Η NASA δημοσίευσε μια καταπληκτική φωτογραφία που τραβήχτηκε από το Cassini στις 12 Απριλίου του 2017. Τραβηγμένη από 1,4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, δείχνει την Γη σαν μια λαμπερή κουκκίδα ανάμεσα στους παγωμένους δακτυλίους του Κρόνου.
Αν κάνει κάποιος κάνει ζουν στην αρχική, high-res έκδοση της φωτογραφίας, θα δει και τη Σελήνη.
Η NASA λέει ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε ενώ οι δακτύλιοι φωτίζονταν από πίσω: μπλόκαραν τον Ήλιο ενώ οι κάμερες του διαστημικού σκάφους τραβούσαν τις πολλαπλές φωτογραφίες της σύνθετης εικόνας που βλέπουμε πιο πάνω.
Η φωτογραφία θυμίζει την εικόνα της "Pale Blue Dot" της NASA. Εκείνη τραβήχτηκε από το Voyager 1 τον Φεβρουάριο του 1990 από 3,7 δισεκατομμύρια μίλια μακριά.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου
…
Polarised Emission from Astrophysical Jets
June 12-16, 2017, Ierapetra, Greece
…
διοργανώνει διαγωνισμό αστροφωτογραφίας.
…
Οι υποψηφιότητες μπορούν να υποβληθούν από 1 Μαρτίου έως 30 Απριλίου 2017 σε μια απο τις παρακάτω 3 θεματικές ενότητες:
Αστροφωτογραφία βαθέως ουρανού (Deep sky astrophotography)
Αστροφωτογραφία ηλιακού συστήματος (Solar system astrophotography)
Αστροφωτογραφία τοπίου (Landscape astrophotography)
Θα βραβευτεί μια φωτογραφία σε κάθε κατηγορία. Τα βραβεία είναι:
Κατηγορίες 1 και 2: χρόνος παρατήρησης στα εξής επαγγελματικά τηλεσκόπια:
Το τηλεσκόπιο 1-m του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Νοτίου Αφρικής (SAAO) στο νότιο ημισφαίριο. http://www.saao.ac.za/science/facilities/telescopes/1-0m/
Το τηλεσκόπιο 80-cm IAC-80 του Παρατηρητηρίου Observatorio del Teide στην Τενερίφη της Ισπανίας. http://www.iac.es/eno.php?op1=3&lang=en
Κατηγορία 3: μια αστροφωτογραφική στήριξη Vixen Polarie Star Tracker, προσφορά του Πλανηταρίου Θεσσαλονίκης. http://www.planitario.gr/polarie-star-tracker.html
Οι νικήτριες φωτογραφίες θα επιλεγούν με ψηφοφορία από την κριτική επιτροπή που θα απαρτίζουν επαγγελματίες αστροφυσικοί συμμετέχοντες στο συνέδριο. Πέρα από τις φωτογραφίες που θα βραβευτούν, οι καλύτερες συμμετοχές θα παρουσιαστούν σε ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί κατα τη διάρκεια του συνεδρίου. Στην τελετή αυτή, μια ομάδα από ειδικούς επιστήμονες θα κάνει μια σύντομη περιγραφή των επιλεγμένων φωτογραφιών στο ευρύ κοινό. Τα μέλη της ομάδας θα επιλέξει η οργανωτική επιτροπή από τους συμμετέχοντες του συνεδρίου.
….
Οι όροι συμμετοχής βρίσκονται στο λινκ https://events.mpifr-bonn.mpg.de/indico/event/40/
….
Για συμμετοχή επισκεφτείτε το link https://events.mpifr-bonn.mpg.de/indico/event/40/registration/register
…
Ε. Αγγελάκης, Ι. Μυσερλής, Ε. Τραϊανού, Τ. Αθανασιάδης
(Max-Planck-Institut für Radioastronomie, Germany)
…
Χορηγοί:
South African Astronomical Observatory (SAAO)
ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης, Δημήτριος Τσάμπουρας & Σια Ο.Ε.
Instituto de Astrofísica de Canarias
Ο Lee Smolin, θεωρητικός φυσικός στο Ινστιτούτο Perimeter του Καναδά, σε ένα άρθρο του εξηγεί γιατί οι θεωρίες της κοσμολογίας που δείχνουν ότι το δικό μας σύμπαν είναι ένα μόνο από τα πολλά που υπάρχουν – η γνωστή θεωρία του πολυσύμπαντος – και ταυτόχρονα επιβάλουν την αντίληψη ότι δεν υπάρχει χρόνος, είναι λανθασμένες.
Ο Smolin αναφέρει εκεί πώς οι θεωρίες που περιγράφουν μυριάδες πιθανά σύμπαντα, με λιγότερες ή περισσότερες διαστάσεις και διάφορα είδη σωματιδίων και δυνάμεων, γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλή τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, σε ένα νέο του άρθρο που έκανε μαζί με τον βραζιλιάνο φιλόσοφο Roberto Angabeira Unger, ο Smolin πιστεύει ότι, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να συμπεράνουμε ότι ζούμε σε ένα διαχρονικό – αέναο πολυσύμπαν, αυτές οι θεωρίες και η ταυτόχρονη παραδοχή ότι ο χρόνος δεν είναι μια θεμελιώδης έννοια, είναι «βαθιά λαθεμένη».
Ο Smolin επισημαίνει στο άρθρο του γιατί ένα διαχρονικό πολυσύμπαν σημαίνει ότι οι νόμοι της φυσικής δεν καθορίζονται πλέον από το πείραμα, και πώς η σχέση μεταξύ των θεμελιωδών νόμων – που είναι μοναδικοί και εφαρμόζονται σε παγκόσμιο επίπεδο ξεκινώντας από θεμελιώδεις αρχές καθώς και λειτουργικοί νόμοι που είναι η βάση σε ότι παρατηρούμε – , είναι ασαφείς.
Ο Smolin προτείνει λοιπόν ένα νέο σύνολο αρχών που ελπίζει ότι με αυτές η επιστήμη θα ξεκινήσει μια νέα πορεία, όπου εμείς θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ενός νόμου που να ισχύει για ένα μόνο σύμπαν και ότι θα συμβαίνει μόνο μία φορά. Οι αρχές αυτές του Smolin αρχίζουν με την παραδοχή ότι υπάρχει μόνο ένα σύμπαν. Όπως εξηγεί ο ίδιος, «Αν υπάρχει μόνο ένα σύμπαν, τότε δεν υπάρχει λόγος για μια διάκριση σε νόμους και αρχικές συνθήκες, καθώς εμείς θέλουμε ένα νόμο για να εξηγήσει απλώς μία μόνο ιστορία του σύμπαντος.»
Αν αγκαλιάσουμε την ιδέα ότι υπάρχει μόνο ένα σύμπαν και ότι ο χρόνος είναι μια θεμελιώδης ιδιότητα της φύσης, τότε ανοίγεται η εξής δυνατότητα: οι νόμοι της φυσικής να εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου. Όπως γράφει ο Smolin, «Η αντίληψη της υπέρβασης των ορίων του χρόνου για να ανακαλύψουμε αλήθειες που κρατούν αιώνια είναι μια μη ρεαλιστική φαντασία
“Όταν η επιστήμη πετυχαίνει, αυτό που στην ουσία κάνουμε εμείς οι φυσικοί είναι να ανακαλύψουμε νόμους που αντέχουν στον χρόνο μέσα στο σύμπαν. Αυτή η άποψη νομίζουμε πως είναι αρκετή. Οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι περισσότερο μια θρησκευτική παρότρυνση για υπερβατικότητες από όσο επιστήμη», συμπληρώνει ο Smolin.
PhysicsWorld
Ένας αρκετά μεγάλος αστεροειδής, ο «2014 JO25», διαμέτρου περίπου 650 μέτρων, θα περάσει σχετικά κοντά από τον πλανήτη μας στις 19 Απριλίου.
Δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος πρόσκρουσης, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), παρόλα αυτά θεωρείται ασυνήθιστα κοντινό πέρασμα από τη Γη για έναν αστεροειδή του μεγέθους του.
Ο αστεροειδής, ο οποίος ανακαλύφθηκε προ τριετίας από αστρονόμους στις ΗΠΑ, θα περάσει σε απόσταση 1,8 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (περίπου 4,6 φορές η απόσταση Γης-Σελήνης). Θα προσεγγίσει τον πλανήτη μας από την κατεύθυνση του Ήλιου και προβλέπεται να είναι ορατός ακόμη και με μικρά τηλεσκόπια για μία-δύο νύχτες.
Μικροί αστεροειδείς, διαμέτρου μερικών δεκάδων μέτρων, περνούν αρκετά συχνά στην ίδια απόσταση από τη Γη ή και κοντινότερη. Όμως η τροχιά του «2014 JO25» θα τον φέρει πλησιέστερα στον πλανήτη μας από κάθε άλλο μεσαίο ή μεγάλο αστεροειδή, από τότε που ο αστεροειδής «Τουτάτης», διαμέτρου πέντε χιλιομέτρων, πέρασε από τη Γη περίπου στην ίδια απόσταση το Σεπτέμβριο του 2004.
Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι η επόμενη φορά που ένας αστεροειδής ανάλογου μεγέθους θα πλησιάσει τόσο τον πλανήτη μας, θα είναι το 2027, όταν ο -διαμέτρου 800 μέτρων- αστεροειδής «1999 ΑΝ10» θα περάσει σχεδόν ξυστά, σε απόσταση μόλις 380.000 χιλιομέτρων, δηλαδή όσο απέχει η Σελήνη από τη Γη.
Η προσέγγιση του «2014 JO25» αναμένεται με ενδιαφέρον από τους αστρονόμους σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να τον μελετήσουν με τα τηλεσκόπιά τους. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής δεν είχε πλησιάσει ποτέ τόσο τη Γη τουλάχιστον κατά τα προηγούμενα 400 χρόνια, ενώ δεν αναμένεται να την ξαναπλησιάσει τουλάχιστον μέσα στα επόμενα 500 χρόνια.
Επίσης, συμπτωματικά, την ίδια μέρα στις 19 Απριλίου, ο κομήτης PanSTARRS (γνωστός και ως C/2015 ER61) θα κάνει το κοντινότερο πέρασμά του από τη Γη, στην ασφαλή απόσταση των 175 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Είχε ανακαλυφθεί το 2015 από τηλεσκόπιο στη Χαβάη και καθώς πλησιάζει, έχει γίνει αρκετά φωτεινός, ώστε να είναι ήδη ορατός με μικρά τηλεσκόπια ή και με ισχυρά κιάλια.
Φωτογραφία του κομήτη που λήφθηκε στις 5 Απριλίου
Gerald Rhemann
Με την τεχνική του Feynman, μαθαίνεις διδάσκοντας ένα θέμα σε κάποιον τρίτο με απλούς όρους, επειδή έτσι εντοπίζεις γρήγορα τα κενά στις γνώσεις σου. Μετά από 4 βήματα, είσαι σε θέση να καταλάβεις το θέμα σε μεγαλύτερο βάθος και να συγκρατείς τις πληροφορίες καλύτερα.
Γιατί είναι σημαντικό
Η τεχνική του Feynman είναι ένα νοητικό μοντέλο που επινοήθηκε από τον βραβευμένο με Νόμπελ, φυσικό Richard Feynman. Γνωστός ως «Μεγάλος Επεξηγητής», ο Feynman ήταν σεβαστός για την ικανότητά του να απεικονίζει με σαφήνεια σχεδόν σε όλους, πυκνά θέματα όπως η Κβαντική Φυσική.
Στη «Χαμένη διάλεξη του Feynman: Η κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο», o David Goodstein γράφει ότι ο Feynman περηφανευόταν ότι έχει την ικανότητα να εξηγεί τις πιο περίπλοκες ιδέες με τους πιο απλούς όρους.
O Goodstein μια φορά ρώτησε τον Feynman «γιατί τα σωματίδια με ημιακέραιο spin υπακούν στην στατιστική Fermi-Dirac». O Feynman απάντησε ότι θα ετοίμαζε μια διάλεξη για αρχάριους σχετική με το θέμα αυτό, αλλά μετά από μερικές μέρες γύρισε με άδεια χέρια. «Δεν μπορούσα να το κατεβάσω σε επίπεδο για αρχάριους» παραδέχτηκε στον Goodstein. «Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν το έχουμε καταλάβει». Δηλαδή, αν ο Feynman δεν μπορούσε να εξηγήσει κάτι με απλούς όρους, υπήρχε πρόβλημα με τις πληροφορίες κι όχι με την διδακτική ικανότητα του Feynman.
Γιατί οι άνθρωποι μιλούν σχετικά με αυτήν
Η τεχνική του Feynman αναφέρεται με σαφήνεια στην βιογραφία του James Gleick, «Ιδιοφυϊα: η ζωή και η επιστήμη του Richard Feynman». Στο βιβλίο ο Gleick εξηγεί την μέθοδο αναφερόμενος στο πως ο Feynman αρίστευσε στις εξετάσεις του στο Πανεπιστήμιο του Princeton.
Άνοιξε ένα καινούριο σημειωματάριο και στη σελίδα του τίτλου έγραψε: ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ. Για πρώτη, αλλά όχι τελευταία φορά, ξαναοργάνωσε τις γνώσεις του. Δούλεψε για εβδομάδες αποσυναρμολογώντας κάθε κλάδο της Φυσικής, «λαδώνοντας» τα κομμάτια και βάζοντας τα πάλι πίσω, αναζητώντας όλο αυτό το διάστημα για ασυνέπειες. Προσπάθησε να βρει ουσιαστικούς πυρήνες για το κάθε θέμα.