Η μαγνητική δραστηριότητα της Αφροδίτης

Η Αφροδίτη μπορεί να μην έχει δικό της μαγνητικό πεδίο, αντίθετα με τη Γη, παρόλα αυτά, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες για πρώτη φορά, διαθέτει μαγνητική δραστηριότητα, ακόμα και καταιγίδες που προκαλούν φαινόμενα όπως το γήινο σέλας στους πόλους.

Η ανακάλυψη των μαγνητικών καταιγίδων στην Αφροδίτη σημαίνει ότι στον πλανήτη θα δημιουργείται το φαινόμενο του σέλαος στους πόλους

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον κινεζικής καταγωγής Τιελόνγκ Ντρανγκ του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών του Γκρατς, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο «Science», σύμφωνα με το «Nature», ανέλυσαν δεδομένα που συνέλλεξε το σκάφος «Venus Express» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη από το 2006. Οι επιστήμονες εντόπισαν, στον καυτό και πνιγηρό πλανήτη, σε μικρογραφία το φαινόμενο της «μαγνητικής επανασύνδεσης», που σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό λαμβάνει χώρα στον Ήλιο. Όταν τα μαγνητικά πεδία αντίθετης πολικότητας συγκρούονται και συγχωνεύονται, τότε απελευθερώνεται ένας βίαιος «χείμαρρος» ενέργειας. Το φαινόμενο αυτό αποκαλείται «μαγνητική επανασύνδεση» και προκαλεί τις ηλιακές εκλάμψεις και τις μαγνητικές καταιγίδες στον Ήλιο, καθώς και το θεαματικό σέλας στη Γη, αλλά και σε άλλους πλανήτες που έχουν δικό τους μαγνητικό πεδίο και ατμόσφαιρα, όπως ο Δίας και ο Κρόνος. Τώρα, για πρώτη φορά, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν ότι κάτι ανάλογο τελικά συμβαίνει και στην Αφροδίτη παρά την ανυπαρξία μαγνητικού πεδίου σε αυτήν.Μάλιστα υποθέτουν ότι σε αυτό το μαγνητικό φαινόμενο μπορεί να οφείλεται εν μέρει η σταδιακή απώλεια της πυκνής και πλούσιας σε νερό ατμόσφαιρας που κάποτε, πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια, εκτιμάται ότι περιέβαλε τον γειτονικό πλανήτη. Η ανακάλυψη δείχνει ότι πιθανώς η εκρηκτική μαγνητική δραστηριότητα μπορεί να αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό των πλανητών παντού στο σύμπαν. Έτσι, οι μαγνητικές καταιγίδες σε εξωπλανήτες, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, μπορεί περιστασιακά να παράγουν ραδιοσήματα αρκετά ισχυρά για να ανιχνευθούν από τα γήινα ραδιοτηλεσκόπια. Αν αυτό ισχύει, τότε ανοίγει ένας νέος δρόμος για την αναζήτηση εξωπλανητών, κάτι που ίσως επιβεβαιωθεί από νέα πιο ισχυρά ραδιοτηλεσκόπια, όπως το LOFAR (Low Frequency Array) στην Ολλανδία.

Η Σελήνη έχει παρέα!

Μία άλλη μελέτη, με επικεφαλής τον Μίκαελ Γράνβικ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου της Χαβάης και του Ζερεμί Βομπεγιόν του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, που δημοσιεύτηκε στο αστρονομικό περιοδικό «Icarus», κατέληξε στο απρόσμενο συμπέρασμα ότι η Γη, σε οποιαδήποτε στιγμή της ιστορίας της, έχει συνήθως γύρω της πάνω από ένα φεγγάρια. Με άλλα λόγια, η Σελήνη δεν είναι μοναδική, καθώς πολύ συχνά μικροί αστεροειδείς διαμέτρου λίγων μέτρων «συλλαμβάνονται» από τη βαρύτητα του πλανήτη μας και μετατρέπονται και αυτοί σε μίνι-δορυφόρους.

Αυτό τουλάχιστον, σύμφωνα με το Space.com, δείχνουν οι νέες προσομοιώσεις των ερευνητών με τη βοήθεια ενός γαλλικού σούπερ-υπολογιστή, ο οποίος υπολόγισε τις τροχιές περίπου 10 εκατομμυρίων κοντινών στη Γη αστεροειδών, καθώς αυτοί περνούν σε μικρή απόσταση από τον πλανήτη μας. Από αυτά τα σώματα, με βάση τις προσομοιώσεις, περίπου 18.000 κατά καιρούς «κλειδώνουν» σε πρόσκαιρη τροχιά γύρω από τη Γη. Τουλάχιστον ένας μικρός αστεροειδής διαμέτρου ενός μέτρου ή μεγαλύτερος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας κάθε στιγμή. Σύμφωνα με τους θεωρητικούς υπολογισμούς, κάθε ένα τέτοιο μίνι-φεγγάρι γυρνάει γύρω από τη Γη επί περίπου εννέα μήνες κατά μέσο όρο, προτού «απαγκιστρωθεί» ξανά από τη γήινη έλξη και συνεχίσει το ταξίδι του στο διάστημα, σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, ο οποίος ασκεί πολύ μεγαλύτερη έλξη βαρύτητας.

Όμως μερικοί αστεροειδείς υπολογίστηκε ότι μπορεί να «κολλάνε» σε τροχιά -συνήθως ακανόνιστη και όχι κυκλική- γύρω από τη Γη ακόμα και για δεκαετίες, κάνοντας παρέα στη Σελήνη, η οποία, με διάμετρο 3.474 χλμ., περιφέρεται γύρω μας εδώ και πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.

 by physicsgg