Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Καινούρια Ζάλη..Από τα αγαπημένα μου κομμάτια.


Από μικρό παιδί λατρεύω τη μουσική
ένα ζευγάρι ακουστικά είναι το μόνιμο μου αξεσουάρ.
Το suprnova το έφτιαξα για να προβάλω το αγαπημένο μου
χόμπυ την αστρονομία αλλά πολλές φορές μπήκα στο πειρασμό
να βάλω κάποια τραγούδια που λατρεύω φοβούμενος όμως 
ότι θα αλλάξω τρόπον τινά το χαρακτήρα του blog,δίσταζα να το κάνω.

Έχω να πω πολλά, αλλά κουράζω.
Έχω άλλα τόσα να σκεφτώ, γι αυτό και τ’ αφήνω εδώ.
Ανεβαίνω στο σύννεφο μου.
Από κει ψηλά φαίνονται όλα τόσο όμορφα και ήσυχα. Ένα παιδί σ’ ένα σύννεφο. Ίσως συναντήσω και κανέναν άλλο απόψε.

Τα λέμε..
Στράτος

Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω από τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μεσ' τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούργια σου ζάλη
ποιος έρωτας σε σπρώχνει πιο μακριά από δω
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι

Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλιτώνει

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
μεσ' τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποια νήματα σ' ενώνουν με μιαν άλλη θηλεία
ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
ποια αστέρια τραγουδάνε την καινούργια σου ζάλη
ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
πες μου πιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν
ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

7 σχόλια:

  1. Ένα δυναμικό, διαχρονικό και μαγευτικό τραγούδι που συνοδεύει κάθε ονειροπόλο ασυμβίβαστο με την ασχήμια και τα υποκείμενα!
    Για κάθε αυθεντικό άνθρωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και πολύ καλά έκανες που το έβαλες!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ @iris μου και να σου πω την αλήθεια δεν το μετάνιωσα γιατί στο κάτω είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου που το λατρεύω.
      Πάνω απ όλα οφείλουμε να είμαστε αυθεντικοί,ειλικρινείς και προπαντός όχι δήθεν απέναντι στους φίλους αναγνώστες που μας κάνουν τη τιμή και μας επισκέπτονται.

      Διαγραφή
  3. καλησπερα...εγω αγαπω πολυ αυτο το μπλογκ γιατι οπως ξαναειπα (και ισως καταντησω κουραστικη και δε το θελω) απο μικρη αγαπουσα τον κοσμο των πλανητων...και χαιρομαι τοσο πολυ που υπαρχει αυτο το μπλογκ και μαθαινω για τους πλανητες κλπ κλπ δεν πειραζει να βαζεις και τραγουδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ Δελφινακι πάντα με τη καλή κουβέντα!
    Σίγουρα κανένα τραγουδάκι δεν θα πείραζε που και που,άλλωστε μην ξεχνάμε πως και οι bloggers έχουν ψυχούλα η οποία άλλοτε είναι στα ουράνια και άλλοτε στο βυθό.
    Καλό βράδυ και ευχαριστώ για το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα,
    ωραίο το τραγούδι κι ούτε πειράζει..
    και συμφωνώ μαζί σου με το τελευταίο σχόλιο..
    Καλό ξημέρωμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή