When Will Time End?

H Rosetta χορεύει τις μελωδίες του Βαγγέλη

Ο κομήτης στις 10 Δεκεμβρίου - NavCam

Η ESA σε συνεργασία με τον παγκοσμίου φήμης Έλληνα μουσικό Βαγγέλη Παπαθανασίου κυκλοφόρησε μια τριάδα μουσικών βίντεο για να γιορτάσει την πρώτη απόπειρα ομαλής προσγείωσης που έγινε ποτέ σε ένα κομήτη, από την αποστολή Rosetta της ESA.


Αυτή την μοναδική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας έντυσε με τις μελωδίες του ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, γνωστός διεθνώς ως Vangelis.


Η αφύπνιση του σκάφους Rosetta τον Ιανουάριο του 2014, η συνάντηση με τον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko τον Αύγουστο 2014 και η ιστορική προσεδάφιση του οχήματος Philae σε αυτόν, είναι κάποιες από τις σημαντικότερες στιγμές για την εξερεύνηση του διαστήματος για το 2014 που σε λίγες μέρες θα είναι παρελθόν. Αλλά και κοιτώντας πίσω στο 2014 τα επιτεύγματα της Ευρώπης στο Διάστημα, είναι μια χρονιά που θα μείνει στην ιστορία ως το έτος της «Ροζέτα», καθώς, για πρώτη φορά, προσγειωθήκαμε σε ένα κομήτη.


Ο Βαγγέλης, εμπνεύστηκε από την Rosetta και συνέθεσε αυτά τα κομμάτια μουσικής ειδικά για την αποστολή Rosetta της ESA, τα οποία μεταδόθηκαν για πρώτη φορά στις 12 Νοεμβρίου, ημέρα προσγείωσης του Philae.


Το πρώτο μέρος τιτλοφορείται "Arrival" - "Άφιξη" στα ελληνικά

Το δεύτερο μέρος τιτλοφορείται "Philae’s journey" – "Το ταξίδι του Φίλαι" στα ελληνικά

Το τρίτο μέρος τιτλοφορείται "Rosetta’s Waltz" – "Το βαλς της Ροζέτα" στα ελληνικά

Η μουσική του είναι συχνά συνδεδεμένη με θέματα της επιστήμης, της ιστορίας και της εξερεύνησης.


Ο Βαγγέλης είναι γνωστός παγκοσμίως κυρίως για το βραβευμένο με Όσκαρ μουσικό θέμα της ταινίας Δρόμοι της Φωτιάς, και τις μουσικές συνθέσεις για τις ταινίες Ανταρκτική, Blade Runner, 1492: Conquest of Paradise και Αλέξανδρος, και τη μουσική του που χρησιμοποιήθηκε στη σειρά ντοκιμαντέρ Cosmos, του Carl Sagan. Ο Έλληνας μουσικός είχε πάντα ενδιαφέρον για το διάστημα και έχει συνεργαστεί στο παρελθόν και σε μερικές από τις αποστολές της NASA.


"Η μυθολογία, η επιστήμη και η εξερεύνηση του διαστήματος είναι θέματα που με γοήτευαν από την πρώιμη παιδική ηλικία μου και ήταν πάντα συνδεδεμένα με κάποιο τρόπο με την μουσική που γράφω" είπε ο Βαγγέλης.


Αυτή η συνεργασία του Βαγγέλη με την ESA δεν θα είναι η μοναδική. Ο Έλληνας συνθέτης και η ESA συνεργάζονται για ένα μεγαλύτερο σύνολο συνθέσεων που σχετίζονται με την αποστολή Rosetta καθώς και για ένα project για το 2015.

http://www.esa.int/

Ανακαλύφθηκαν 9 άστρα τέρατα – Είναι 100 φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε εννέα άστρα-τέρατα, τα οποία έχουν μάζα πάνω από 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και τα οποία ανήκουν στο ίδιο σμήνος άστρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.


Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε εννέα άστρα-τέρατα, τα οποία έχουν μάζα πάνω από 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και τα οποία ανήκουν στο ίδιο σμήνος άστρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.





Τα τεραστίων διαστάσεων άστρα ανήκουν σε ένα νεανικό αστρικό σμήνος με την ονομασία R136, το οποίο είναι το μεγαλύτερο σμήνος κολοσσιαίων άστρων, που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Βρίσκεται στο Νεφέλωμα Ταραντούλα, μέσα στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, σε απόσταση περίπου 170.000 ετών φωτός από τη Γη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κράουδερ του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Εταιρείας Αστρονομίας της Βρετανίας.

Τα εννέα άστρα-τέρατα, εκτός από το εντυπωσιακό μέγεθός τους, είναι τόσο λαμπερά, που από κοινού η λάμψη τους είναι 30 εκατομμύρια φορές πιο φωτεινή από τον Ήλιο.

Το 2010, η ίδια ερευνητική ομάδα είχε εντοπίσει μέσα στο ίδιο αστρικό σμήνος τέσσερα τεράστια άστρα, με μάζα το καθένα 150 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Η νέα έρευνά τους έρχεται τώρα να προσθέσει πέντε ακόμη, που έχουν το καθένα πάνω από 100 ηλιακές μάζες, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε εννέα.

Όμως παρά τη νέα ανακάλυψη, δεν καταρρίφθηκε το ρεκόρ του μεγαλύτερου γνωστού άστρου στο Σύμπαν, του R136a1, που είναι τουλάχιστον 250 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο.

Στο ίδιο σμήνος οι επιστήμονες εντόπισαν δεκάδες ακόμη πολύ μεγάλα άστρα, με μάζες πάνω από 50 φορές μεγαλύτερες του Ήλιου. Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι μέσω ποιων μηχανισμών δημιουργήθηκαν τόσα πολλά μεγάλα άστρα στο ίδιο νεανικό σμήνος.

ΑΠΕ

Το 2022 ένα δυαδικό σύστημα άστρων θα συγκρουστεί και θα γίνει για λίγο ένα από τα λαμπρότερα σώματα

Δύο άστρα που περιδινούνται το ένα γύρω από το άλλο σε έναν χορό θανάτου θα συγκρουστούν σε περίπου πέντε χρόνια και θα γίνουν για λίγο ένα από τα λαμπρότερα σώματα του νυχτερινού ουρανού.
Δύο άστρα που περιδινούνται το ένα γύρω από το άλλο σε έναν χορό θανάτου θα συγκρουστούν σε περίπου πέντε χρόνια και θα γίνουν για λίγο ένα από τα λαμπρότερα σώματα του νυχτερινού ουρανού.

Τα δύο άστρα βρίσκονται ήδη τόσο κοντά ώστε οι ατμόσφαιρές τους πρέπει να έχουν συγχωνευτεί



«Είναι εντελώς απίθανο να μπορέσει κανείς να προβλέψει μια αστρική έκρηξη» λέει ο Lawrence Molnar του Κολεγίου «Καλβίνος» του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας που προχώρησε στην παράτολμη πρόβλεψη. «Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο» καμαρώνει.

Η ομάδα του Lawrence Molnar πέρασε δύο χρόνια μελετώντας το δυαδικό σύστημα KIC 9832227, δύο άστρα που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο σε απόσταση 1.800 ετών φωτός από τη Γη.

Παρατηρώντας τις αυξομειώσεις της φωτεινότητας καθώς το ένα άστρο περνά πίσω από το άλλο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δύο άστρα περιφέρονται με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα.

Η πιθανότερη εξήγηση, ανέφεραν οι αστρονόμοι στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, είναι ότι τα δύο άστρα πλησιάζουν το ένα το άλλο.

Το δυαδικό σύστημα KIC 9832227 (κόκκινοι κύκλοι) βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου. Αν και οι αστρονόμοι δεν είναι βέβαιοι πόσο φωτεινό θα γίνει, εάν συγχωνευτεί το αστρικό ζευγάρι, θα μπορούσε ενδεχομένως να ανέλθει στο 2ο μέγεθος, εύκολα ορατό δια γυμνού οφθαλμού.

Μάλιστα βρίσκονται ήδη τόσο κοντά ώστε πρέπει να μοιράζονται μια κοινή ατμόσφαιρα, σαν δύο φιστίκια που μεγαλώνουν μέσα στο ίδιο κέλυφος, λένε οι ερευνητές.

Η κλιμάκωση θα έρθει σε πέντε χρόνια, συν ή πλην ένα έτος, οπότε τα δύο άστρα θα συγκρουστούν και θα συγχωνευτούν σε ένα, δείχνουν οι υπολογισμοί.

Η βίαια συγχώνευση θα γίνει ορατή ως «ερυθρός καινοφανής αστέρας», μια έκρηξη που θα αυξήσει απότομα τη φωτεινότητα του συστήματος κατά 10.000 φορές.

Ακόμα και με γυμνό μάτι, δείχνουν οι υπολογισμοί, η λάμψη της αστρικής σύγκρουσης θα είναι εύκολα ορατή στον αστερισμό του Κύκνου.

ΑΠΕ-http://physics4u.gr/

Ως προς πού κινείται ο Γαλαξίας μας με ταχύτητα 600 km/sec;

Γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες κοσμικές δομές του Σύμπαντος περιλαμβάνουν τα σμήνη των γαλαξιών, τα γαλαξιακά υπερσμήνη και τέλος τα «μεγάλα τείχη» (μια διάταξη από γαλαξίες σε μορφή εκτεταμένου φύλλου), που εκτείνονται σε μήκος εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών φωτός. Υπάρχει όμως και μια άλλη υπερμεγέθης συγκέντρωση μάζας, ο ¨Μεγάλος Ελκυστής», που ασκεί τεράστια ελκτική βαρυτική δύναμη ώστε να αποτελεί μαζί με τις υπόλοιπες δομές της κοσμικής ύλης, την αιτία της κίνησης όχι μόνο γαλαξιών, όπως ο δικός μας, αλλά και του σμήνους της Παρθένου στον οποίο ανήκει και η τοπική ομάδα του Γαλαξία μας, με εκπληκτικά μεγάλες ταχύτητες.


Γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες κοσμικές δομές του Σύμπαντος περιλαμβάνουν τα σμήνη των γαλαξιών, τα γαλαξιακά υπερσμήνη και τέλος τα «μεγάλα τείχη» (μια διάταξη από γαλαξίες σε μορφή εκτεταμένου φύλλου), που εκτείνονται σε μήκος εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών φωτός. Υπάρχει όμως και μια άλλη υπερμεγέθης συγκέντρωση μάζας, ο ¨Μεγάλος Ελκυστής«, που ασκεί τεράστια ελκτική βαρυτική δύναμη ώστε να αποτελεί μαζί με τις υπόλοιπες δομές της κοσμικής ύλης, την αιτία της κίνησης όχι μόνο γαλαξιών, όπως ο δικός μας, αλλά και του σμήνους της Παρθένου στον οποίο ανήκει και η τοπική ομάδα του Γαλαξία μας, με εκπληκτικά μεγάλες ταχύτητες.



Η μέτρηση αυτών των κοσμικών ταχυτήτων γίνεται με πλαίσιο αναφοράς το Κοσμικό Υπόβαθρο Μικροκυμάτων. Έτσι ακριβείς μετρήσεις έδειξαν ότι κινούμεθα προς το τμήμα του Ουρανού, που βρίσκεται ο αστερισμός του Λέοντα.

Ο Γαλαξίας μας μαζί με άλλους (Ανδρομέδας, τα Νέφη του Μαγγελάνου και τριάντα ακόμη μικρότερους γαλαξίες), αποτελούν μια τοπική ομάδα που κινείται με ταχύτητα περίπου 600 km/sec προς την κατεύθυνση ενός μικρού αστερισμού, στο Νότιο ημισφαίριο του Ουρανού, την Αντλία. Πρέπει να εξηγήσουμε όμως ότι η κίνηση αυτή δεν οφείλεται στην διαστολή του Σύμπαντος αλλά σε τέσσερις διαφορετικές αιτίες.



Η πρώτη αιτία είναι η βαρυτική έλξη που ασκούν οι αμέσως γειτονικοί γαλαξίες, προς την Τοπική Ομάδα που ανήκει ο Γαλαξίας μας. Λόγω αυτής της έλξης ο Γαλαξίας μας, καθώς και η Τοπική Ομάδα που ανήκει, κινείται με ταχύτητα 100 km/sec ως προς το κοσμικό υπόβαθρο (μέσα στο Νέφος Κόμης-Γλύπτη).

Το σμήνος της Παρθένου, μέσα στο οποίο βρίσκεται το τοπικό σμήνος, βρίσκεται στο κέντρο μιας άλλης κοσμικής υπερδομής που λέγεται Υπερσμήνος της Παρθένου. Η βαρυτική έλξη του Υπερσμήνους προς το Νέφος Κόμης-Γλύπτη, έχει σαν αποτέλεσμα να κινείται το Νέφος ως προς το υπερσμήνος με ταχύτητα 300 km/sec περίπου.

Η τρίτη αιτία, της κίνησης, οφείλεται σε μιαν άγνωστη πηγή, που βρίσκεται προς τον αστερισμό του Μικρού Κυνός, που προσδίδει στην Τοπική Ομάδα των γαλαξιών ταχύτητα 370 km/sec. Λόγω του νέφους που περιβάλλει τη πηγή αυτή δεν είναι εύκολο να διευκρινιστεί η αιτία της κίνησης αυτής.

Και τέλος, το 1986 μια ομάδα επτά αστρονόμων, ανακάλυψε μια υπερμεγέθη συγκέντρωση γαλαξιών, σε απόσταση 300 εκατομμυρίων ετών φωτός, προς την κατεύθυνση του αστερισμού της Ύδρας και του Κενταύρου, στο Νότιο Ημισφαίριο. Οι μετρήσεις τους έδειξαν μια τέταρτη κίνηση των γαλαξιών της γειτονιάς μας, προς τη νέα αυτή υπερμεγέθη συγκέντρωση των γαλαξιών, με την εκπληκτική ταχύτητα των 530 km/sec. Επειδή αυτή η ταχύτητα είναι πολύ μεγαλύτερη των άλλων τριών, αυτή η υπερμεγέθης συγκέντρωση που την προκαλεί, ονομάστηκε «Μέγας Ελκυστής».

Το 1990, οι αμερικανοί αστρονόμοι Alan Dressler και Sandra Faber υποστήριξαν ότι ο Γαλαξίας μαζί με τους γειτονικούς του ρέουμε προς αυτή την κατεύθυνση σαν ένας ουράνιος ποταμός που έλκεται από το βαρυτικό πεδίο μιας μεγάλης συγκέντρωσης μάζας, που ονομάστηκε Μεγάλος Ελκυστής. Υπολογίζεται ότι απέχει 147 εκατομμύρια έτη φωτός και το μεγαλύτερο μέρος του είναι καλυμμένο από τη σκόνη του δικού μας Γαλαξία. Κατ’ εκτίμηση η μάζα του υπολογίστηκε ότι είναι ίση με 5×1016 ήλιους.

Μόλις 7.500 γαλαξίες περιλαμβάνει η έκταση όπου βρίσκεται ο Μεγάλος Ελκυστής και το 90% της ύλης είναι στην παράξενη και άγνωστη ακόμα μορφή της σκοτεινής ύλης. Η σκοτεινή ύλη ελέγχει ορισμένα χαρακτηριστικά της γαλαξιακής περιστροφής καθώς και τη βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ των γαλαξιών. Δεν έχει ακόμα διαπιστωθεί αυτή η βαρυτική αλληλεπίδραση αλλά σίγουρα υπάρχει.

Όταν όμως αθροιστούν διανυσματικά οι τέσσερις ταχύτητες που οφείλονται όπως είπαμε : στον Μέγα Ελκυστή, στο Υπερσμήνος της Παρθένου, στην άγνωστη πηγή που βρίσκεται στον Αστερισμό του Μικρού Κυνός και τέλος στις γειτονικές γαλαξιακές ομάδες στο Νέφος Κόμη-Γλύπτη, τότε το αποτέλεσμα είναι 600km/sec όπως αναφέραμε στην αρχή.

Ο Μεγάλος Ελκυστής είναι τόσο μεγάλος σε έκταση που καταλαμβάνει το ένα τρίτο περίπου του Νότιου Ημισφαιρίου. Αποτελείται από πολλές μικρές ομάδες γαλαξιών αλλά και σμήνη γαλαξιών. Η μάζα του υπολογίζεται περίπου σε 5.1016 ηλιακές μάζες ή 50.000 φορές τη μάζα του Γαλαξία μας. Το κέντρο του βρίσκεται ότι απέχει από μας περίπου 300 εκατομμύρια έτη φωτός και εκεί βρίσκεται μια υπέρπυκνη περιοχή, ένα υπερσμήνος γαλαξιών, με το όνομα 3627 Abell.

Ο σχηματισμός αυτός, το υπερσμήνος 3627 Abell, είναι ο πυκνότερος σχηματισμός που έχει μέχρι τώρα παρατηρηθεί και αποτελεί το 10% περίπου της μάζας του Μεγάλου Ελκυστή. Εκπέμπει δε έντονα ακτίνες Χ, όπως και όλες οι μεγάλες συγκεντρώσεις μάζας στο Σύμπαν.

http://physics4u.gr/