Πλούταρχος:περί του μη δανίζεσθαι.

«Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους, που ... «μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράµφος στα σωθικά τους ... κουβαλώντας µαζί τους σάκκους και συμφωνητικά και συμβόλαια σαν δεσµά εναντίον της Ελλάδος, την οργώνουν από πόλη σε πόλη και σπέρνουν χρέη που πολλά βάσανα φέρνουν και πολλούς τόκους, και που δύσκολα ξεριζώνονται ενώ οι βλαστοί τους περικυκλώνουν τις πόλεις, τις εξασθενούν και τελικά τις πνίγουν ... Φύγε να γλυτώσεις από τον εχθρό και τύραvvό σου, το δανειστή που θίγει την ελευθερία σου, βάζει πωλητήριο στην αξιοπρέπειά σου κι αν δεν του δίνεις, σε ενοχλεί. Αν πουλήσεις, ρίχνει τιμή. Αν δεν πουλήσεις σε αναγκάζει. Αν τον πας στο δικαστήριο προσπαθεί να επηρεάσει την έκβαση της δίκης. Αν του ορκίζεσαι σε προστάζει. Αν κρατάς την πόρτα κλειστή στήνεται στο κατώφλι και σου βροντά αδιάκοπα ... Άνθρωπος που µπλέκει µια φορά, µένει χρεώστης για πάντα και σαν το άλογο που του έχουν φορέσει χαλινάρι, δέχεται στη ράχη του τον έναν αναβάτη µετά τον άλλον.»