Μια έκλειψη ηλίου από το διάστημα (βίντεο)

Η διέλευση της σελήνης μπροστά από το Solar Dynamics Observatory (SDO) της NASA.
Το παρατηρητήριο “βλέπει” τον ήλιο σε διαφορετικά μήκη κύματος, το καθένα από τα οποία απεικονίζεται με διαφορετικό χρώμα

Στις 30 Ιανουαρίου 2014 η σελήνη πέρασε ανάμεσα από το διαστημικό τηλεσκόπιο SDO και τον ήλιο, προκαλώντας μια μερική έκλειψη ηλίου στο διάστημα. Τέτοιες διαβάσεις της σελήνης συμβαίνουν δυο με τρεις φορές κάθε χρόνο.

physicsgg

Βίντεο: η πρώτη επίσκεψη σε αστεροειδή

Το διαστημικό σκάφος Orion της NASA πλησιάζει το ρομποτικό όχημα σύλληψης του αστεροειδούς (ο αστεροειδής θα παγιδευτεί στο πλαστικό περίβλημα)

Στις 22 Αυγούστου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα νέες εικόνες και βίντεο που αναπαριστούν την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή που προγραμματίζεται για το 2025 (αν εγκριθεί ο προϋπολογισμός από το αμερικανικό Κογκρέσο).

Ακολουθεί το animation που περιγράφει την αποστολή που θα ονομάζεται «Asteroid Redirect Mission»:

www.nasa.gov-http://physicsgg.me/

Ρώσοι κοσμοναύτες βγήκαν στο ανοικτό διάστημα

© Φωτογραφία: «Vesti.Ru»

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Αλεξάντρ Μισούρκιν και Φιόντορ Γιουρτσίχιν βγήκαν στο ανοικτό διάστημα, ανέφεραν την Πέμπτη στο Κέντρο ελέγχου πτήσεων. Οι κοσμοναύτες θα πάρουν δείγματα παρουσίας βακτηρίων από την επιφάνεια του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, τα οποία θα μπορούσαν να καταστρέψουν το ερμητικό της τοίχωμα.

Τα δείγματα θα επιστραφούν στη Γη για αναλύσεις. Εκτός τούτου, οι κοσμοναύτες θα αποσυνδέσουν το «τερματικό επικοινωνίας με λέιζερ» του διαστημικού πειράματος SLS και στη θέση του θα εγκαταστήσουν νέο εξοπλισμό.

Η διάρκεια όλων των εργασιών θα αποτελέσει σχεδόν 6 ώρες.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_22/236187081/

Νέο σουπερνόβα στον γειτονικό γαλαξία M82

Το βέλος να δείχνει τη θέση του σουπερνόβα στον γαλαξία M82

H θερμοπυρηνική έκρηξη ενός γερασμένου άστρου στις 21 Ιανουαρίου συνέβη τόσο κοντά στη Γη ώστε έγινε ορατή με ένα μικρό τηλεσκόπιο στο συννεφιασμένο Λονδίνο -και δεν αποκλείεται να γίνει τόσο λαμπρή ώστε να είναι ορατή με απλά κυάλια. Το σουπερνόβα, το πιο κοντινό που έχει γίνει αντιληπτό από το 1987, βρίσκεται σε έναν γειτονικό γαλαξία σε απόσταση μόλις 11,4 εκατομμυρίων ετών.

Ο νέος υπερκαινοφανής εντοπίστηκε από τον Στιβ Φόσει, αστρονόμο του University College London, την ώρα που έδειχνε τον ουρανό στους φοιτητές του με ένα εκπαιδευτικό τηλεσκόπιο διαμέτρου 35 εκατοστών.


Το σουπερνόβα ανακαλύφθηκε από έναν καθηγητή που έδειχνε τον ουρανό στους φοιτητές του

Η φωτεινή κουκκίδα που είδε στον γειτονικό γαλαξία M82, γνωστό και ως «γαλαξίας πούρο», τον έκανε να ενημερώσει συναδέλφους του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Από εκεί ζητήθηκε η συνδρομή ενός τηλεσκοπίου των 3,5 μέτρων στο Νιου Μέξικο, το οποίο έδειξε ότι η φασματική υπογραφή της κουκκίδας ταιριάζει με την υπόθεση του σουπερνόβα.

Σε γενικές γραμμές, τα σουπερνόβα ή υπερκαινοφανείς αστέρες είναι εξαιρετικά φωτεινές εκρήξεις γερασμένων άστρων τα οποία έχουν εξαντλήσει τα καύσιμά τους και καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος. Η ακτινοβολία τους είναι τόσο ισχυρή ώστε επισκιάζει τον μητρικό γαλαξία του σουπερνόβα και ισοδυναμεί με την ενέργεια που εκπέμπει ένα άστρο σαν τον Ήλιο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.


Mια άλλη άποψη του γαλαξία Μ82 στην οποία υποδεικνύεται η θέση του υπερκαινοφανούς αστέρα

Το σουπενόβα του γαλαξία M82, το οποίο εκτιμάται ότι θα γίνεται όλο και λαμπρότερο τις επόμενες δύο εβδομάδες, ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία που ονομάζονται υπερκαινοφανείς Τύπου 1α.

Τα σουπερνόβα αυτής της κατηγορίας πιστεύεται ότι δημιουργούνται όταν ένας λευκός νάνος (ένα είδος εξαντλημένου άστρου) απορροφήσει υλικό από ένα γειτονικό άστρο ή έναν άλλο λευκό νάνο. Η μάζα του έτσι αυξάνεται, φτάνει σε ένα κρίσιμο όριο και τελικά προκαλεί μια αλυσιδωτή θερμοπυρηνική αντίδραση που εκτοξεύει τα πάντα στο Διάστημα.

Τα σουπερνόβα Τύπου 1a έχουν κρίσιμη σημασία για τις μετρήσεις κοσμικών αποστάσεων επειδή έχουν πάντα την ίδια εγγενή φωτεινότητα. Οι αστρονόμοι μπορούν για παράδειγμα να υπολογίσουν την απόσταση ενός γαλαξία μετρώντας πόσο έχει εξασθενίσει το φως ενός σουπερνόβα μέσα σε αυτόν τον γαλαξία μέχρι να διανύσει την απόσταση μέχρι στιγμής.

Μάλιστα η ακριβής μέτρηση των διαγαλαξιακών αποστάσεων χάρη στα σουπερνόβα Τύπου 1α έπαιξε κρίσιμο λόγο στην ανακάλυψη της «σκοτεινής ενέργειας», μιας μυστηριώδους δύναμης που δρα αντίθετα από τη βαρύτητα και αναγκάζει το Σύμπαν να διαστέλλεται με ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα.

Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το μηχανισμό γέννησης του σουπερνόβα, οι αστρονόμοι θα ανατρέξουν τώρα σε παλαιότερες φωτογραφίες του γαλαξία M82, στις οποίες θα αναζητήσουν την εικόνα του άστρου που εξερράγη.

Το πλησιέστερο σουπερνόβα που έχει καταγράψει η σύγχρονη αστρονομία εμφανίστηκε το 1987. Βρισκόταν μέσα στον δικό μας Γαλαξία σε απόσταση μόλις 170.000 ετών φωτός.

Η τελευταία ανακάλυψη δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα στον επιστημονικό τύπο.



H θέση του M82 σε σχέση με την Μεγάλη Άρκτο



To find M82, look about 7 degrees (not quite a fist held at arm’s length) above the Bowl to find 23 UMa, an easy naked eye star. From there you can star hop to a little triangle and over to a pair of stars (the “line”). M82 and M81 are about half a degree below the line



news.in.gr - universetoday.com-physicsgg

Δραπέτες του γαλαξία μας

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε μια ασυνήθιστη νέα κατηγορία μοναχικών άστρων υπερ-υψηλής ταχύτητας, τα οποία κινούνται στο διάστημα τόσο γρήγορα, που μπορούν να «δραπετεύσουν» από τη βαρυτική έλξη του γαλαξία μας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Λορίν Παλαντίνο του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας και την ανάλογη δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal», ανακάλυψαν τουλάχιστον 20 άστρα, σχετικά μικρά σαν τον Ήλιο μας, που έχουν τα «φόντα» να γίνουν «δραπέτες» του γαλαξία χάρη στην υπερβολική ταχύτητά τους.
Το ασυνήθιστο είναι ότι κανένα από αυτά τα άστρα δεν προέρχεται από την κεντρική περιοχή του γαλαξία μας. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει περίπου 20 υπέρθερμα γιγάντια μπλε άστρα, όλα κοντά στο κέντρο του γαλαξία, τα οποία χαρακτηρίζονταν ως υπερ- υψηλής ταχύτητας. Σε όλες αυτές τις ήδη γνωστές περιπτώσεις, πρόκειται για διπλά αστρικά συστήματα, όπου το ένα άστρο παγιδεύεται από τη βαρυτική έλξη της τεράστιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία μας (με μάζα όσο τέσσερα εκατομμύρια Ήλιοι) και έλκεται προς αυτήν, ενώ το συνοδό άστρο της εκτοξεύεται ως «σφεντόνα» προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στο αχανές διάστημα, με τρομερή ταχύτητα που τους επιτρέπει να ξεφύγουν τελείως από την γαλαξιακή επικράτεια.

Όμως η νέα κατηγορία άστρων, που μπορούν να κάνουν κάτι ανάλογο, είναι πολύ διαφορετική. Πρόκειται για μοναχικά άστρα που δεν έχουν συνοδό, τα οποία κινούνται μακριά από το κέντρο του γαλαξία και δεν αποκτούν την τρομακτική ταχύτητά τους εξαιτίας του μηχανισμού-σφεντόνας της κεντρικής μαύρης τρύπας. «Αυτά τα νέα άστρα μεγάλης ταχύτητας είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που είχαμε ανακαλύψει ως τώρα», δήλωσε η Λορίν Παλαντίνο.

Οι αστροφυσικοί έχουν υπολογίσει ότι για να ξεφύγει ένα άστρο από τον γαλαξία μας, πρέπει να αποκτήσει ώθηση με ταχύτητα πάνω από ένα εκατομμύριο μίλια την ώρα, σε σχέση με την ταχύτητα κίνησης του ίδιου του γαλαξία.

Οι αστρονόμοι θα εντείνουν τις παρατηρήσεις τους γι’ αυτή την ασυνήθιστη κατηγορία άστρων. Το μεγάλο ζητούμενο είναι να απαντήσουν στο ερώτημα τι είναι αυτό που ωθεί αυτού του είδους τα άστρα να αποκτήσουν τόσο μεγάλη ταχύτητα.

Πηγή: AΠE-MΠΕ - sciencedaily.com-physicsgg

Το Hubble αποκαλύπτει τους αρχαιότερους γαλαξίες του σύμπαντος

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA «είδε» πιο μακριά στις εσχατιές του σύμπαντος, από κάθε άλλη φορά έως τώρα, δημιουργώντας μια εικόνα «βαθιού πεδίου», η οποία, μεταξύ άλλων, αποκαλύπτει περίπου 3.000 άγνωστους μέχρι σήμερα γαλαξίες, οι οποίοι είχαν δημιουργηθεί κατά τα δύο πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη «Μεγάλη Έκρηξη»

Για τη νέα φωτογραφία χρειάστηκε να εκτεθεί η κάμερα του τηλεσκοπίου επί 50 ώρες, ώστε να συλλέξει επαρκές συμπαντικό φως, καταφέρνοντας έτσι να «δει» υπερβολικά αχνούς γαλαξίες, που βρίσκονται σε απόσταση άνω των 12 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.

Παράλληλα, το τηλεσκόπιο αξιοποιεί τη νέα αστρονομική τεχνική του «βαρυτικού φακού», η οποία χρησιμοποιεί τα παρεμβαλλόμενα ουράνια αντικείμενα (π.χ. γαλαξιακά σμήνη) ως μεγεθυντικούς φακούς για να «δει» πολύ πιο μακρινά αντικείμενα, ενισχύοντάς τα έτσι σε μέγεθος και φωτεινότητα κατά δέκα έως 20 φορές.

Το Μάιο, το Hubble θα διπλασιάσει το συνολικό χρόνο έκθεσης της κάμερας βαθιού πεδίου στις 103 ώρες, έτσι ώστε να παράγει ακόμα πιο αποκαλυπτικές φωτογραφίες από τα σύνορα του αισθητού σύμπαντος.


Ένας πανάρχαιος γαλαξίας σε απόσταση 13,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός

Τα επόμενα χρόνια, οι νέες οπτικές και υπέρυθρες παρατηρήσεις του Hubble θα συνδυαστούν με τις παρατηρήσεις σε πρόσθετα μήκη κύματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από δύο άλλα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA, το Spitzer (υπέρυθρο) και το Chandra (ακτίνων-Χ), καθώς και από το μεγάλο επίγειο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο ALMA στη Χιλή, για να δώσουν μια πληρέστερη εικόνα του σύμπαντος κατά την πρώτη περίοδο δημιουργίας του, ιδίως όσον αφορά τη διαχρονική εξέλιξη των γαλαξιών και των συνοδευτικών μαύρων οπών.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ - www.bbc.co.uk - arxiv.org

Σήμερα “ξυπνάει” η Rosetta

 Σήμερα στις 10 το πρωί  θα ηχήσει ένα ξυπνητήρι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Έπειτα από 957 ημέρες χειμερίας νάρκης, στο διαστημικό σκάφος Rosetta της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) θα φτάσει η εντολή για επαναλειτουργία των οργάνων και των συστημάτων του καθώς πλησιάζει στον τελικό του προορισμό.
Το σκάφος οδεύει προς τον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko, και από την εκτόξευσή του το 2004 έχει ακολουθήσει μία πολύπλοκη τροχιά με τρία περάσματα από τη Γη και ένα από τον Άρη, προκειμένου να χρησιμοποιήσει την έλξη από τη βαρύτητά τους για να αποκτήσει την απαιτούμενη ταχύτητα για να προσεγγίσει τον κομήτη. Οι ελιγμοί αυτοί το έχουν οδηγήσει να έχει μέχρι σήμερα διανύσει περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Rosetta — the story so far
Για την εξοικονόμηση ενέργειας η Rosetta έκλεισε όλα της τα συστήματα το 2011, πλην του κεντρικού υπολογιστή και ορισμένων θερμαντήρων. Κατά τη διάρκεια του ύπνου της οι ηλιακές κυψέλες της ήταν στραμμένες προς τον Ήλιο για να επαναφορτιστούν οι μπαταρίες της. Με αρκετή ενέργεια πλέον στους συσσωρευτές και το τελικό στάδιο της αποστολής να πλησιάζει σε λίγους μήνες, η επανέναρξη της λειτουργίας των υπόλοιπων συστημάτων του σκάφους είναι σχεδιασμένη για αυτή τη Δευτέρα στις 12:00 ώρα Ελλάδος.
Καθώς το σκάφος βρίσκεται πλέον 807 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη η εντολή από τους επίγειους σταθμούς θα χρειαστεί 45 λεπτά για να φτάσει στο προορισμό της ενώ η σταδιακή εκκίνηση των υπόλοιπων συστημάτων θα διαρκέσει αρκετές ώρες, με τους τεχνικούς στη Γη να είναι συντονισμένοι με αγωνία, χρησιμοποιώντας ένα διεθνές δίκτυο από κεραίες διαμέτρου 35 και 70 μέτρων.

Η αφύπνιση της Rosetta

Μετά την ενεργοποίηση του σκάφους θα ξεκινήσουν οι ελιγμοί ώστε να οδηγηθεί στην ακριβή πορεία προς τον κομήτη, τον οποίο αναμένεται να πλησιάσει και να τεθεί σε τροχιά γύρω του τον Αύγουστο. Τα πρώτα στάδια της αποστολής αφορούν στη λεπτομερή παρατήρηση της επιφάνειάς του και τη μέτρηση διάφορων χαρακτηριστικών του όπως το βαρυτικό του πεδίο, το σχήμα και η περιστροφή του.
Η Rosetta είναι επίσης εφοδιασμένη και με ένα μικρότερο ερευνητικό όχημα που έχει τη δυνατότητα να προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του κομήτη. Στα πλάνα της ESA είναι η απελευθέρωση του οχήματος το Νοέμβριο, λίγο καιρό προτού ο κομήτης αρχίζει να πλησιάζει τον Ήλιο παράγοντας ένα νέφος αερίων και θραυσμάτων τα οποία θα μελετήσει το όχημα για όσο διαρκέσει η ενέργειά του.
Πρόκειται για την πρώτη αποστολή που θα ερευνήσει με τόση λεπτομέρεια έναν κομήτη, οι οποίοι θεωρούνται πως σχηματίστηκαν ταυτόχρονα με το Ηλιακό μας Σύστημα πριν από 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια. Για το λόγο αυτό, οι επιστήμονες θεωρούν πως οι κομήτες έχουν πολλά να μας πουν για την προέλευση και την ιστορία της περιοχής που βρισκόμαστε στο Σύμπαν.

naftemporiki.gr - www.theguardian.com-physicsgg

To χρώμα της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού

Το 1973 το ροκ συγκρότημα Pink Floyd έγινε παγκοσμίως γνωστό με τον κλασικό πλέον δίσκο τους “The dark side of the moon“. Με την σκοτεινή πλευρά του φεγγαριούασχολήθηκε και μια ομάδα επιστημόνων η οποία διερεύνησε το χρώμα της και αποφάνθηκε ότι έχει γαλαζοπράσινο (τιρκουάζ) χρώμα, μετά από διετείς παρατηρήσεις. Το φως του Ήλιου που παίρνει γαλαζωπή απόχρωση, όταν αντανακλάται από τη Γη και πέφτει πάνω στον δορυφόρο της, μετατρέπεται σε τιρκουάζ, όταν, με τη σειρά του, αντανακλάται από τη Σελήνη και επιστρέφει στη Γη.

Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον Peter Thejll του Δανικού Μετεωρολογικού Ινστιτούτου της Κοπεγχάγης, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής “Astronomy and Astrophysics”, χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Μάουνα Λόα της Χαβάης, το οποίο ανήκει στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ.
Η λεγόμενη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού δεν δέχεται άμεσα το φως του Ήλιου, αλλά φωτίζεται από το φως που αντανακλάται από τη Γη. Είναι πολύ πιο αχνή και γίνεται καλύτερα ορατή κατά τις περιόδους της «Νέας Σελήνης».
Οι εικόνες της Γης που έχουν ληφθεί από το διάστημα, δείχνουν ξεκάθαρα πως ο πλανήτης φαίνεται γαλάζιος. Όταν όμως αυτό το γαλαζωπό φως (το οποίο δεν είναι παρά το ηλιακό φως που έχει «χρωματιστεί» από την ατμόσφαιρα της Γης) πέσει πάνω στο φεγγάρι, τότε αντανακλάται πίσω και γίνεται αντιληπτό ως τιρκουάζ από τους παρατηρητές στη Γη.
Για να μετρήσουν το χρώμα της σκοτεινής πλευράς της Σελήνης, οι επιστήμονες έπρεπε πρώτα να απομονώσουν το φως της φωτεινής πλευράς του φεγγαριού, χρησιμοποιώντας ειδικά φίλτρα πάνω στο τηλεσκόπιο.
Αυτή ήταν η πρώτη ακριβής μέτρηση του χρώματος της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού. Η τελευταία προσπάθεια είχε γίνει το 1965 από ένα τηλεσκόπιο στη Νότια Αφρική.
Η νέα ανακάλυψη θα βοηθήσει τους επιστήμονες να παρακολουθούν καλύτερα το χρώμα της ίδιας της Γης, πράγμα που, με τη σειρά του, θα είναι χρήσιμο στην ανάπτυξη καλύτερων κλιματολογικών μοντέλων, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν τις αλλαγές στη νεφοκάλυψη, συνεπώς και στο χρώμα του πλανήτη. Όπως είπε ο Thejll, «στην πραγματικότητα το χρώμα της Γης αλλάζει κάθε ώρα».

physicsgg

Φαέθων - Ο αστροναύτης της απώτατης αρχαιότητας!

Πολλές αναφορές σε αρχαία κείμενα παραπέμπουν σε τομείς που έχουν να κάνουν με υψηλή τεχνολογία. Στον χώρο μιας τεχνολογίας αν όχι πολύ υψηλότερης από την σημερινή, τουλάχιστον ισάξιά της. Έτσι βλέπουμε τον θρυλικό Άργο να κατασκευάζει από το ιερό ξύλο που του έδωσε η Αθηνά την Αργώ, το πλοίο των Αργοναυτών, το οποίο είχε την ιδιότητα να μιλά, αλλά και να πετά!!!


Ακόμη βλέπουμε τον Υπερβόρειο Άβαρη να ίπταται πάνω σε ένα βέλος που του είχε χαρίσει ο Απόλλων, και να επισκέπτεται διάφορα σημεία της γης με σκοπό την ίαση ασθενών. Τον Τριπτόλεμο να διαδίδει την σπορά με το φλεγόμενο άρμα που επί τούτου είχε κατασκευάσει η θεά Δήμητρα και είχε δώσει στον Ελευσίνιο βασιλόπαιδα.


Άπειρες οι αναφορές σε παρόμοια γεγονότα πτητικών μηχανών υπάρχουν στην πλούσια ελληνική μυθολογία.
Αναφορές που έχουν οδηγήσει, διόλου τυχαία βεβαίως, ερευνητές και συγγραφείς να κάνουν λόγο για έναν τεράστια εξελιγμένο πολιτισμό των προγόνων μας της απώτατης αρχαιότητας, ο οποίος μετά την καταστροφή που υπέστη και με την πάροδο των χιλιετηρίδων πέρασε στην παράδοση σαν θρύλος. Το ίδιο και οι πρωταγωνιστές εκείνων των επιτευγμάτων- κατορθωμάτων, οι ήρωες.

Ο Φαέθων συγκαταλέγεται και αυτός ανάμεσα στο πλήθος των περιπτώσεων των πτητικών φαινομένων της προϊστορίας. Ο θρύλος τον θέλει γιο του Ήλιου, που πήρε το άρμα του πατέρα του με αποτέλεσμα να κατακαύσει την γη. Μπροστά στον κίνδυνο του αφανισμού της ο Δίας τον κατακεραύνωσε .
Αποσυμβολίζοντας τον θρύλο του πολλοί ερευνητές τον κατατάσσουν στους αστροναύτες της εποχής των Θεών. Η παράδοση τον θέλει ακόμη ως εμπρηστή της γης, ως τυραννικό βασιλιά, αλλά και ως αποστάτη Άγγελο( Εωσφόρος).
« Φαέθων τον του πατρός άρμα ζεύξας, δια το μη δυνατός είναι κατά την του πατρός οδόν ελαύνων, τα επί της γης συνέκαυσε, και αυτός κεραυνωθείς διεφθάρει…» (Πλάτων, Τίμαιος, κεφ. Γ΄ εδαφ. 22, 6).

Και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος στην πατρολογία του « περί φθόνου» λέγει για τον αποστάτη άγγελο Εωσφόρο: « … Ο μεγάλος αρχηγός των αγγέλων, ο ωραιότατος Εωσφόρος, πρώτος είδε το άρρητον φως της τρισηλίου θεότητας. Και εφαντάσθη ότι ήτο δυνατόν να γίνει όμοιος με τον Θεό. Τον Εωσφόρο τον σκότωσε η θεία Πρόνοια τιμωρώντας την έπαρσή του, και ο μεγάλος εκείνος άγγελος έγινε ο δαίμων της γης…» . « Φαέθων ηλίου παις πόθον εσχηκός παράλογον επιβήναι του πατρικού άρματος εκτινάσσεται παρά τον Ηριδανόν ποταμόν…», ( Παλαίφατος « περί απίστων», κεφ. ΧΙΙΙ).

Ο Νόνος στα «Διονυσιακά» του περιγράφει το γεγονός( τόμος Β΄ κεφ. 38, στιχ. 410-411), « Ζευς δε πατήρ κατεκρήμνισε ύψιστον αυτοκίλιστον, υπέρ ρόον Ηριδανόν.
Ενώ ο Ιέρων γράφει ότι ο Φαέθων έκαψε σε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον εχθρών, πολλές περιοχές της γης: « Ο επί Φαέθοντος εμπρησμός εν Αιθιοπία…».
Αλλά για τον εμπρησμό της Αφρικής από τον Φαέθοντα κάνει λόγο και ο Οβίδιος .
Ο Νόνος ακόμη στα «Διονυσιακά» του αναφέρει πως ο Φαέθων είναι εκείνος που πέταξε από τον Βόρειο πόλο στον Νότιο και από τον Βόρειο πόλο στην Αμερική. Επί λέξει λέει:
« … Παλινόσταιω δε πορείη εις Νότον εκ Βορρεάο, λοιπόν πόλον εις πόλον έστη… Εκ δε Κυθήρων έτραπε άρμα εις χθόνα Κύπρου…»
«… Φαέθων δε πόλον δινωτόν εάσας, εις Δύσιν έτραπε δίφρον…»
«… Εις Πάφον ουρανόθεν συν Κλημένη Φαέθοντα, συν ενδυμίωνι Σελήνη…»
«… Ζευς δε πατήρ, Φαέθοντα κατεστήριξεν Ολύμπω , Ηνίοχον επώνυμον…»
Ο Φαέθων λοιπόν κατά τον Νόνο φαίνεται να πετά από τον Βόρειο στον Νότιο πόλο, από τα Κύθηρα στην Κύπρο, και από το Βαλμπέκ του Λιβάνου προς την Πάφο της Κύπρου.

Λόγω των μεγάλων του άθλων ο τότε κόσμος τον κατατάσσει στους ισόθεους άνδρες και συγκαταλέγεται στο Πάνθεο των Ολυμπίων Θεών ως Ηνίοχος του Διαστήματος.

Πηγή:hellas-now

Ένα έτος μέσα σε 8,5 ώρες: Αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν πλανήτη με την πιο σύντομη τροχιά

© Φωτογραφία: en.wikipedia.org

Αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν εξωπλανήτη, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από το αστέρι του σε μια σύντομη τροχιά-ρεκόρ, ολοκληρώνοντας μια πλήρης περιστροφή μόλις σε 8,5 ώρες. Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler και ονομάστηκε Kepler-78b.

Ο Kepler-78b βρίσκεται σε απόσταση 700 ετών φωτός. Η απόσταση μεταξύ του εξωπλανήτη και του αστεριού του είναι 40 φορές μικρότερη από την απόσταση του Ερμή από τον Ήλιο. Λόγω της πολύ κοντινής απόστασης προς το αστέρι, ο εξωπλανήτης στην πραγματικότητα αποτελεί ένα κομμάτι λάβας. Όλο το χρόνο είναι γυρισμένος με τη μία πλευρά στο αστέρι, και γι’ αυτό στη μία πλευρά του Kepler-78b είναι πάντα νύχτα, ενώ στην άλλη πάντα ημέρα.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: http://greek.ruvr.ru/news/2013_08_21/235680713/

Οι «πυρσοί αερίου» καταστροφικοί για το κλίμα της γης

Ρώσοι επιστήμονες εντόπισαν στο βόρειο τμήμα της θάλασσας Λάπτεφ περισσότερα από 200 σημεία, από όπου σημειώνεται μαζική εκπομπή μεθανίου, ανακοίνωσε η υπηρεσία Τύπου της αποστολής, που επιβαίνει στο επιστημονικό-ερευνητικό πλοίο «Βίκτωρ Μπουϊνίτσκι».

Οι νέες ανακαλύψεις θα βοηθήσουν να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της αλλαγής του κλίματος, εκτιμούν οι ειδικοί. Οι «πυρσοί αερίου» διαπερνούν όλο το βάθος των υδάτων του ωκεανού και κατ’ αυτόν τον τρόπο το μεθάνιο μπαίνει στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας σημαντικά το περιεχόμενό της σε αέρια του θερμοκηπίου. Οι έρευνες δείχνουν ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες για το κλίμα της Γης.

russia today

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: http://greek.ruvr.ru/2012_09_15/88303026/

Fomalhaut(Φομαλχώ): Το αστρικό σύστημα με τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια με κομήτες

Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρικά συστήματα που γνωρίζουμε και βρίσκεται μάλιστα στη διαστημική γειτονιά μας.

Το σύστημα ανήκει στον αστερισμό του Νότιου Ιχθύος και έχει λάβει την ονομασίαFomalhaut που στα αραβικά σημαίνει «το στόμα του ψαριού». Αποτελείται από τρία αστέρια και έχουν εντοπιστεί εκεί πλανήτες αλλά και εντυπωσιακά δαχτυλίδια με κομήτες.

Το σύστημα

Το Fomalhaut A είναι ο… βασιλιάς του συστήματος. Βρίσκεται σε απόσταση 25 ετών φωτός από τη Γη και είναι ένα από τα πιο λαμπρά αστέρια του ουράνιου θόλου. Το Fomalhaut Α είναι ένα πολύ νεαρό άστρο η ηλικία του οποίου υπολογίζεται στα 100-300 εκατομμύρια έτη.

Έχει περίπου διπλάσια διάμετρο και μάζα από τον Ήλιο και είναι 16 φορές πιο φωτεινό από το μητρικό μας άστρο. Όμως οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το άστρο αυτό θα σβήσει σχετικά σύντομα αφού υπολογίζουν ότι η διάρκεια της ζωής του δεν θα ξεπεράσει το ένα δισ. έτη.

Από τη δεκαετία του 1980 οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει ενδείξεις για την ύπαρξη ενός πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το άστρο. Μετά από περίπου 30 έτη διαφωνιών στην επιστημονική κοινότητα στα τέλη του 2012 ερευνητική ομάδα από τις ΗΠΑ και τον Καναδά επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του πλανήτη που έλαβε την ονομασία Fomalhaut b.

Πιστεύεται ότι είναι ένας πλανήτης αερίων περίπου δύο φορές μικρότερος από τον Δία. Το δεύτερο άστρο του συστήματος είναι το Fomalhaut B και το τρίτο και μικρότερο σε μέγεθος το Fomalhaut C.

Τα δαχτυλίδια και οι πλανήτες

Στο Fomalhaut A είχε εντοπιστεί η ύπαρξη ενός εντυπωσιακού δαχτυλιδιού που δεν αποτελείται από «παγάκια» όπως αυτά του Κρόνου αλλά από… κομήτες. Διεθνής ερευνητική ομάδα χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Herschel ανακάλυψε ότι και το Fomalhaut C φιλοξενεί ένα εξίσου εντυπωσιακό δαχτυλίδι κομητών.

Η ανακάλυψη σύμφωνα με τους ειδικούς μπορεί να φωτίσει κάποια φαινόμενα στο αστρικό σύστημα για τα οποία οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να βρουν απαντήσεις.

«Είναι πολύ σπάνιο να βρίσκουμε δύο ζώνες κομητών σε ένα αστρικό σύστημα και αναρωτιόμαστε τώρα αν αυτές οι δύο ζώνες συνδέονται μεταξύ τους με κάποιο τρόπο»αναφέρει ο Γκράντ Κένεντι, αστρονόμος του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ που ήταν επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Η ανακάλυψη αναμένεται να φωτίσει τις αλληλεπιδράσεις των τριών άστρων μεταξύ τους και να προσφέρει νέα στοιχεία για τις τροχιές τους αλλά και την τροχιά του πλανήτη που έχει εντοπιστεί εκεί.

Πολλοί επιστήμονες με βάση τα δεδομένα που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα από το αστρικό σύστημα Fomalhaut έχουν διατυπώσει την εκτίμηση ότι είναι πιθανό να υπάρχει εκεί ένας ακόμη πλανήτης.

Τα ευρήματα που θα προκύψουν από την ανακάλυψη του δεύτερου δαχτυλιδιού κομητών αναμένεται να δώσουν απάντηση στο αν υπάρχει τελικά και άλλος/άλλοι πλανήτες στο Fomalhaut.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

tovima

Οι δέκα καλύτερες φωτογραφίες της NASA για το 2013

Μία κοσμική ξενάγηση στο διάστημα

Τον απαραίτητο «ταξιδιωτικό» οδηγό για το διάστημα δημοσίευσε η NASA, συγκεντρώνοντας και παρουσιάζοντας τις 10 καλύτερες εικόνες που συλλέχθηκαν το 2013.

Δείτε παρακάτω φανταστικά, πολύχρωμα πορτραίτα, εντυπωσιακές φωτογραφίες της Γης από το διάστημα, δορυφόρους, τον αστεροειδή Vesta και άλλες εικόνες που μοιάζουν με κοσμικό πυροτέχνημα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και όχι μόνο…

1. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε σε μακρινό γαλαξία ένα σουπερνόβα και το φωτογράφησε


2. Θεαματική έκρηξη στην επιφάνεια του Ήλιου


3. Το Νεφέλωμα «Κεφάλι της Μάγισσας»:


Το όνομα αυτού του νεφελώματος προέρχεται από την ομοιότητά του με την… κακιά μάγισσα των παραμυθιών, γι' αυτό το ονόμασαν «Witch Head Nebula».

Το συνέλαβε ο φακός του διαστημικού τηλεσκόπιου WISE (Wide-field Infrared Survey - Έρευνα υπέρυθρης ακτινοβολίας με εικόνες ευρέως πεδίου) της NASA με την υπέρυθρη όρασή του. Τα σύννεφα του νεφελώματος, αποτελούν ένα μαιευτήριο νέων άστρων και η σκόνη του λάμπει με ένα πράσινο φως.

4. Το νεφέλωμα M78:

Τα λαμπερά νέφη σκόνης στο νεφέλωμα του Ωρίωνα.


5. Το νεφέλωμα «Κεφάλι Αλόγου» – Horsehead Nebula


6. Φωτογραφία του νησιού Φλόρες της Ινδονησίας από το διάστημα από το φακό του δορυφόρου επιστημονικής έρευνας της NASA.


7. Το Ήτα Καρίνας:


Είναι ένα αστρικό σύστημα σε απόσταση περίπου 7.500 ετών φωτός από το ηλιακό σύστημα. Το σύστημα περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο αστέρια, ένα από τα οποία είναι αστέρας Βολφ-Ραγιέ.

8. Στον γαλαξία NGC 6946 «σκάνε» συνεχώς σουπερνόβα που τον κάνουν να λάμπει σε διάφορα χρώματα.


Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία του σπειροειδούς γαλαξία NGC 6946 που βρίσκεται σε απόσταση 22 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

9. Αστεροειδείς απεικονίζονται μαζί με αστέρα που «σβήνει»: Τ


ο διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA WISE κατέγραψε αυτήν την εικόνα στην οποία δύο αστεροειδείς προβάλλονται κοντά σε έναν αστέρα που βρίσκεται στη φάση θανάτου.

Το θερμό αέριο και η σκόνη που απομακρύνονται από το κέντρο του νεφελώματος δημιουργούν αυτήν την όμορφη μπλε απεικόνιση (Το ψυχρότερο αέριο το οποίο βρίσκεται πιο κοντά στο κέντρο δημιουργεί την πορτοκαλί απεικόνιση). Στο κέντρο υπάρχει ο πυρήνας του αστέρα, ο οποίος είναι πολύ θερμός και ονομάζεται λευκός νάνος.

10. Αστρογέννεση: Το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της ΝASA απαθανάτισε αυτήν την εικόνα της περιοχής γέννησης αστέρων W5. Υπάρχουν γεννήσεις αστέρων σε αυτήν την εικόνα – οι μεγαλύτερης ηλικίας αστέρες φαίνονται σαν μπλε τελείες, ενώ οι νεοσχηματίζομενοι αστέρες βρίσκονται σε περιοχές επάνω στην λευκότερη περίμετρο της κοιλότητας εντός της οποίας βρίσκονται οι γηραιότεροι. Οι λευκότερες περιοχές είναι τα μέρη που δημιουργούνται οι νέοι αστέρες.


newsbeast