Εκπληκτικές εικόνες από το διαστημόπλοιο Galileo, το οποίο ήταν σε τροχιά γύρω από τον Δία μεταξύ 1995 και 2003, δείχνουν εκρήξεις στην Ιώ, ένα από τα φεγγάρια του Δία.
Ωστόσο, αυτές οι καταστροφικές εκρήξεις στην Ιώ θέτουν σε δεύτερη μοίρα το νέφος που ξεκίνησε σαν μανιτάρι, ύψους 20 χιλιομέτρων, από το ηφαίστειο Grimsvotn της Ισλανδίας.
Με τους μπλε χρωματισμούς στον ορίζοντα, το ηφαιστειακό φεγγάρι του Δία, έχει μια μαγευτική ομορφιά. Εκρηκτική: Στην κορυφή αυτής της εικόνας, μια τεράστια έκρηξη ύψους 150 χιλιομέτρων υψώνεται πάνω από την επιφάνεια. Χαμηλότερα στην εικόνα, κοντά στο όριο της σκιάς, είναι ένα δεύτερο, σαν δακτυλίδι, λοφίο – ύψους 70 χιλιομέτρων.
Η εικόνα αυτή καταγράφηκε αρχικά στις 28 Ιουνίου του 1997 από μια απόσταση περίπου 500.000 χιλιόμετρα.
Η Ιώ, η οποία περιστρέφεται γύρω από τον γιγάντιο πλανήτη Δία, είναι ένας κόσμος με τα πιο ενεργά ηφαίστεια στο ηλιακό σύστημα.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα αποκαλύφθηκε ότι επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν έναν απέραντο ωκεανό από λιωμένο πέτρωμα κάτω από τη επιφάνεια της Ιούς, δίνοντας έτσι στο φεγγάρι την εμφάνιση μιας πίτσας (κάτω εικόνα).
Παρά το γεγονός ότι έχει μόνο το ένα τέταρτο της διαμέτρου της Γης, η Ιώ παράγει περίπου 100 φορές περισσότερη λάβα από όλα τα ηφαίστεια του πλανήτη μας μαζί, ενώ έχει πάνω από 400 ενεργά ηφαίστεια.
Επιστήμονες στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας και του Μίτσιγκαν ανακάλυψαν ροές λάβας από έναν ωκεανό μάγματος 30-40 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Ιούς και με πάνω από 45 χιλιόμετρα βάθος.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το υλικό της επιφάνειας της Ιούς συνεχώς αναπληρώνεται.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα προκαλείται από την πάρα πολύ ισχυρή έλξη του γιγάντιου Δία στο εσωτερικό της Ιούς, κάτι σαν την παλιρροιακό έλξη της Σελήνης στον δικό μας πλανήτη.
Τα ηφαίστεια της Ιούς ήταν μια έκπληξη για τους αστρονόμους, όταν για πρώτη φορά φωτογραφήθηκαν από τα δύο διερχόμενα διαστημόπλοια Voyagers της NASA, στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Ο δε υπόγειος ωκεανός της λιωμένης λάβας εντοπίστηκε από την ανάλυση των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν από την διαστημοσυσκευή Galileo, που ήταν επί οκτώ χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Δία.
Οι επιστήμονες μετά την ανάλυση των δεδομένων προσδιόρισαν μάλιστα πως το είδος του λιωμένου βράχου, ήταν lherzolite, ένα ηφαιστειακό πέτρωμα που βρίσκεται στο Spitzbergen της Σουηδίας.
Daily Mail
Ωστόσο, αυτές οι καταστροφικές εκρήξεις στην Ιώ θέτουν σε δεύτερη μοίρα το νέφος που ξεκίνησε σαν μανιτάρι, ύψους 20 χιλιομέτρων, από το ηφαίστειο Grimsvotn της Ισλανδίας.
Με τους μπλε χρωματισμούς στον ορίζοντα, το ηφαιστειακό φεγγάρι του Δία, έχει μια μαγευτική ομορφιά. Εκρηκτική: Στην κορυφή αυτής της εικόνας, μια τεράστια έκρηξη ύψους 150 χιλιομέτρων υψώνεται πάνω από την επιφάνεια. Χαμηλότερα στην εικόνα, κοντά στο όριο της σκιάς, είναι ένα δεύτερο, σαν δακτυλίδι, λοφίο – ύψους 70 χιλιομέτρων.
Η εικόνα αυτή καταγράφηκε αρχικά στις 28 Ιουνίου του 1997 από μια απόσταση περίπου 500.000 χιλιόμετρα.
Η Ιώ, η οποία περιστρέφεται γύρω από τον γιγάντιο πλανήτη Δία, είναι ένας κόσμος με τα πιο ενεργά ηφαίστεια στο ηλιακό σύστημα.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα αποκαλύφθηκε ότι επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν έναν απέραντο ωκεανό από λιωμένο πέτρωμα κάτω από τη επιφάνεια της Ιούς, δίνοντας έτσι στο φεγγάρι την εμφάνιση μιας πίτσας (κάτω εικόνα).
Παρά το γεγονός ότι έχει μόνο το ένα τέταρτο της διαμέτρου της Γης, η Ιώ παράγει περίπου 100 φορές περισσότερη λάβα από όλα τα ηφαίστεια του πλανήτη μας μαζί, ενώ έχει πάνω από 400 ενεργά ηφαίστεια.
Επιστήμονες στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας και του Μίτσιγκαν ανακάλυψαν ροές λάβας από έναν ωκεανό μάγματος 30-40 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Ιούς και με πάνω από 45 χιλιόμετρα βάθος.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το υλικό της επιφάνειας της Ιούς συνεχώς αναπληρώνεται.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα προκαλείται από την πάρα πολύ ισχυρή έλξη του γιγάντιου Δία στο εσωτερικό της Ιούς, κάτι σαν την παλιρροιακό έλξη της Σελήνης στον δικό μας πλανήτη.
Τα ηφαίστεια της Ιούς ήταν μια έκπληξη για τους αστρονόμους, όταν για πρώτη φορά φωτογραφήθηκαν από τα δύο διερχόμενα διαστημόπλοια Voyagers της NASA, στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Ο δε υπόγειος ωκεανός της λιωμένης λάβας εντοπίστηκε από την ανάλυση των δεδομένων που συγκεντρώθηκαν από την διαστημοσυσκευή Galileo, που ήταν επί οκτώ χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Δία.
Οι επιστήμονες μετά την ανάλυση των δεδομένων προσδιόρισαν μάλιστα πως το είδος του λιωμένου βράχου, ήταν lherzolite, ένα ηφαιστειακό πέτρωμα που βρίσκεται στο Spitzbergen της Σουηδίας.
Daily Mail
πολύ εντυπωσιακό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου αρέσει η αστρονομία Δελφινάκι και ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή