Όσο πιο γρήγορα τους διώξουμε υπάρχει ελπίδα.

Πριν από λίγες ημέρες, και ενώ ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς ετοιμάζονται να ζητήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού υποσχόμενοι «σωτηρία και ανάπτυξη», το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε μια εγκύκλιο σύμφωνα με την οποία μια επιχείρηση υποχρεώνεται να πληρώνει μέσα στην ίδια μέρα μισθούς, εισφορές Ταμείων και Φόρο Μισθωτών Υπηρεσιών. Να γίνουμε πιο σαφείς με ένα παράδειγμα: μια επιχείρηση, λοιπόν, που θα πρέπει να πληρώσει 100.000 ευρώ την 1η κάθε μήνα στους εργαζομένους της, θα πρέπει πλέον να καταβάλει ταυτοχρόνως άλλα 80.000 ευρώ περίπου στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία. Αν, μάλιστα, δεν καταβάλει τα ποσά αυτά υπέρ του Δημοσίου (μέσω τραπέζης), δεν δικαιούται να πληρώσει τους εργαζομένους της. Οπως αντιλαμβάνεται σήμερα ακόμα και ο τελευταίος βιοτέχνης που έχει τρεις υπαλλήλους στη δουλειά του, το μέτρο αυτό είναι, απλώς, καταστροφικό. Διότι πνίγει εντελώς τη ρευστότητα οποιασδήποτε επιχείρησης, από τη μεγαλύτερη βιομηχανία έως το συνοικιακό σουβλατζίδικο, σε μια περίοδο που οι τράπεζες δεν δανείζουν ούτε ευρώ και ο ένας επαγγελματίας κυνηγά τον άλλον να μην του σφραγίσει επιταγές.