απρίλιο τα διαστημικά τηλεσκόπια Swift και Fermi εντόπισαν μια πολύ ισχυρή έκλαμψη ακτίνων γάμμα.

Οι αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο έμειναν κυριολεκτικά έκθαμβοι από αυτή πανίσχυρη και υπέρλαμπρη έκρηξη ακτίνων γάμμα, η οποία αποτελεί, κατά πάσα πιθανότητα, προϊόν του εκρηκτικού θανάτου κάποιου μεγάλου άστρου. Η έκρηξη, που διήρκεσε επί πολλές ώρες, δημιούργησε πλέον ένα νέο αστρονομικό ρεκόρ ισχύος και διάρκειας για τέτοιου είδους φαινόμενα.

Η έκρηξη (Gamma-Ray Burst ή εν συντομία GRB) προήλθε από ένα μακρινό γαλαξία σε απόσταση περίπου 3,6 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Είχε ενέργεια τουλάχιστον 94 δισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ (GeV) ή περίπου 35 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια του ορατού φωτός. Το φαινόμενο έγινε αρχικά αντιληπτό από τα διαστημικά τηλεσκόπια Fermi και Swift της NASA.

Διεθνής ομάδα επιστημόνων ξεκίνησε αμέσως την μελέτη της έκρηξης και όπως προκύπτει έχουμε να κάνουμε με την ισχυρότερη, φωτεινότερη και μεγαλύτερης διάρκειας έκρηξη ακτίνων γάμμα που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα από τη Γη. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η μόνη πιο ισχυρή έκρηξη που γνωρίζουμε είναι η Μεγάλη Έκρηξη από την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν. Ας σημειωθεί ότι τα διαστημικά τηλεσκόπια εντοπίζουν περίπου 120 εκρήξεις γάμμα ετησίως.

Ευτυχώς έγινε πολύ μακριά

Η έκρηξη έλαβε την κωδική ονομασία GRB 130427A και έγινε όταν το Σύμπαν ήταν 9,9 δισ. ετών σε ένα γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 3,7 δισ. ετών φωτός από εμάς. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών η έκρηξη προήλθε από ένα άστρο με μάζα 20-30 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και είχε διάρκεια περίπου 20 ώρες.

Σύμφωνα με τους ειδικούς αν μια τέτοιας ισχύος έκρηξη γίνει σε απόσταση μικρότερη των χιλίων ετών φωτός από εμάς θα είχε καταστρέψει το στρώμα του όζοντος της ατμόσφαιρας αφήνοντας μας έρμαιο στην κοσμική ακτινοβολία η οποία κυριολεκτικά θα… έψηνε τη Γη. Η μελέτη δημοσιεύεται στο www.sciencemag.org.

Πάντως, ο καθηγητής αστρονομίας Πολ Ο’Μπράιαν του πανεπιστημίου του Λέστερ δήλωσε ότι «αυτές οι εκρήξεις μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε γαλαξία οποιαδήποτε στιγμή. Δεν έχουμε κανένα τρόπο να τις προβλέψουμε». Όπως είπε, η πρόβλεψη είναι ότι «θα μπορούσε να συμβαίνει μια έκρηξη ακτίνων γάμμα αρκετά κοντά στη Γη για να μας βλάψει, κάθε 500 εκατομμύρια χρόνια. Κάποια στιγμή στην ιστορία της Γης πιθανότατα ακτινοβολήθηκε από μία τέτοια έκρηξη και κάτι ανάλογο θα συμβεί ξανά κάποτε στο μέλλον. Όμως η πιθανότητα να συμβεί όσο ζούμε, είναι πολύ μικρή».
news.in.gr - news.stanford.edu-physicsgg

Μετατόπιση του βορείου πόλου της Γης …

… συνδέεται με το λιώσιμο των πάγων


Από το 2005 έως σήμερα ο βόρειος γεωγραφικός πόλος μετατοπίζεται προς τη Γροιλανδία κατά αρκετά εκατοστά το χρόνο, αποκαλύπτουν δορυφορικές μετρήσεις του γήινου βαρυτικού πεδίου. Και η ασυνήθιστα γρήγορη μετακίνηση των πόλων αποδίδεται στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και την τήξη των πολικών πάγων.

Ο βόρειος και ο νότιος γεωγραφικός πόλος είναι τα σημεία από τα οποία διέρχεται ο άξονας περιστροφής της Γης. Η θέση τους δεν είναι σταθερή και εξαρτάται από μεταβολές στην κατανομή της μάζας του πλανήτη.

Μεγάλες συγκεντρώσεις μάζας όπως οι οροσειρές είναι γνωστό ότι προκαλούν τοπικές παραμορφώσεις στο γήινο βαρυτικό πεδίο. Αντίθετα, η απώλεια μάζας σε μικρές περιοχές μιας περιστρεφόμενης σφαίρας όπως η Γη οδηγεί σε μετατόπιση του άξονα περιστροφής προς το σημείο της απώλειας.

Οι γεωγραφικοί πόλοι είναι μάλιστα γνωστό ότι μετακινούνται, ακολουθώντας μια κυκλική διαδρομή, καθώς η κατανομή του χιονιού και των βροχών αλλάζει στην πορεία κάθε έτους. Επιπλέον, η θέση του άξονα επηρεάζεται από τις μετατοπίσεις των τεκτονικών πλακών.

Φαίνεται όμως ότι η κλιματική αλλαγή παρεμβαίνει τώρα στις περιοδικές μετατοπίσεις των γεωγραφικών πόλων, όπως δείχνει μια νέα ανάλυση των δεδομένων της αποστολής GRACE της NASA, η οποία χαρτογραφεί το γήινο βαρυτικό πεδίο.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Geophysical Research Letters, δείχνει ότι η τήξη των πάγων στην Αρκτική και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επηρεάζουν την κατανομή μάζας στον πλανήτη.

Από το 2005 έως σήμερα, η επιταχυνόμενη τήξη του καλύμματος πάγου στη Γροιλανδία αναγκάζει το βόρειο γεωγραφικό πόλο να μετακινείται προς τη Γροιλανδία κατά σχεδόν 20 εκατοστά το χρόνο.

Και το 90% της μετατόπισης αυτής πρέπει να οφείλεται στο λιώσιμο των πάγων, υπολογίζει η ομάδα του δρ Τζιανλί Τσεν στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν.

Οι ερευνητές επισημαίνουν στη δημοσίευσή τους ότι η ακριβής μέτρηση της μετατόπισης των πόλων θα μπορούσε στο εξής να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της απώλειας πολικών πάγων στο μέλλον.

Θα μπορούσε επίσης να επιτρέψει τη μελέτη των μεταβολών της τήξης του καλύμματος πάγου τις προηγούμενες δεκαετίες, δεδομένου ότι τα δεδομένα για τη θέση των πόλων πηγαίνουν πίσω έναν αιώνα, πολύ περισσότερο από ό,τι οι μετρήσεις του πάχους των πάγων.

Newsroom ΔΟΛ – www.nature.com-http://physicsgg.me/